Makelaar Mandy: ‘Daar stond hij. Pal voor ons’

Tekst: Redactie Vriendin

13 oktober 2025

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Tijn, haar biseksuele minnaar, heeft hun relatie on hold gezet. Mandy is er kapot van. En hoe gaat het verder op kantoor nu haar collega op staande voet is ontslagen?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Maandag 13 oktober

Daar stond hij. Pal voor ons. Toms zoon. Ik hoor nog steeds zijn stem, kalm maar vast. ‘U moet weten wat u gedaan hebt.’ Het was vrijdagavond, op het plein voor mijn huis. Saskia was wit weggetrokken toen hij zei wie hij was. Geen stalker, maar het kind van haar minnaar. De jongen was misschien zeventien, hooguit achttien, maar sprak als een man die te snel volwassen is geworden.
‘Mijn moeder heeft maanden niet geslapen,’ zei hij. ‘Mijn broertjes vroegen of papa in de gevangenis zat. We zagen hem bijna niet meer. Tot ze in zijn telefoon keek. Uw naam stond er. Overal.’ Hij slikte, keek even weg, alsof hij zichzelf moest dwingen om verder te praten. ‘U weet niet hoe dat is, hoor. Dat je vader beneden op de bank slaapt en je moeder boven ligt te huilen. Dat je haar hoort zeggen dat ze niet genoeg is. Dat ze dunner wordt. En je kunt niks doen. Hele dagen dacht ik: als ik haar was, zou ik ook dagen wegblijven.’ Saskia slikte, haar lip trilde. ‘Dat… dat spijt me,’ stamelde ze. ‘Dat doet er niet meer toe,’ zei hij. ‘Ik wilde alleen maar dat u het wist.’ Hij draaide zich om en liep weg. Geen dreiging, geen scheldwoord. Alleen dat. Een jongen die meer volwassen klonk dan de man met wie zij alles riskeerde. We hadden zwijgend patatjes gehaald en die ook zwijgend opgegeten.

Tom

Vandaag zit Saskia tegenover me aan mijn keukentafel. Ze wilde niet terug naar huis. Inmiddels kan ik haar uittekenen op mijn bank. Een onesie van caramelkleurige fleece, haar handen om een kop koffie gevouwen, starend in de verte. Ze heeft sinds vrijdag amper geslapen. Zelfs nu zijn haar ogen rood, en haar handen trillen als ze haar kop koffie vasthoudt. ‘Ik wist niet dat hij zo jong was, Mandy. Ik dacht… ik dacht dat Tom het zelf wel regelde thuis. Dat zijn relatie toch al stuk was.’ Ze veegt met haar mouw langs haar neus. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Alles wat ik kan bedenken klinkt goedkoop.‘ Je kon dat niet weten,’ zeg ik uiteindelijk, maar het klinkt slap. Saskia wist wél dat Tom vier zonen heeft. ‘Jawel,’ zegt ze. ‘Ik denk dat ik het in mijn koppigheid en verlangen niet wílde weten. Dat is wat anders.’ Ze staart naar de tafel, alsof ze de nerven van het hout uit haar hoofd wil leren. Dan barst ze ineens. Tranen, snot, een schok die haar hele lijf door elkaar rammelt. Ik loop om de tafel heen en sla mijn armen om haar heen. Ze leunt tegen me aan, uitgeput van alles wat ze zichzelf heeft wijsgemaakt. ‘Ik voel me vies, Mandy,’ snikt ze. ‘Ik heb iemand kapotgemaakt. Een kind.’ Ik zeg dat dat niet waar is, dat het altijd twee mensen zijn die de fout in gaan en dat Tom nog veel meer schuld treft, maar ze hoort me niet meer.

Werken

Als ze eindelijk rustig wordt, zet ik de waterkoker aan. Het geluid vult de stilte. Buiten rijdt een scooter voorbij. Gewone dingen. Maar in Saskia’s ogen blijft iets breken wat niet meer te lijmen valt. Ik kijk naar haar en voel hoe mijn eigen keel dichttrekt. ‘Wat ga je doen?’ vraag ik zacht. Saskia haalt haar schouders op. ‘Weet ik niet. Werken, denk ik. In Duitsland. Ik heb nog een aanvraag open staan. Daar kent niemand me.’ Ze kijkt naar buiten, haar blik glazig. Ik knik, maar ik weet dat ze zichzelf niet kan ontlopen. Niemand van ons kan dat.

Wanneer ze vertrekt, blijft haar geur nog even hangen — koffie, tranen, restjes parfum. Ik zet mijn kopje op het aanrecht, staar naar de stoelen en voel de stilte als iets tastbaars.
Het weekend was mega-heftig. En dit is pas maandag.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.