Makelaar Mandy: ‘Voorzichtig scrol ik door de vacatures..’

Tekst: Redactie Vriendin

29 mei 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Ze is verliefd op haar biseksuele maar getrouwde buurman Tijn. Mandy en Tijn leren elkaar steeds beter kennen…

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Donderdag 29 mei

Ik heb het gevoel dat iedereen aan me kan zien wat ik gisteren heb gedaan. Dat ik uitstraal hoe fantastisch lekker mijn gestolen uurtjes met Tijn waren. In mijn bed, warm en veilig, hebben we heerlijke seks gehad. En nee, ik ben niet zoals Opschepper-Jeroen-met-z’n-open-relatie aan me beloofde minimaal vijf keer klaargekomen. Maar ik heb wel genoten voor vijf. Wat is die Tijn lekker. Lief. Leuk. En perfect. ‘Mandy, luister je?’ Maureen kijkt me streng aan vanachter een bril met hoornen montuur. Het is een model uit de jaren zestig, maar ik durf te zweren dat ze er een fortuin voor heeft betaald. ‘We zitten hier in een vergadering. Weet je nog wel? Heb jij nog punten voor de rondvraag?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Mooi. Dan sluit ik deze meeting.’ Maureen staat op. Mijn collega maakt zich uit de voeten. Nick is al even aan de telefoon, want dat kan blijkbaar wel tijdens een vergadering als je de baas bent.

Te streng

‘Wat vind jij eigenlijk van ons?’ Maureen kijkt me aan en schuift haar bril hoger op haar neus, wat haar nog strenger maakt. Ik vind haar knap, wil ik zeggen. Want achter die façade van haar strenge zwartgeverfde haar en haar schreeuwerig dure kleren en designer-accessoires, zit best een mooie vrouw. Maureen heeft bruine ogen met een zachte uitstraling. Een volle mond. Mooie tanden. Ze zijn iets te groot, maar een kniesoor die daar op let. ‘Uhhh.’ Meer komt er niet uit. ‘Zeg het maar,’ zegt Maureen. ‘Je kunt gewoon eerlijk zijn, hoor. We willen op dit kantoor graag een open communicatie.’ Ik glimlach. Zal ik eerlijk zeggen wat ik nu denk? Dan herinner ik me mijn collega die vorige week keihard weigerde om Nicks opdracht uit te voeren om al onze werkuren per tien minuten op te schrijven in een schema. Ik ben het hem verschuldigd om nu ook mijn duit in het zakje te doen. ‘Ik vind de sfeer veranderd, sinds Don weg is.’ Ik kijk Maureen aan. Ze houdt haar hoofd schuin, klaar voor de aanval. ‘Bij Don voelde ik me veilig. Het werk was leuk. Hij gaf ons kansen. Leuke panden. Nu is het meer een militaire operatie.’ Oeps. Die laatste zin floept er uit en is niet zo gepast. Maar Maureen schiet in de lach. ‘Vind je ons te streng?’ Ik knik. ‘Ik vind jullie pietluttig. In dit vak is het geven en nemen. Maar jullie zijn zo druk met ‘baasje spelen’ dat ik er een beetje benauwd van word. En daardoor word ik nerveus. En moet ik mezelf tien keer controleren of ik geen fouten maak.’ Zo. Dat is eruit. Maureen neemt haar bril af en duwt een pootje in haar mond en bijt erop. ‘Dat moet ik even tot me nemen, Mandy. Ik wist niet dat je zo over ons dacht.’ Ik kijk naar de grond. Ik ook altijd. Ik ben veel te ver gegaan. Want wat ik niet moet vergeten is dat Nick, háár broer, mijn baas is. En dus degene die mijn salaris betaalt. ‘Vind je het goed als ik daar even over reflecteer?’ Maureen lijkt een beetje uit het lood geslagen. Of is ze woest en verbergt ze dat goed? ‘Natuurlijk.’ Ik pak mijn schrijfmap van tafel en beloof haar dat ik de notulen zo snel mogelijk uitwerk.

Vacatures

Eenmaal achter mijn bureau zie ik een mailtje binnenkomen van mijn collega die tegenover me zit. Ping. Ik klik het bericht open. Dat jij dat durft. Way to go, Mandy. Laat ze maar voelen wat we hier vinden van dit strafkamp. Hij knipoogt ten teken dat hij weet dat ik zijn bericht heb gelezen. Ik reageer niet. Wat moet ik zeggen? Onbeholpen pak ik mijn kladblok en werk vast een eerste draft uit van mijn vergadernotities. Als ik het concept heb geschreven, check ik mijn andere mail. Een afzegging van een bezichtiging voor morgen en een bericht van de notaris dat ze nog een geboortedatum missen op een koopakte van een van onze klanten. Ik beantwoord beide mails en staar gedachteloos voor me uit. Dan open ik Google en klik op een sollicitatieplatform. Er is werk genoeg tegenwoordig en daarbij een groot personeelstekort. Ik zou het vreselijk vinden om hier te vertrekken, ik werkte altijd graag voor Don Hoeks, maar wie weet loopt dit helemaal uit de hand nu ik onze nieuwe bazen zo onbehoorlijk afviel. Voorzichtig scrol ik door de vacatures..

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.