Vrouw (1)

Reeya: ‘Ik heb een minnaar, mijn man een minnares’

Niemand weet ervan, maar Reeya (45) en haar man Hans (45) hebben al vijf jaar een open relatie. “Mijn minnaar zie ik echt als een cadeautje, maar mijn huwelijk met Hans blijft het allerbelangrijkst.”

Reeya: “Dat ik een minnaar heb en mijn man een maîtresse, weet niemand. De reden dat we het stiekem doen, is dat we niet willen dat de kinderen het weten. We willen ze er niet mee belasten. Nu nog niet althans. Een ander toelaten in je relatie is niet zonder gedoe. Je kunt je zelfs afvragen of het verstandig is. Maar goed, niet elke relatie is hetzelfde. Net als vakanties. De één gaat voor een complete all-inclusivereis, de ander kiest een spannende jungletocht. Wij kozen voor die jungle, ook al wisten we niet waar we aan begonnen en wat we tegen zouden komen. En eerlijk gezegd waren we daar ook niet op voorbereid.”

Op afstand houden

“Hans en ik kennen elkaar al vanaf ons zestiende. Hij was mijn eerste vriendje. Sterker nog, voordat ik Hans leerde kennen, had ik zelfs nog nooit met een andere man gezoend. Ik was dus behoorlijk van slag toen een van mijn collega’s, laten we hem Dirk noemen, meer dan gemiddeld aandacht aan me besteedde. Ik wist dat Dirk gescheiden was en geen vriendin had. Als we gingen lunchen, kwam hij altijd naast me zitten. Gezellig kletsen, grapjes maken en af en toe raakte hij heel subtiel mijn hand aan. Als je nog nooit door een andere man bent aangeraakt, is zoiets al heel wat. Ik kreeg complimentjes van hem en voor ik het goed en wel in de gaten had, waren we aan het flirten. Er broeide iets tussen ons. Ik moet eerlijk toegeven: ik vond dat spannend, maar tegelijkertijd doodeng. Ik was benieuwd hoe het zou zijn om met hem te zoenen. Misschien zelfs nog een stapje verder te gaan. Ik fantaseerde daarover. Begrijp me goed: dit stond los van Hans. Ik hield en hou zielsveel van hem. Het laatste wat ik wilde, was hem kwetsen. Aan de andere kant kon ik mijn gevoelens voor Dirk niet zomaar negeren. Ik ben geen type dat straks als ze tachtig is op haar leven wil terugkijken met spijt, omdat ik sommige dingen niet heb gedurfd. Toch besloot ik Dirk voorlopig op afstand te houden. Natuurlijk lukte dat niet. Als je verliefd bent, ga je altijd een stapje verder dan je van plan bent. Vlak voor de zomervakantie zoende ik met hem. Al had ik daar meteen spijt van. Ik kon nu drie dingen doen: alles verzwijgen en stoppen met Dirk. Zwijgen en er stiekem mee doorgaan. Of open kaart spelen. Ik wilde Hans beslist geen pijn doen. Maar ik zag ook wel in dat het daarvoor te laat was.”

Verliefd op een ander

“Ik besloot tijdens onze vakantie in Frankrijk alles op tafel te leggen. Met onze drie kinderen zaten we op een camping in een vrij afgelegen gebied. Hans en ik gingen ’s avonds vaak nog even wandelen. Ik weet nog dat we op een gegeven moment ergens op een bankje gingen zitten. Ons gesprek ging over koetjes en kalfjes. Om ons heen begon het te schemeren toen ik het eruit gooide: ‘Hans, ik moet je wat vertellen. Ik hou van jou, maar ik ben ook verliefd op iemand anders.’ Bam. Voordat hij iets kon zeggen, zei ik nog snel: ‘Ik zou het liefst samen met jou willen uitzoeken of zoiets kan bestaan binnen onze relatie.’ In feite vroeg ik hem of hij iets voelde voor een open relatie. Hans reageerde in eerste instantie heel beheerst. Stelde vooral veel vragen. Hij was verbaasd. ‘Op wie ben je dan verliefd? Hoe lang al? Hoe ver ben je gegaan?’ Ik merkte dat hij gaandeweg het gesprek steeds bozer werd. Hij zette zijn hakken in het zand en verweet me van alles. Ik begreep zijn reactie wel heel goed. Wanneer je te horen krijgt dat je vrouw verliefd is op een ander, voelt dat als een afwijzing. Ook al had ik nog niet zo veel gedaan met die verliefdheid. Hans vatte het op als een bedreiging, voelde zich onzeker en dacht bij zichzelf: wat is er mis met mij? Ben ik niet meer goed genoeg? Ik probeerde hem te verzekeren dat ik niks met mijn verliefdheid zou doen als hij dat niet zag zitten. Sterker nog, wat mij betreft hoefden we het er nooit meer over te hebben. Ik zou kappen met Dirk, mijn baan opzeggen en ander werk zoeken. Dat had ik echt voor ons gedaan. Maar ik vond wel dat hij er eerst rustig over moest nadenken.”

