Zomer in Zeeland

9 september 2013

Angelique had met haar gezin nog een leuk uitje in het verschiet: een midweekje Zeeland.

Angelique had met haar gezin nog een leuk uitje in het verschiet: een midweekje Zeeland.

Terwijl de scholen waren begonnen en iedereen weer aan het werk was, hadden wij nog een uitje in het verschiet. En aangezien Kyra nog niet leerplichtig is, konden wij dat net na de vakantie plannen. Normaal ben ik niet een moeder die haar kind zomaar van school haalt, maar dit hadden we helaas niet meer in de zomervakantie kunnen plannen. Een midweekje naar Zeeland, in een huisje van Roparun.

Van tevoren waren we een beetje zenuwachtig, we gaan toch in de eerste week van september in Nederland weg. Dus het kan gewoon zo zijn dat je de hele week regen hebt, ondanks de positieve weersverwachtingen. Dus met veel meer kleding dan normaal gingen we op weg naar Zeeland. ‘Je weet het immers nooit!’, was mijn redenatie. Eenmaal aangekomen bleken we in een nog luxer huisje te zitten dan we hadden verwacht en de kinderen waren direct aan het ruziën over het stapelbed. Hoewel beide boeven het niet aan durfden om het trappetje op te klimmen, waren ze er beide over uit dat ze boven op het stapelbed gingen slapen. Na de teleurstellende mededeling dat ze geen van beide in het stapelbed mochten slapen, gingen we het park verkennen. En wat een luxe! Een mooi, rustig park aan het water, dat van alle gemakken was voorzien. Een strandje, een enorme speeltuin, trampolines, een buitenbadje, binnen speeltuin, overdekte waterspeeltuin en ga zo maar door. De kinderen wisten niet wat ze als eerste wilde doen.

Het weer bleek deze week aan onze kant te staan en we hebben deze vakantie nog meer genoten. En niet alleen van het park en de faciliteiten, maar ook van de omgeving. Met als hoogtepunt voor Kyra, het strand! Het weer was zo mooi, dat we gewoon heel decadent een dag naar het strand konden gaan. Waar Kyra heerlijk kon zwemmen met papa en Sam eindelijk op zijn blote voeten op het strand durfde te lopen. Dat heeft hij de hele zomer vertikt. Hij bleef gewoon stokstijf staan op de vlonder, met de mededeling dat hij niet ging lopen. Hij vond het niet fijn voelen, dus toen hij eindelijk het zand op liep was dat een hele overwinning.

Maar met het einde van de vakantie, komt ook het einde van het mooie warme weer en is het weer tijd voor de realiteit. En tijd om vol gas aan de slag te gaan met de stichting, het zoeken naar een baan en zelf weer fit te worden!