
- Home
- Makelaar Mandy
- Makelaar Mandy: ‘Maureen glimlachte. Té lief’
Makelaar Mandy: ‘Maureen glimlachte. Té lief’
Tekst: Redactie Vriendin
11 augustus 2025
Mandy (32) is single en werkt als makelaar in een kantoor in een middelgrote stad. Mandy heeft een verhouding met haar biseksuele buurman Tijn. En wat wil haar nieuwe baas toch van haar? Of verbeeldt ze zich dat?
Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.
Maandag 11 augustus
Ik zit weer op kantoor en wat mis ik de Italiaanse zon en Il dolce far niente: de zoetheid van het nietsdoen. Ik mis Saskia. Haar grappen. Ik mis zelfs het dunne matras in de camper en mijn strandlaken dat naar de zee rook.
Mijn bureau voelt vreemd vertrouwd. De stapel post, de sleutels van diverse panden aan een haakje, de geur van koffie en printers. Alsof ik niet twee weken lang in bikini heb geleefd, in Italië heb geslapen, gelachen, gezoend.
Het raam staat op een kier. De stad klinkt weer. Auto’s, een brommer.
Zaterdagochtend hebben we alles afgebroken in Isolabona. De luifel klapte soepel in, alsof we dat altijd hadden gedaan. We wasten het laatste overgebleven fruit voor onderweg en propten natte bikini’s in een plastic tas. ‘We hebben dit overleefd,’ zei Saskia. ‘Zelfs het chemisch toilet. Nu nog zonder schade thuiskomen en mijn zus is ook happy.’
Silvan
De Zwitserse jongens zwaaiden. Silvan gaf me een knuffel die iets langer duurde dan nodig. Hij zei niets bijzonders. Ik ook niet.
Ik mis hem niet. Niet zoals ik Tijn kan missen, of hoe je iemand mist die je écht in je leven wilt. Maar ik heb wél fijne herinneringen aan hem. Aan zijn grijns, zijn handen in het water, de stiekeme aanrakingen. Aan die boom. Het was een leuke vent. Niets meer, niets minder.
Maandag
Zondag reden we door. De bergen verdwenen in de achteruitkijkspiegel, de weg werd vlakker. We stopten en aten de allerlaatste Italiaanse broodjes op bij een Duits benzinestation, loerend naar de donkere wolken. Aan het eind van de dag maakten we de camper schoon bij Saskia’s zus en deelden een meegebrachte fles prosecco in een plastic bekertje. Toen we de camper inleverden, voelde het alsof we een hoofdstuk inleverden.
En nu is het maandag.
Maureen
Nick kwam binnen met een ‘Was het leuk?’ en een knik naar de stapel dossiers. Ik zei iets als ‘Heerlijk’ en hij zei iets als ‘Mooi zo’ en wees naar de verkooplijst.
Maureen glimlachte. Té lief. Alsof ze me tijdens mijn vakantie niet had gebeld met dat zachte: ik kan je niet zomaar loslaten.
Mijn collega zit tegenover me, rustig, vriendelijk. Hij vertelde dat er drie bezichtigingen waren ingepland en dat er een nieuwe woning op de site staat die ‘helemaal Mandy’ is.
Het gewone leven
Er ligt een brochure van een villa op mijn bureau. Ik ruik mijn eigen parfum, maar ook nog een zweem van zonnebrand die in mijn haren hangt. Of verbeeld ik me dat?
Ik maak aantekeningen. Lees me in en zoek de sterke punten van dit huis. Maak in gedachten alvast een route door de vertrekken voor een eventuele bezichtiging; het sterkste punt als laatste. Ik probeer te doen alsof alles weer gewoon is. Alsof ik gewoon makelaar ben, Mandy, 32, druk, vlot, professioneel.
Ik denk nog één keer aan Silvan. Aan zijn handen. Aan zijn mond.
Dan neem ik een slok koffie. Klaar nu. Het gewone leven begint weer.
Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.
LEES OOK

Mandy (32) werkt als makelaar in een middelgrote stad en is kersvers single. Na de eerste paar zware weken vol verdriet, klimt ze langzaam weer op.
Volg Mandy’s avonturen van maandag t/m vrijdag
Uit andere media
Meer van Redactie