Langzaam wennen

“Hans bleef mokken. Hij nam afstand, was koeltjes. Als de kinderen erbij waren, deden we allebei zo normaal mogelijk, maar ’s avonds ontliep hij me en ’s nachts ging hij zo ver mogelijk bij me vandaan liggen. Ik had een enorm risico genomen door alles eerlijk te vertellen, zoveel was wel duidelijk. Ik snap het ook wel, we hebben het hier niet over een nieuwe tafel, maar over een ander in je relatie. Onveiliger kan bijna niet. Ik bleef voorzichtig toenadering zoeken. Na een week merkte ik dat Hans rustiger werd. Hij voelde zich nog steeds afgewezen en was boos dat ik al had gezoend, maar gaf toe dat hij mijn verlangens herkende. Ik ben namelijk ook zijn eerste vriendin. En hoewel hij er nooit mee bezig was, ging hij toch over een open relatie nadenken en begon hij langzaam aan het idee te wennen. In de derde week hadden we zelfs al gesprekken over hoe we die dan zouden invullen. Hans vond het bijvoorbeeld niet oké dat als we ervoor zouden gaan, ik wel iemand had en hij nog niet. De eerste afspraak was dan ook dat we pas met een open relatie zouden beginnen, zodra hij iemand had. Eerder niet. Ik was het daarmee eens. Of Dirk bereid was te wachten op mij, wist ik toen niet. Dat maakte me ook niet uit. Mijn relatie met Hans was en is het belangrijkste. Eerst moest ik met hem een goede modus vinden om überhaupt een ander toe te laten in onze relatie.”

Heel nerveus

“Eenmaal thuis ging Hans meteen op jacht. In no time had hij iemand gevonden. Dat verbaasde me. Eerst doet hij moeilijk, omdat ik buiten mijn boekje ga en is hij verontwaardigd. Maar ondertussen had hij allang zijn oog laten vallen op een gescheiden vrouw die we beiden kennen. Ik zei er maar niet te veel van. Nu hij iemand had, kon ik verder gaan met Dirk. We spraken af dat we tegelijkertijd voor het eerst met onze minnaar en minnares naar bed zouden gaan. Niet zo spontaan, maar het leek ons het meest logisch. Tja, en wat zeg je dan bij het afscheid terwijl je weet dat je partner met een ander naar bed gaat? ‘Schat, veel plezier?’ Ik heb er maar niet al te lang bij stilgestaan, want het blijft een rare situatie. Dirk en ik hadden een hotel geboekt. Ik was heel nerveus, vond het spannend. Misschien wel te spannend. Die eerste keer met Dirk moest perfect zijn. En tja, dan is het natuurlijk niet perfect. Kleine dingetjes klopten niet. De kamer had niet het zo gewenste tweepersoonsbed, maar twee eenpersoonsbedden naast elkaar. Het miste sfeer. De seks was ook onwennig, ik voelde me toch wel wat ongemakkelijk. De volgende dag ging ik direct vanuit het hotel naar mijn werk, net als Hans. Ik zag hem ’s avonds pas weer. En tot die tijd dacht ik: hoe heeft hij het gehad? Wat als hij het fantastisch vond? Thuis waren we allebei stil. Wat deel je wel en wat niet? Ik voelde een afstand die echt overbrugd moest worden. Hans gaf aan dat hij niets hoefde te weten over mijn date met Dirk. Ik daarentegen wilde alles horen. Dat geeft houvast, dacht ik. Ik kende zijn minnares. Een knappe verschijning en dat maakte me jaloers. Wat als hij haar leuker vindt dan mij? Dan ben ik Hans kwijt en dat was niet de bedoeling.”

