Inez: “Buiten ging ik met de barman ‘een luchtje scheppen’”

11 oktober 2013

Inez bedroog haar vriend tijdens een vakantie die hij betaald had.

Inez bedroog haar vriend tijdens een vakantie die hij betaald had.

Inez (31): “Het begon als geintje. Met zomaar een knipoog naar die barman met zijn zwoele bambi-ogen. Gewoon, omdat het leuk was om een beetje te flirten in de warme zon. Maar natuurlijk bedoelde ik er niets mee: ik had immers een vriend. En wat voor een! Iemand aan wie Mila, mijn beste vriendin, en ik deze reis te danken hadden. Mila’s relatie was net uit. Ze zat in de put en kwam vaak bij mij en Marc thuis. Ik had medelijden met haar, Marc ook. Al sinds wij samen zijn, ruim vier jaar, had hij haar in zijn hart gesloten, zoals iedereen die belangrijk voor mij is. Zo is hij: letterlijk ruimhartig. Hij was het die ons verraste met een geheimzinnige envelop. Een boeking voor twee weken Ibiza, met als vertrekdatum: vijf dagen later. Alles op zijn kosten. Hij bleek het zelfs al op ons werk geregeld te hebben. Mila en ik vlogen hem allebei om zijn nek. Wat een schat! Dat ik hem bedrogen heb, juist tijdens deze vakantie, daar schaam ik me ontzettend voor. Ik heb zelfs Mila niet verteld wat er gebeurd is.

Meteen bij aankomst viel hij me al op, onze barman bij het hotelzwembad, Carlos, met de meest sexy glimlach die ik ooit gezien had. Hij was altijd vriendelijk tegen ons. Wij giechelden om zijn aandacht. En proostten op twee heerlijke weken. De dagen erna lagen we lekker bij het zwembad of op het strand, flaneerden we langs de boulevard en struinden we winkeltjes af. ‘s Nachts gingen we uit ons dak in de meest waanzinnige clubs van het eiland. Aan mannelijke aandacht geen gebrek. Al gingen we daar natuurlijk niet op in, Mila was nog helemaal niet toe aan wat nieuws en ik had Marc.

Maar de aandacht deed ons wel goed. Mila’s zelfvertrouwen groeide met de dag en ook ik genoot van bewonderende blikken. Vooral van die van Carlos, bij wie we elke avond aan de bar zaten voordat we op stap gingen. Zijn glimlach zorgde voor vlinders in mijn buik. Toen hij vroeg of wij de avond  met hem en een vriend op stap wilden, gingen meteen mijn alarmbellen af. Maar Mila knikte al van ja. En ik, met een dubbel gevoel, stemde ook maar in. De avond begon met een etentje. Carlos’ vriend richtte al zijn pijlen op Mila, ik zat met Carlos te praten. Ik dronk meer dan goed voor me was. Ik kon mijn ogen niet van Carlos afhouden. In de club raakten we de twee anderen al snel kwijt. We gingen buiten ‘een luchtje scheppen’ en stonden vrijwel meteen wild te zoenen. In zijn auto, op de donkere parkeerplaats, hebben we seks gehad. Op dat moment zat ik in een roes, maar direct erna werd ik overvallen door spijt. We zijn zo snel mogelijk teruggegaan naar de club.

Gezellig was het niet meer, ik keek diep ongelukkig en ook Carlos zei weinig. Kort erna loste hij op in de drukte. Op de toiletten heb ik een potje zitten huilen. Ik had Marc bedrogen met de eerste de beste Casanova, hoe kon ik? Na een tijdje vond ik Mila: zij bleek ook op zoek naar mij. Carlos’ vriend had ze afgeschud, hij was haar veel te opdringerig geworden. ‘Carlos ook', zei ik tegen haar. We zijn er snel vandoor gegaan. Ik heb me de rest van de vakantie schuldig gevoeld. Carlos deed afstandelijk tegen ons – Mila dacht dat dat kwam omdat ik hem had afgepoeierd – waardoor ik me extra gebruikt voelde. Maar goed, zo kwam er tenminste niets uit van wat er tussen ons gebeurd was.

Inmiddels is dit twee maanden geleden. Niemand weet iets, niemand vermoedt iets, maar ik zit er nog elke dag mee. Soms denk ik: moet ik het Marc opbiechten? Ik verafschuw het dat ik iets voor hem achterhoud. Maar ja, wat schiet hij daarmee op? Ik weet meer dan ooit dat ik alleen van hem hou en zoiets nooit meer zal doen. Dus kan ik het maar beter voor mezelf houden. Zo ben ik in ieder geval de enige die op de blaren zit.”

Tekst: Lydia van der Weide