Makelaar Mandy: ‘En daar ligt hij. Op de mat, met potlood het cijfer 3’

Tekst: Redactie Vriendin

4 september 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Tijn, haar biseksuele minnaar, heeft hun relatie on hold gezet. Mandy is er kapot van. En waarom krijgt ze ineens grijze enveloppen met anonieme krantenknipsels?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Donderdag 4 september

Ik weet niet wat enger was — de stem achter me gisteren, of het feit dat ik me hem niet hoorde aankomen. Geen voetstap, geen geur. Alleen ineens dat ‘Zoek je iets?’, alsof ik betrapt was op iets illegaals. Het was mijn collega. Hij had gewoon een extra nietmachine nodig.

Saskia

Op kantoor lukt het me nauwelijks om me te concentreren. Ik open een rapport, klik op de plattegrond van een nieuwbouwwijk, probeer een samenvatting te schrijven, maar de woorden blijven niet hangen. Mijn vingers zijn traag, mijn hoofd bonkt. Dan licht mijn telefoon op. Saskia. ‘Ze is opgenomen. Judith. Te veel pijn, te weinig ontsluiting. Ze wilden haar niet langer laten wachten. Het kan nu snel gaan.’ Ik staar naar het scherm. Alles in me wil in de auto springen, daarheen rijden, naast haar bed zitten en haar hand vasthouden. Maar ik ben ook bang dat ik in de weg loop. Misschien ook voor de storm die volgt. Ik probeer koffie te halen in het keukentje, maar mijn handen trillen. De suiker valt naast het lepeltje. Ik wil naar huis. Het lijkt me zalig om nu te verdwijnen in iets anders.

Tijn

S’ Avonds thuis is er nog geen nieuws uit het ziekenhuis. Wat moet ik doen? Ik trek de gordijnen dicht. Stap onder een warme douche, blijf staan tot mijn huid gloeit. Dan droog ik me af, langzaam, en loop naar de slaapkamer. De spiegel vangt mijn blik. Mijn lichaam is gespannen, bleker dan anders. Ik ga op bed liggen. Sluit mijn ogen. En hij is er weer. Tijn. Niet de versie van de laatste weken, vol twijfel en afstand, maar de Tijn van die keer in het hotel. Zijn tong op mijn huid, zijn handen die wisten wat ik nodig had. Zijn adem tegen mijn oor. In mijn fantasie komt hij binnen, sluit de deur, laat zijn tas vallen. Hij zegt niks. Hij trekt me tegen zich aan en kust me alsof hij me al weken niet heeft gehad. Hij trekt zijn T-shirt uit. Ik zie zijn borst. Geen piepjong strak plankje maar een zachte mannenborst met bovenaan een lief plukje haar. Hoe vaak het ik het al gestreeld? Mijn vingers glijden over mijn buik. Ik voel het warm worden. Denk aan hoe hij me toen optilde, tegen de muur duwde, in me verdween zonder een woord te zeggen. Mijn adem versnelt. Mijn hartslag bonkt. Even is er geen envelop. Geen angst. Alleen zijn geur en zijn stem. Ik kom stil, zacht, met mijn hand in mijn haar.

Cijfer 3

Mijn telefoon trilt. Appje van Saskia. Ze heeft 6 cm nu. Duurt niet lang meer. Ik zucht. Ik zou moeten koken, iets nuttigs doen, maar ik voel me leeg. Nog maar een keer douchen dan maar. Geen nieuwe update uit het ziekenhuis. Ik loop naar de voordeur om even frisse lucht te halen. En daar ligt hij. Op de mat. Grijs. Glad. Op de achterkant, met potlood het cijfer 3.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.