Volkstuinblog: de schoenlappersplant

29 oktober 2016

Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.” Marieke blogt over haar volkstuin, lees je mee?

Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.” Marieke blogt over haar volkstuin, lees je mee?

Eigenlijk zou je deze plant beter ‘schoenpoetsersplant’ kunnen noemen. De grote, stevige bladeren hebben een wasachtig laagje waarmee je een dof geworden schoen op kunt poetsen. Of er tegenwoordig nog iemand is die dat doet valt te betwijfelen maar toch is het een leuk weetje. In ieder geval verklaart het de naam van deze groenblijver. Ik zie deze plant veel in de volkstuinen want het is een gemakkelijke plant (hij eet als ’t ware uit je hand) Of ie het ook op mijn balkon doet kan ik volgend jaar pas vertellen want daar staat sinds kort een stekkie…

Wist je dat… je Marieke ook kunt volgen op Facebook? Bekijk hier haar pagina. 

Roze bloemen maar niet voor mij…
De schoenlappersplant ofwel Bergenia  is een ideale plant want:

*Winterhard
*Groenblijvend
*Een mooie bodembedekker (lees: minder onkruid dat kans krijgt om te groeien)
*Niet erg kritisch wat grondsoort betreft
*Geeft in het voorjaar mooie, roze bloemen behalve bij mij: hij bloeit dus niet!

En natuurlijk kun je er een dof geworden schoenneus mee oppoetsen al moet ik eerlijk bekennen dat ik dat nog niet heb uitgeprobeerd (dat komt steeds niet in me op wanneer ik tuinier). De Bergenia die in mijn tuin staat heeft als ‘achternaam’ cordifolia Purpurea en dat weet ik omdat ik in het eerste tuinjaar (slechts) 1 purperroze bloem heb gehad.

Onder handen
Terwijl de tuinen van mijn buren in het voorjaar mooi roze kleurden met de bloeiende Bergenia, keek ik tegen die joekels van bladeren aan. Ook mooi hoor, maar ik wil meer kleur in de tuin en óók in het voorjaar. Dus nam ik ‘m dit najaar eens flink onderhanden.

Wat gebeurt er namelijk: de planten maken hele lange pennen of wortels, waar weer kleine planten aan groeien. Wanneer de planten te oud worden bloeien ze steeds minder en wordt het tijd om ze uit de grond te halen en te vermeerderen of verstekken.

Eruit 
Tijdens een mooie, zonnige najaarsdag heb ik alles eruit gespit en de mooie stekken mochten voor de herkansing gaan. Ondertussen had ik ook veel blad verzameld want dit is een ideaal winterjasje voor je tuin. Bovendien verteert het blad gewoon en verrijkt het je grond. Gratis en voor niets en overal te vinden!

Als nieuw
Daar lagen ze, keurig op een rijtje, de stekken die de keuring hadden overleefd. Terug geplant, nieuwe aarde erbij en toegedekt met de herfstbladeren. Ik ben héél benieuwd naar het resultaat in April!

Marieke deelt op haar blog Volkstuinverhalen.nl nog veel meer leuke blogs! Nieuwsgierig? Kijk hier. 

Over Marieke 

"Mijn volkstuin in Amsterdam, wanneer ik daarover vertel reageren veel mensen met 'wat leuk!' Maar al snel volgen er veel vragen: “kun je er ook slapen? heb je een moestuin? is er een wachtlijst?" Volkstuinieren is voor mij een ontdekkingstocht. Ik vertel over mijn kleine huisje en grote tuin en ga op pad. Want kijken in andermans tuinen is ook leerzaam (en leuk!). Lees mee en laat je inspireren".