Placeholder

Vervoer en logistiek

Nico denkt zich in te schrijven op een nieuwe school, maar Adriana weet wel beter…

Nico denkt zich in te schrijven op een nieuwe school, maar Adriana weet wel beter…

‘Goedemorgen, we hebben om negen uur een intakegesprek met meneer Visser.’
Ik heb de slechte gewoonte om voor mijn kinderen het woord te doen.

Meneer Visser neemt het inschrijfformulier met Nico door.
‘Heb je alles ingevuld?’
Eigenlijk heb ik dat gedaan. Wanneer leer ik dat nou eens af? Die jongen wordt dit jaar achttien!
Nico zit in het examenjaar van het VMBO. Hij wil hierna autotechniek gaan doen.

Adriana trekt aan de deurkruk van het kantoortje van meneer Visser. Ik excuseer me en ga met mijn dochtertje de hal in.
Nico heeft mij hier niet bij nodig. Hij is zelfstandig genoeg.

‘Daar kunnen we gaan zitten.’
Op een rood kleed is met rode en grijze designstoeltjes een zitje gemaakt.
Er zitten zwarte vlekken op het tapijt en ik ruik een diesellucht.
Achter ons hangt een banner met een stralende knul erop: ‘Eerste automonteur.’

Ik ga op één van de stoeltjes zitten. Adriana wil op de grond spelen.
‘Mama ook?’ vraagt ze, terwijl ze knuffeldieren uit de luiertas haalt.
Ik kijk beschaamd rond. De receptioniste praat met een leerling. Er komen een paar jongens binnen en er loopt een leraar langs.
Ik wil Adriana ongeremd laten spelen en mijn schroom niet op haar overbrengen.
‘Ok’.
Ik ga in kleermakerszit naast haar op de grond zitten.

‘Dit kleed is een eiland.’
Adriana kijkt me verrukt aan. Lekker spelen!
‘En dat is de zee.’
Adriana loopt op haar tenen naar de rand van het tapijt. Ze heeft haar laarsjes uitgetrokken.
‘Oh, ijs!’ zegt ze, de winter nog vers in haar geheugen. Ze trippelt over de grijze vloertegels.
‘Mama ook?’
Ik ga op het ijs staan en maak een krakend geluid. Gauw stap ik weer op het eiland.

Er komt een leraar naar ons toe.
‘Nieuwe leerling?’ vraagt hij vermakelijk.
‘Ja, je kunt niet vroeg genoeg beginnen.’

Een clubje jongens glimlacht naar Adriana.
‘Hallo!’ roepen de knapen. Volgens mij past Nico hier helemaal tussen.

Daar komt hij alweer aan, mijn zoon: papieren in zijn hand en een glimlach op zijn gezicht.
Adriana rent op hem af. ‘Nicooooo!’

‘Ik ben ingeschreven’, zegt Nico trots.
Nu moet onze jongen zijn diploma nog halen en dan kan hij volgend schooljaar aan de opleiding
Vervoer en Logistiek beginnen.

Wie weet gaat Adriana ook de autotechniek in. Maar zij houdt zich voorlopig liever bezig met spelen en dat is de beste basis voor welke toekomst dan ook.