makelaar mandy

Makelaar Mandy: ‘Ik verslik me bijna in mijn koffie. ‘Wat?’’

Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Mandy heeft een verhouding met haar biseksuele buurman Tijn. En wat wil haar nieuwe baas toch van haar? Of verbeeldt ze zich dat?

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Dinsdag 12 augustus

Ik zit nog niet eens aan mijn tweede kop koffie als Nick belt. Geen goedemorgen, geen grap, gewoon meteen:
‘Mandy, die man van de villa aan de Lijsterlaan dreigt de verkoop in te trekken als we vandaag niets van ons laten horen. Jij hebt zijn dossier, toch?’
Ik zet mijn mok neer. ‘Goedemorgen, Nick. Hoe was jóuw ochtend?’
‘Geen tijd voor. Bel hem. Vang hem op. En Mandy… maak hem blij. Ik kan er geen rel bij hebben.’
Het gesprek is kort. Typisch Nick. Een storm en dan stilte.
Ik stuur de man een bericht, maak een paar aantekeningen, voel de vakantie langzaam uit me glijden. Ik zie mijn eigen handschrift op het notitieblok: slordiger dan normaal, alsof mijn pen nog moet wennen aan werk.

Judith

Later neem ik een koffiepauze en bel Judith.
Ze neemt op met een zucht. ‘Je klinkt weer als een makelaar.’
‘Ik zit ook weer als een makelaar,’ zeg ik. ‘Met koffie, papieren, Nick die door de telefoon gromt.’
‘Vertel,’ zegt ze. ‘Hoe was het? Italië? De camper? Alles.’
Ik praat haar bij. Over de zon, over Saskia, over Silvan. Over hoe hij me kuste onder een boom, en wat er daarna gebeurde.
Er valt een korte stilte aan de andere kant van de lijn. Dan hoor ik haar lachen. ‘What happened in Isolabona, stays in Isolabona.’
‘Precies,’ zeg ik.
‘Maar goed dat het uit is met Tijn,’ zegt ze. ‘Je hebt genoten, Mandy. En dat mag. Echt.’
Ik glimlach. ‘Gelukkig maar.’
Judith lacht, maar haar stem zakt iets. ‘Weet je waar ik zin in heb?’
‘Waarin?’
‘Gewoon. Seks. Huidhonger. Iemand die me aanraakt, even niet voorzichtig doen. Maar wie wil er nou een hoogzwangere vrouw?’
Ik zwijg even.
‘Ik ben uitgerekend over drie weken,’ zegt ze. ‘Vijf september. Mijn buik is een maan, Mandy. Alles voelt groot en zwaar. En toch denk ik aan seks. Hoe krom is dat?’
‘Helemaal niet krom,’ zeg ik. ‘Je leeft nog.’
Ze lacht zacht, maar ik hoor dat ze meent wat ze zegt.

Vibrator

We praten nog wat over babyspullen, over de wieg die klaarstaat. Ik kijk naar de stapel brochures op mijn bureau en veeg wat kruimels weg.
Dan komt het.
‘O ja,’ zegt Judith. ‘Robin heeft gisteren mijn vibrator gevonden.’
Ik verslik me bijna in mijn koffie. ‘Wat?’
‘Hij kwam de slaapkamer binnen terwijl ik lag te rusten. Hij hield dat ding omhoog alsof hij een zwaard had gevonden. ‘Wat is dit?’ zei hij.’
Ik schiet in de lach. ‘En toen?’
‘Ik heb gezegd dat het voor mijn rug is. Omdat de baby zo zwaar is.’
Ik hou de telefoon wat steviger vast. ‘En… geloofde hij dat?’
‘Ja,’ zegt ze. ‘Hij zei ‘oké’ en ging weer naar buiten. En ik dacht: dit ga ik nooit meer vergeten.’
We lachen samen, lang en hard. En terwijl ik lach, voel ik hoe de dag weer lichter wordt.
Nick kan grommen, Maureen kan bellen, er kan van alles gebeuren.
Maar op dit moment, met Judith aan de lijn en mijn koffie weer op temperatuur, voelt het gewone leven zelfs een beetje fijn.

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

Uit andere media