Dilemma: hoe zijn bij jullie de taken verdeeld?

10 maart 2018

Op de een of andere manier blijft het een dingetje: de taakverdeling thuis. Lezeressen vertellen over hun keuzes.

Op de een of andere manier blijft het een dingetje: de taakverdeling thuis. Lezeressen vertellen over hun keuzes. “Ik geef liever aandacht aan mijn kinderen dan dat ik een poetsdoek pak.”

Germa (31) en Maikel (33) hebben twee dochters, Guusje (bijna 3) en Sammie (6 maanden). Zij werkt drie dagen in de week, hij werkt fulltime, heeft een dag ouderschapsverlof en volgt daarnaast een studie.

Germa: “Omdat Maikel het hartstikke druk heeft, zorg ik voor bijna het hele huishouden. Behalve dan het koken, dat is Maikels pakkie-an. Elke avond schotelt hij ons wat lekkers voor en daar ben ik blij mee, want ik hou niet van koken. Voor mijn gevoel hebben we op deze manier de taken eerlijk verdeeld. Dat wil niet zeggen dat er nooit irritaties zijn. Maikel vindt mij soms slordig en ik vind het niet fijn dat als hij iets opruimt, hij dat maar half doet. Hij is erg van: zodra het uit het zicht is, is het opgeruimd. Dan trek ik een laatje open en ligt daarin de troep die eerst op de tafel lag. Op zo’n moment denk ik vaak: ik doe het liever zelf, maar dan goed.

Ik vind het niet erg om te poetsen, te wassen of te stofzuigen. Maar waar ik wel tegenaan loop, is, dat sinds we kinderen hebben, er voor alles minder tijd is. Het huishouden moet altijd snel, efficiënt en ergens tussen de bedrijven door. Het heeft de minste prioriteit in ons huis. Ook omdat ik vaak liever aandacht geef aan mijn kinderen dan dat ik een poetsdoek pak. Voor mijn gevoel gebeurt het huishouden daardoor vaak maar half. Dat vind ik soms vervelend. Al ben ik mijn huishoudelijke normen steeds meer aan het bijstellen: zolang het schoon en hygiënisch is, is het oké. Er moet immers ook geleefd worden!”

‘Maikel vindt mij soms slordig en ik vind het niet fijn als hij iets maar half opruimt’

Madelon (37) stopte met werken om fulltime bij haar zoontjes Anthonie (7) en Aiden (3) te kunnen zijn. Maar daar kreeg ze al snel spijt van.

Madelon: “Mijn man Gerben (42) en ik hadden het zo mooi bedacht: als we kinderen krijgen, stopt één van ons met werken om er voor hen te zijn. Dat werd ik. Het was een traditionele oplossing die goed voelde. Totdat ik daadwerkelijk thuiszat met beide kinderen en elke dag er precies hetzelfde uitzag. Mijn kinderen zijn leuk en lief, maar ik heb niets met het huishouden. Dat was ik al snel zat. Toch wilde ik niet zomaar toegeven en heb ik nog lang geprobeerd het project ‘Ik blijf thuis bij de kinderen’ te laten slagen.

Gerben wilde wel van alles doen om me te ontlasten, maar ik zei altijd: ‘Nee, ga jij maar lekker zitten. Jij hebt al gewerkt. Dit is mijn werk.’ Met als resultaat dat ik de hele tijd bezig was. Ik werd er niet gelukkig van, miste een betaalde baan, ik raakte gefrustreerd, had regelmatig last van een kort lontje en heb uiteindelijk de knoop doorgehakt: ik wilde weer een baan. Na zes jaar thuiszitten begon ik een eigen coachbedrijf. In het begin vervielen we nog regelmatig in ons oude rollenpatroon, waarbij ik het meeste deed. Tot mijn bedrijf goed ging lopen. Toen hadden we weleens wat irritatie als de koelkast leeg bleek te zijn. En ik me hardop afvroeg waarom ik die boodschappen altijd moest halen. Pas toen hebben we overlegd samen: hoe gaan we dit doen? Wat verwachten we van elkaar?

De taken liggen bij ons niet allemaal vast, hoor. Maar ik ben van de was en de boodschappen, Gerben doet de badkamer en de wc’s. De strijk gaat naar mijn moeder en de rest doen we echt samen. Wie tijd over heeft, pakt een taakje. Beiden vinden we het huishouden niet leuk om te doen, maar het hoort er nu eenmaal bij. Dat hij nu ook volop meedoet, voelt wel goed. Gedeelde smart is toch halve smart.”

‘Van fulltime moederen en alle huishoudelijke klussen doen, werd ik ongelukkig’

Marike (63) is relatietherapeut en getrouwd met Theo (71). Ze blogt regelmatig (ook over taakverdeling) op www.relatietherapie-nijmegen.nl.

Marike: “Stellen waarvoor de taakverdeling thuis een strijdpunt is, kunnen vaak ook niet goed met elkaar overleggen. En juist overleg is nodig als je onderling de taakverdeling op een goede manier wilt regelen. Praten, op een rustige manier, zonder dat het ruzie wordt. En praat dan niet alleen over wat er allemaal gedaan moet worden in huis, maar ook over hoe je het gedaan wilt hebben. Partners verschillen namelijk nogal eens van inzicht. Dan hoor ik háár verzuchten: ‘Als hij zuigt, kan ik het meteen overdoen, want hij slaat alle hoekjes over.” En híj zegt: “Het liefst wil ze dat we na elke maaltijd de vloer dweilen.”

Het helpt als je bereid bent naar elkaar te luisteren. En voor veel vrouwen geldt dat ze soms dingen moeten loslaten. Hun manier is niet altijd de beste. Mannen zijn vaak heel praktisch en hebben goede huishoudelijke ideeën. Wat ik wel vaak zie, is dat veel mannen thuis ervaren als een rustplek. Zodra ze thuiskomen, zakken ze onderuit. Terwijl er dan juist nog van alles moet gebeuren. Daar zijn ze zich vaak niet van bewust. Ik zeg vaak tegen ze: ‘Thuis begint je andere baan. En die is pas klaar als de kinderen op bed liggen en alles wat jullie samen hebben afgesproken, gedaan is.’

Ik heb het geluk dat mijn man uit een groot gezin komt, en zijn vader altijd meehielp. Hij is niet anders gewend dan de handen uit de mouwen te steken. Sinds hij met pensioen is en ik nog werk, doet hij het leeuwendeel thuis. We hebben nooit een strakke taakverdeling gehad. Ook niet toen onze drie kinderen nog thuis woonden en we allebei werkten. Wie thuis was, deed wat gedaan moest worden. Dat zorgde zelden voor irritaties. En wanneer iets je irriteert, los je het zelf op. Ik ben bijvoorbeeld een pietje precies met de gootsteen. Die moet vetvrij zijn, vind ik, dus maak ik die vaak nog eens extra schoon.

Onze kinderen hebben overigens ook altijd meegeholpen. Ze hadden hun vaste taken. Naast de wc hing ik een lijst met alle taken die die week moesten gebeuren. Ze wisten wat we hen per uur betaalden. Als de kinderen geld wilden verdienen, kruisten ze een van die taken aan. Zo’n lijstje is trouwens ook een handig hulpmiddel voor stellen die ruziën over wie wat doet in huis. Als ieder aankruist wat hij of zij doet, is dat meteen inzichtelijk.”

Lees alle verhalen in Vriendin 10.