Lizzie vertrouwde haar vriend Mike, maar zijn vrienden niet

6 november 2015

Lizzie: “Al vanaf het moment dat Mike me vertelde dat hij met zijn drie beste vrienden op vakantie wilde, had ik een rotgevoel. Gek misschien, want ik had nog nooit reden gehad om hem te wantrouwen. Het lag meer aan zijn vrienden. Alle drie vrijgezel, en allemaal erg onsympathiek.

Lizzie: “Al vanaf het moment dat Mike me vertelde dat hij met zijn drie beste vrienden op vakantie wilde, had ik een rotgevoel. Gek misschien, want ik had nog nooit reden gehad om hem te wantrouwen. Het lag meer aan zijn vrienden. Alle drie vrijgezel, en allemaal erg onsympathiek.

Het zijn echt van die womanizers, die continu over ‘lekkere wijven’ en seks praten, en altijd op de versiertoer zijn. Zou Mike zich niet door hen laten meesleuren?

Hij bezwoer van niet. Gewoon lol maken, bier drinken, stappen, maar wat zijn drie maten ook zouden doen, hij zou mij trouw blijven. Hij herhaalde het zo vaak, dat ik hem wel moest geloven. Toen hij weg was heb ik bewust veel afleiding gezocht. De twee weken vlogen gelukkig om en ik was heel erg blij toen ik hem weer veilig in mijn armen had. Hij ook, gelukkig. Pas ’s avonds laat heb ik geïnformeerd of er toch iets was gebeurd, maar Mike overtuigde me dat ik me totaal geen zorgen hoefde te maken.

So far, so good. Tot een van zijn vrienden zich versprak. Het was op een verjaardag, de drank had rijkelijk gevloeid. Er kwam een onbekend meisje binnen, en die vriend riep naar Mike: ‘Hé, dat lijkt dat mokkel van jou wel, die van die ene nacht.’ Wat een taal hè, zo gaat dat tussen die jongens. Ik zag dat Mike van kleur verschoot. En ik wist meteen hoe laat het was. Thuis heb ik er eindeloos over doorgezaagd. Mike ontkende, maar ik gaf niet op. Ik heb hem gepaaid met lieve woordjes, dat ik het heus wel zou begrijpen, maar dat ik gewoon de waarheid wilde weten. En toen kwam het eruit. Eén avond had hij zich laten verleiden door een meisje dat al dagen achter hem aanliep. Hij was erg dronken geweest, hij wist er zelfs weinig meer van. Maar hij was wel met haar naar bed geweest. Nadat hij die woorden had uitgesproken heb ik hem een klap in zijn gezicht gegeven en ben de deur uit gerend. Ik voelde me zó bedonderd. Niet alleen om het vreemdgaan, maar nog meer om de leugens. Al die maanden had ik hem vertrouwd, maar dat was dus onterecht geweest! Die avond is nu zes weken geleden en ik heb Mike sindsdien niet meer gezien. Hij belt, sms’t en mailt me voortdurend, maar wat mij betreft is het klaar. Ik zou slechts onder één voorwaarde willen kijken of we er nog uit kunnen komen samen, en dat is dat hij breekt met zijn vrienden. Ze hebben een slechte invloed op hem, en ik kan hem echt nooit meer vertrouwen als hij met hen blijft omgaan. Mike zegt dat hij mij heel graag terug en wil daar alles voor wil doen, maar dat dit hem te ver gaat. Híj is fout geweest, niet zij. Ja, maar zonder hen was het nooit gebeurd. Het is simpel: hij moet kiezen tussen mij en hen. Als hij dat niet kan opbrengen, houdt hij kennelijk niet genoeg van mij.”