Makelaar Mandy: ‘Erwin kijkt me aan. ‘Dag Mandy, is Tijn hier?”

Tekst: Redactie Vriendin

30 mei 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Ze is verliefd op haar biseksuele maar getrouwde buurman Tijn. Mandy en Tijn leren elkaar steeds beter kennen…

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Vrijdag 30 mei

Ik open de deur al voordat hij heeft aangebeld. Alsof ik hem voelde naderen. Tijns ogen glijden over me heen. Ik voel het meteen — dat kleine schokje, die spanning tussen ons. ‘Kom binnen,’ zeg ik zacht. Ik voel de bibbers. Prettige kriebels. Vlinders fladderen door me heen. Hij stapt naar binnen en de deur valt met een klik achter ons dicht. Ik trek zijn jas van zijn schouders, langzaam, alsof ik hem al uit wil kleden voordat we bij de bank zijn. Zijn lippen vinden de mijne nog voor we iets hebben gezegd. Warm, gretig. Zijn hand ligt meteen op mijn heup. Mijn hart bonkt, mijn huid tintelt. We struikelen de gang door, de woonkamer in. Ik duw hem neer op de bank en ga bovenop hem zitten, mijn knieën aan weerszijden van zijn dijen. Zijn handen glijden onder mijn trui, vinden mijn huid alsof hij er thuishoort. Ik zucht zacht tegen zijn mond. Hij maakt me wakker, levend, gevaarlijk.

‘Dit wordt een probleem’

‘Blijf je even?’ vraag ik. ‘Even,’ zegt hij, zijn stem schor. ‘Ik heb een half uurtje. Ik moest je even zien. Want dit wordt een probleem, Mandy. Ik denk dat jij niet de enige bent die verliefd is in deze relatie. Erwin gaat weer zo op in zijn werk en zijn studie, dat ik me vergeten voel. Het is mijn man, ik hou van hem. Maar ik denk de afgelopen weken alleen maar aan jou. Ik wil je niet aan het lijntje houden, maar…’ Ik leg mijn vingers op zijn lippen als hij verder wil praten. ‘Je hoeft niets uit te leggen.’ Het is nu eenmaal zo. En wat er ook gebeurt, ik wil Tijn niet kwijt. Ik wil genieten van elk moment dat we samen hebben. ‘En nu gaan we genieten.’ We zoenen. Hij voelt onder mijn trui en streelt mijn beha. Mijn borsten. Ik zie hoe zijn gezicht ontspant als hij me voelt. Ik klim op zijn schoot en mijn knie zakt weg tussen de kussens van de bank. Ik denk aan het liedje dat hij vorige week voor me uitkoos. Shallow. Ik vond het mooi en heb het deze week nog een paar keer afgespeeld op mijn telefoon voor ik ging slapen. Een soort onzichtbaar draadje naar Tijn. Een verbond. Daar zijn de vlinders weer. Tijn. Tijn. Tijn. Zalige vingers die over mijn beha glijden. Zijn lippen in mijn nek. Ik trek net mijn trui over mijn hoofd als de bel gaat. We bevriezen allebei. Mijn trui ligt half op mijn schouders, mijn adem blijft steken.

Erwin

‘Laat maar gaan,’ zegt Tijn snel, maar zijn stem klinkt ineens gespannen. ‘Het is vast een collecte.’ Ik negeer hem. Iets in mij wil weten. Ik loop naar het raam en trek het gordijn een stukje opzij. Buiten staat een man. Kort haar, een leren jas, strakke kaaklijn. Hij kijkt strak naar de deur. Erwin. Ik draai me langzaam om. Mijn trui hangt nog steeds losjes over mijn bovenarmen. Mijn tepels zijn gezwollen. Mijn haar door de war. Blossen op mijn wangen. ‘Er staat iemand voor de deur,’ zeg ik. ‘En jij kent hem heel goed.’ Op dat moment ziet Erwin me. Zijn blik priemt door de mijne. Ik kan hem niet meer weigeren nu en loop naar de voordeur. Ik draai me om naar Tijn. ‘Ben je oké?’ Tijn zegt niets. Sjort zijn overhemd weer goed. Kamt met zijn vingers zijn haren. Ook zijn wangen zijn rood van de spanning van daarnet. In zijn kruis een flinke bobbel. Ik slik, voel de spanning zich opstapelen in de kamer, zwaarder dan voorheen. Dan open ik de deur. Erwin kijkt me aan en ik denk alleen maar: hij weet het. ‘Dag Mandy,’ zegt hij. Hij kijkt achter me de gang door. ‘Is Tijn hier?’

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.