Makelaar Mandy: ‘Wat als ik iets voelde wat ik niet kende?’

Tekst: Redactie Vriendin

15 juli 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Mandy heeft een verhouding met haar biseksuele buurman Tijn. En wat wil haar nieuwe baas toch van haar? Of verbeeldt ze zich dat?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Dinsdag 15 juli

Vandaag was raar. Mandy, kan ik je zien vanavond? Ik heb je nodig. X
Ik staar naar Tijns appje. Mijn duim hangt boven het toetsenbord.
Ik wil hem. Natuurlijk wil ik hem. Maar alles in mij schreeuwt nee. Niet nu. Niet vandaag. Niet terwijl ik mijn leven aan het lijmen ben.
Even geen tijd. Volle dag. Sorry. X
Ik druk op verzenden. En meteen daarna voel ik een steek van gemis die ik vakkundig negeer.

Contract

Op kantoor is het stil. Mijn collega zit in zijn scherm gedoken, het toetsenborden ratelt.
Maureen is er al. Ze draagt zwart. Blouse tot boven dichtgeknoopt. Haar haar strak. Ogen scherp. Als ze ziet dat ik haar bekijk, wenkt ze me met een bijna onzichtbaar gebaar.
We gaan zitten in dezelfde ruimte als gisteren. Ze legt een geprint contract voor me neer, met een pen en een kopie erbij.
‘Hij gaat tekenen,’ zegt ze.
Mijn wenkbrauwen schieten omhoog.
‘Wat heb je gedaan?’
Ze kijkt me recht aan. ‘Ik heb hem opgebeld. En hem uitgelegd dat we weten wat hij heeft gedaan en dat hij daarmee, ook al was het in zijn huis, wettelijk vastgelegde privacyregels heeft geschonden.’ Haar ogen glijden richting mijn borsten als ze verder praat. ‘Ik heb hem in niet mis te verstane taal gezegd dat hij een professionele relatie onder druk heeft gezet, en dat hij als hij de beelden verspreidt aansprakelijk gesteld wordt voor alle schade. Emotioneel, professioneel, financieel.’
Ze schuift het papier naar me toe. ‘Dit is een vaststellingsovereenkomst. Wij doen geen aangifte, hij vernietigt het materiaal, ondertekent dit. Als het alsnog uitlekt, is hij juridisch aansprakelijk. Je hoeft je geen zorgen meer te maken, Mandy.’
Ik weet niet wat ik moet zeggen. Mijn mond is droog. Mijn vingers raken het papier aan alsof het breekbaar is.
‘Hij… heeft ingestemd?’
‘Hij weet dat hij fout zit. Hij wil geen publiciteit. En ik heb hem ook meteen verteld dat mijn ex werkt bij de Rijksrecherche.’
Ze glimlacht klein. ‘Maar dat laatste heb ik misschien een beetje overdreven.’
Ik schiet vol. Alles in mij wil naar adem happen en tegelijk lachen en huilen. ‘Dank je,’ zeg ik.
Ze haalt haar schouders op. ‘Je had me nodig.’

Kus

Mijn blik blijft rusten op haar gezicht. Haar kaaklijn. De lichte blos in haar wangen. Haar professionaliteit. Haar vastberadenheid.
‘Echt. Dank je,’ herhaal ik. In mijn enthousiasme en opluchting buig ik voorover en geef haar een kus op haar wang.
Ze verstijft niet. Ze draait ook niet weg. Maar haar ogen zoeken de mijne, alsof ze iets probeert te lezen wat ik zelf nog niet begrijp.
Als ik me terugtrek, is er een moment stilte.
‘Dat was… vriendelijk,’ zegt ze.
‘Dat was oprecht,’ zeg ik.
Ze knikt. Dan staat ze op, schraapt haar keel, en pakt het document.
‘Ik laat het je weten als het geregeld is.’
Ik knik. Maar als ik wegloop, blijft er iets achter in mijn borst.
Want ergens tussen al die blikken, woorden en reddingslijnen komt een gedachte op die ik maar niet kwijtraak:
Wat als ik iets voelde wat ik niet kende?

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.