Makelaar Mandy: ”Ik mis je. Snel weer afspreken?’, lees ik’

Tekst: Redactie Vriendin

26 maart 2025

Mandy (32) werkt als makelaar in een middelgrote stad en is kersvers single. Mandy’s vader woont sinds de scheiding van haar moeder in Spanje.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Woensdag 26 maart

Hoe is het met je?Ik staar naar het appje van mijn vader. Sinds de scheiding van mijn moeder woont hij in Spanje. We hebben nog sporadisch contact. Regelmatig vraag ik me af of hij weleens aan me denkt. Of hij trots op me is. Of hij het weinige contact tussen ons prima vindt of dat hij me mist. Mijn vader was altijd druk met zijn werk, we zagen hem vaak pas na het avondeten. Sinds hij in Spanje woont, renteniert hij. Het leven is er goedkoper en hij heeft altijd geld belegd in aandelen en destijds ook in de Bitcoin. Dat heeft hem aardig wat opgeleverd. De enige Bitcoins waar ik aan kan komen, zijn van plastic. Mijn salaris is net toereikend voor alles wat ik wil, en daarmee mag ik mezelf gelukkig prijzen.

Verwaterd

Ik maak in de tuin waar ik nu sta een foto van mezelf voor een enorme hortensia van wel anderhalve meter hoog en vier meter breed die al goed in het blad en ruim in de knop zit. Hij hoort bij een jarenzeventigwoning met veel bruin hout en nog een zitkuil in de woonkamer. Je loopt een trapje af en bent dan onder tuinniveau. Bruine vensterbanken. Bruine vloertegels. Mijn cliënten denken erover om de verouderde villa te kopen en compleet te slopen en weer op te bouwen. Ik denk dat ze geld genoeg hebben. Het huis ligt op een prachtige plek aan een bosrand op een groot perceel. En rust en privacy worden steeds schaarser, dat merk ik als makelaar ook. Deze plek is goud waard.

Hereniging

Ik stuur de foto naar mijn vader en tik haastig een tekstje dat het prima gaat. Ik vraag hem hoe het weer bij hem is en of hij al in T-shirt loopt. Over mij vertel ik niets. Het is een gewoonte geworden, helaas. Ik vind het jammer dat onze relatie zo verwaterd is. Als ik Whatsapp sluit, zie ik in de namenlijst Jeroen staan. Ik geloof dat mijn liefdesverdriet nu wel over is, maar ik heb er nog steeds moeite mee hoe alles is gelopen. Hij kwam erachter dat ik ook met Dennis afsprak. Het is geen wonder dat ik hem gekwetst heb en dat hij me niet meer wil zien. Ik mijmer wat verder, mis onze tochtjes op zaterdag naar de markt, onze vaste ‘kibbelingpauze’ voor de viskraam. ‘Weet u toevallig hoe het zit met dat plantenkasje in de tuin? Is daar een bouwvergunning voor nodig? Of mogen we het vervangen voor een sauna?’ De man van het stel is ongemerkt de tuin ingelopen en staat nu naast me. Ik schrik op en antwoord dat ik het even nazoek, maar dat een gebouw, hoe klein ook, met een aansluiting op water en elektra en afvoer van zwart water niet zomaar neergezet mag worden. ‘Ik zal het voor u uitzoeken.’ Ik hoor mezelf een verhaal oplepelen over bouwtekeningen, vergunningen en gemeentebeleid. De vrouw is nu ook bij ons komen staan. Mijn telefoon piept in mijn achterzak. Mijn vader. Wat fijn. Hij is ook met mij bezig. Zodra het echtpaar een rondje loopt door de tuin en de man met grote voetstappen van het hek naar het huis loopt, vermoedelijk controleert hij of het opgeven aantal meters klopt, trek ik mijn telefoon uit mijn zak. Ik mis je. Snel weer afspreken?Ik glimlach. Wat fijn! Mijn vader heeft dezelfde gevoelens als ik. We moeten gewoon weer eens lang bellen. Of ik kan hem opzoeken. Misschien wil hij wat bijdragen voor een vliegticket. Maar net als mijn gedachten met me aan de haal gaan over een hereniging, zie ik dat het appje niet van mijn vader is, maar van Saskia.

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK