Makelaar Mandy: ‘Haar mond raakt de mijne, zacht maar dwingend’

Tekst: Redactie Vriendin

6 oktober 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Tijn, haar biseksuele minnaar, heeft hun relatie on hold gezet. Mandy is er kapot van. En hoe gaat het verder op kantoor nu haar collega op staande voet is ontslagen?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Maandag 6 oktober

De plek van mijn oud-collega is nog steeds leeg. Eén weekend verder, twee weken nu sinds ‘stoel-gooi-gate’ en toch voelt het alsof er al maanden stilte hangt. Deze week wil Nick de tweede sollicitatieronde inplannen. Ik heb een voorkeur voor Justin en dat zal ik hem ook vertellen tijdens ons geplande werkoverleg.

Tien minuten na mij komt Nick binnen, te opgewekt. ‘Hoe was je weekend, Mandy?’ Hij wacht niet eens op antwoord. ‘Luister, ik heb er dit weekend ook over nagedacht en ik wil dat Eva morgen al even meedraait. Dat lijkt me verstandig.’
Ik kook vanbinnen. Waar blijft mijn stem? Wat is dit voor een farce? Nog geen week geleden was er paniek en chaos op kantoor, en nu moet ik ruimte maken voor een vrouw die ik niet eens vertrouw. Het klinkt alsof Nick me subtiel wegdrukt, terwijl hij me nog niet zo heel lang geleden tot senior benoemde. Wat een klotestreek.

Goed afgelopen

Chagrijnig open ik mijn mail, vastbesloten om Nick vandaag te negeren. Ik bijt me vast in wat berichten, maar mijn gedachten dwalen terug naar vrijdag. De borrel, de plastic bekertjes wijn, Nick die proostte alsof hij de loterij had gewonnen. Maureen’s hand die de mijne raakte, warm en doelbewust. Haar ogen die te lang bleven hangen. Ik trok mijn hand weg, maar het moment brandt nog steeds in me. En daarna werd alles abrupt afgebroken door Saskia’s stem aan de telefoon, dun van angst omdat ze werd achtervolgd door die Mafkees. Die stilte die volgde, haar adem die ik niet meer hoorde. Wat maakte ik me zorgen. Het blijft maar rondzingen in mijn hoofd. Gelukkig is alles goed afgelopen.

De dag sleept zich voort, afspraken, telefoontjes, papieren die ondertekend moeten worden. Alles gaat door, maar ik voel me buitengesloten. Alsof Nick en Eva hun eigen plannen smeden en ik toekijk.

Schaamte

’s Avonds, thuis, probeer ik de ruis uit mijn hoofd te krijgen. Ik douche, trek een oude T-shirtjurk aan en plof op de bank. Mijn telefoon ligt naast me. Geen bericht van Tijn. Geen teken van Saskia. Alleen stilte.
Ik sluit mijn ogen, en zonder dat ik het wil, zie ik Maureen weer. Hoe ze vrijdag dichterbij kwam, haar hand die de mijne raakte, warm en zeker. In mijn fantasie gaat ze verder. Haar mond raakt de mijne, zacht maar dwingend. Ik voel haar handen opnieuw zoals ze die ene keer over mijn borsten gleden en mijn tepels streelden door de stof heen, net iets te bezitterig.
Mijn hand glijdt omlaag. Eerst aarzelend, maar zodra ik me voorstel hoe ze mijn blouse openknoopt en mijn borsten kust, voel ik de hitte oplaaien. Mijn vingers bewegen sneller. Ik hoor mezelf kreunen. Ik zie haar ogen voor me, priemend, uitdagend, en ik laat me meeslepen.
De golf bouwt zich op, heftig, allesomvattend. Ik stoot mijn hoofd zacht tegen de rugleuning, strek mijn benen, en geef me helemaal over. Even voelt het alsof Maureen echt boven me hangt, haar handen op mijn lijf, haar mond dicht bij mijn oor.

Als ik tot rust kom, lig ik uitgeput op de bank. Een vreemde leegte kruipt in me. Het was geil, ja, maar ook verkeerd. Mijn lijf kreeg wat het wilde, maar mijn hoofd protesteert. Ik voel me raar, alsof ik mezelf iets heb afgenomen.
Ik trek de plaid over me heen en staar naar het plafond. Mijn huid gloeit nog, maar de schaamte ligt er net zo dik overheen.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.