Home
Makelaar Mandy
Makelaar Mandy: ‘Saskia doet alsof. Ik hoorde toch echt hoe zwaar Tom nog weegt’

Makelaar Mandy: ‘Saskia doet alsof. Ik hoorde toch echt hoe zwaar Tom nog weegt’

22 september 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Tijn, haar biseksuele minnaar, heeft hun relatie on hold gezet. Mandy is er kapot van. En waarom krijgt ze ineens grijze enveloppen met anonieme krantenknipsels?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Maandag 22 september

Het is raar om weer op kantoor te zijn. De stilte voelt anders nu. Alsof er een echo hangt van wat hier vrijdag is gebeurd. De stoel die door de kamer vloog, de scherven, de politie die onderweg was. Ik hoorde sirenes, keek naar Maureen en Nick die ook totaal niet op hun gemak waren. De politie stapte binnen en nam mijn collega mee. Ex-collega, mag ik nu zeggen. Hij is weg, met een officiële waarschuwing van Nick in zijn nek. Ook Story heeft gedreigd met een rechtszaak als hij foto’s of ander materiaal waarvan zij de rechten dragen bekend maakt. Veel kan hij niet meer doen, maar mijn lijf draagt nog steeds de spanning.

Voorbij

Nick doet vandaag alsof alles normaal is. Zijn stem is strak, zijn blik zakelijk. Hij is weer zichzelf als ik tegenover hem zit en we koffiedrinken om na te praten. Hij schuift een dossier naar me toe en zegt: ‘En nu een streep eronder. We pakken alles weer op waar we gebleven waren.’ Maureen knikt kort. Ik zie het vuur nog in haar ogen, maar ook iets van triomf. We weten allemaal dat het voorbij is.

Ik zet mijn tas neer, open mijn agenda, blader door bezichtigingen en rapporten. Mijn vingers voelen stroef, alsof ze zich herinneren hoe hard mijn hart vrijdag bonsde. Hoe ik geschrokken ben. Nooit heb ik ook maar enige seconde vermoed dat mijn collega, altijd zachtaardig en vriendelijk, zoveel rancune en slechte gedachten in zich had. Dat hij mij zo haatte dat hij me zoveel schrik aanjoeg. Me wilde chanteren. Wat als ik mijn baan écht had opgezegd? Ik heb er zo hard voor gewerkt. Evert Kamperman is verleden tijd. En mijn collega nu ook. Zijn lege bureau tegenover me is vreemd.

Doen alsof

Ik dwing mezelf in de routine. Een mail beantwoorden. Een belletje plegen. Een brochure doornemen.
Mijn telefoon trilt. Saskia. Ik neem op en hoor meteen haar lach. ‘Meid, ik zweer je, Duitsland slurpt me leeg. Ik heb vanmorgen drie uur training gegeven en daarna nog met die suffe Tom aan de lijn gezeten. Hij denkt dat ik dit weekend naar hem toe kom. Nou, mooi niet.’
Ik grinnik, al hoor ik de spanning achter haar stem. ‘Je klinkt opgewekt.’
‘Ja joh, ik laat me niet gek maken. Maar eerlijk? Hij blijft pushen. Alsof ik zijn vrouw ben en hij rechten heeft. Soms denk ik: wat als hij gewoon voor de deur staat? Dan trap ik hem zo weer zijn auto in.’ Ze lacht weer, licht en fel, maar ik hoor de twijfel.
‘Hou hem op afstand,’ zeg ik zacht. ‘Hij is niet goed voor je.’
‘Weet ik,’ antwoordt ze snel. ‘Daarom bel ik jou. Om mezelf eraan te herinneren.’ Ze haalt hoorbaar adem, alsof ze zichzelf bij elkaar raapt. ‘Maar goed, hoe is het bij jou? Alles een beetje rustig?’
We kletsen nog even door over luchtige dingen — ons geplande avondeten, wat Judith allemaal appte over Fien. Dan hangen we op. Ik leg mijn telefoon neer, maar de echo van haar stem blijft hangen. Saskia doet alsof. Ik hoorde toch echt hoe zwaar Tom nog weegt.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.