Veel ruzie

“Ik probeerde te praten met Hans, maar het mondde vaak uit in discussies en verwijten. Hij pareerde steevast met: ‘Jij wilde toch iemand erbij?’ Het werd ingewikkeld tussen ons. Waar waren we aan begonnen? Het was een gedoe. Ik was bang Hans te verliezen. We kregen ruzie om de kleinste dingen, liepen op onze tenen omdat we bang waren de ander te kwetsen of zelf gekwetst te worden. Als ik bij Dirk was geweest en thuiskwam, voelde ik dat Hans opstandig was. En als Hans naar zijn vriendin ging, kreeg ik stress. We raakten elkaar kwijt. Dit was te groot om samen op te lossen. Na een half jaar besloten Hans en ik in relatietherapie te gaan. Het eerste wat de therapeut zei, was: ‘Jullie moeten stoppen met jullie minnaar en minnares. Jullie denken nu problemen te hebben, wacht maar tot je twee jaar verder bent. Dan loopt het echt tegen de klippen op.’ Toch wilden Hans en ik niet stoppen. Niet nu. We waren net begonnen. Als we deze open relatie geen kans zouden geven, dan zaten we met een berg puin zonder dat het ons iets had opgeleverd.”

Jaloers en claimen

“De therapie bracht rust, maar de autoritten heen en terug leverden het meest op. Daar bespraken Hans en ik waar we het over wilden hebben. Al pratende kregen we dingen op een rij. We waren te veel bezig met de randverschijnselen. Met jaloezie, met de toon waarop iets werd gezegd. In plaats van ons te concentreren op het herstellen van de basis. We voelden ons geen van beiden veilig in de relatie. Dáár moesten we het over hebben. De verandering kwam toen we elkaar geen dingen meer gingen verwijten. In plaats daarvan benoemden we wat het met ons deed. We stelden ons kwetsbaar op. En dan maak je pas echt moeilijke onderwerpen bespreekbaar. Ik kon toegeven dat ik claimde, hij dat hij me kon verwaarlozen, en allebei vertelden we dat we jaloers waren. Eén ding stond als een paal boven water: dat wat wij samen hebben, is het belangrijkste. De rest komt erbij. Dat maakte dat we minder bezig waren met die ander, maar meer met onze eigen relatie. Wat had de open relatie ons al gebracht? We hadden in elk geval meer seks met elkaar. Voordat we naar onze minnaar en minnares gingen, maar ook erna. En het was andere seks. Spannender. Zonder gêne probeerden we alles wat we nog niet eerder hadden gedaan.”

Groot avontuur

“We zijn nu vijf jaar verder. Ik ben nog altijd met Dirk. Hans heeft meer wisselende contacten. Op het moment datet hij met twee vrouwen die hij om en om ziet. De ene week de één, de andere week de ander. Ik vind het prima zolang hij zich er goed bij voelt. Zelf ga ik wekelijks naar Dirk toe. Hij heeft net een nieuwe vriendin, dus we moeten even kijken hoe dat zich ontwikkelt. Dirk is niet van de vaste relaties. Hij zegt altijd: ‘Ik ben geen goeie man, wel een goeie minnaar.’ Ik bof met hem. Op de avonden dat we samen zijn, koken we, eten we, kijken we een fi lm en hebben we seks. Altijd. Ik zie Dirk echt als een cadeautje. Maar mijn huwelijk met Hans blijft het allerbelangrijkst. Hans is mijn thuishaven. De grap van dit hele avontuur is dat ik nieuwsgierig was naar een andere man, maar uiteindelijk uitkom bij mijn eigen vent. Die ik nu nog beter ken en nog meer ben gaan waarderen.”

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.