De kunst van het samen zijn
21 september 2015
Drs. Nynke Nijman is psychologe, seksuele gezondheidsconsulente en werkt als seksuoloog. Van jongs af aan kon zij zich verbazen over de misvattingen die er bestaan over seks, over de verwachtingen die men heeft en het gebrek aan kennis dat er is. Wekelijks zal zij schrijven over seksualiteit en relaties.
Drs. Nynke Nijman is psychologe, seksuele gezondheidsconsulente en werkt als seksuoloog. Van jongs af aan kon zij zich verbazen over de misvattingen die er bestaan over seks, over de verwachtingen die men heeft en het gebrek aan kennis dat er is. Wekelijks zal zij schrijven over seksualiteit en relaties.
Vrijgezelle dames zijn er al een tijd over uit: alleen zijn is niet altijd heel vervelend, maar ook lang niet altijd fijn. We proberen intieme relaties aan te gaan, maar deze krijgen vaker een negatieve dan een positieve wending. Waarom is dat eigenlijk? Zijn wij wel gemaakt om ons leven te delen met een ander?
Van kinds af aan zijn we op zoek naar die ene andere persoon die ons aanvult, die onze beste kant naar voren haalt, die ons leven compleet maakt en de wereld net even een stukje leuker maakt. En als we die hebben gevonden willen we dat er helemaal niets meer aan veranderd. Het liefste zouden we voor altijd in die magie blijven leven die ons als een roes voortbeweegt. Maar als zoveel mensen dit willen en dit streven hebben, waarom zien we dan zoveel langdurige relaties en huwelijken stranden?
Wanneer wij verliefd worden en het gevoel is wederzijds, stellen we ons voor dat we bij elkaar zullen zijn tot de dood ons scheidt. Maar wanneer we het niet redden tot aan de dood is er vaak onduidelijkheid over waar het mis is gegaan. De wereld om ons heen is continu onderhevig aan ontwikkelingen en veranderingen en dit alles gebeurt in een veel sneller tempo dan 100 jaar geleden. Dagelijks worden er nieuwe ontdekkingen gedaan, nieuwe banen gecreëerd, nieuwe toekomstmogelijkheden ontwikkeld en wordt onze kennis een stukje vergroot.
Terwijl alles om ons heen veranderd stellen we onbewust de verwachting aan onze partner en aan onze relatie dat deze blijft zoals deze was bij de eerste ontmoeting. Maar is dit wel een realistische verwachting? En bovendien, is dit wel een eerlijke verwachting naar onze partner toe? Zou het misschien zo kunnen zijn dat er vroeger veel minder huwelijken strandden doordat er veel minder mogelijkheden waren en men na 20 jaar samen zijn nog dezelfde idealen en dromen had?
De kunst van het samen zijn en het samenblijven zit hem onder andere in het ruimte bieden voor elkaars ontwikkeling, elkaar steunen wanneer men een nieuwe richting op wil gaan en het samen aangaan van dromen. Vergeef je partner voor zijn imperfecties, want deze waren ook al aanwezig bij jullie eerste ontmoeting. Toen werden deze echter nog zorgvuldig over het hoofd gezien, uit angst om weer alleen te zijn. Sterk samen zijn bereik je door aan jezelf en je partner toe te staan om te blijven groeien en met de rest van de wereld mee te bewegen. Als je elkaar en jezelf dat gunt zal je merken dat zowel het samen zijn als het samen blijven een stuk aangenamer zal zijn.
