Stefanie (1)

Stefanie: ‘Soms ben ik niet spontaan. Dan ben ik een vinkjesmoeder’

Dit jaar wil ik de kerstkaarten samen met mijn dochter zelf maken. Een gezellig werkje. Bovendien past creativiteit in een verantwoorde opvoeding. Goed bezig mama!

Vinkjesmoeder

We begonnen ongedwongen in de herfstvakantie en deden lang over één kaart. Daarna stagneerde de productie. We hebben er nu nog maar zes! Afgelopen weekend wilde mijn dochter een cake bakken. Dan kan ik moeilijk zeggen: ‘Als de kerstkaarten af zijn, mag jij een cake bakken.’ Het moet spontaan blijven. Soms ben ik niet spontaan. Dan ben ik een vinkjesmoeder: Gezond eten: check Beweging: check Creativiteit: check Uitstapjes: check Tandenpoetsen: check Huiswerk: check ‘Creativiteit’ en ‘uitstapjes’ horen niet in het afvinklijstje thuis. Toch werd ik daar vroeger op betrapt. Ik vertelde een collega dat we met onze kinderen naar de Efteling wilden gaan. Hij zei dat de weersvoorspelling voor die dag slecht was. ‘Ach, dan hebben we dat in ieder geval gedaan. Ieder kind moet een keer in de Efteling zijn geweest,´ antwoordde ik. ‘Dan kun je dat afvinken,’ smaalde mijn collega. Hij had gelijk. Maar zo wil ik niet zijn!

Ongedwongen

Toch wint de moeder die meent verantwoord en perfect te moeten zijn het wel eens van de spontane moeder. Dan denk ik bijvoorbeeld dat je cake niet met een pak cakemix moet maken, maar met: kokosolie, speltmeel, yoghurt, honing en eieren, zodat hij én zelfgemaakt én gezond is. Maar mijn tienjarige dochter maakt van cakemix zelfstandig een cake en versiert hem met poedersuiker en chocolade. Superslecht, maar wel mooi en lekker. We hebben intussen ook al vegetarische sushi uit het nieuwe kookboek van mijn dochter gemaakt. Helemaal zelf en heel gezond, maar halverwege was mijn dochter ineens met de kat gaan spelen. Zo moet het zijn; goede dingen doen, maar wel lekker ongedwongen. Die combi krijg ik niet goed onder de knie. Ik ben nog steeds niet altijd een verantwoorde en tegelijkertijd spontane moeder. Maar als ik het ‘verantwoorde’ loslaat en doelloos ga moederen, is opvoeden veel leuker.

Voor de lol

‘Dit is mooi!’ roep ik in een opwelling. In de folder van een supermarkt staat een kijkdoos, gemaakt in de verpakking van een kerststol. Adriana is ook enthousiast. Ik vlieg naar de winkel, koop een kerststol en neem de kleurplaat met kerstfiguurtjes voor in de doos mee. Ik koop gelijk twee pakjes kerstkaarten. Samen kleuren, knippen en plakken we erop los. Zomaar voor de lol. Deze tijd hadden we aan de kerstkaarten kunnen besteden. Maar gelukkig heb ik ook kant-en-klare kaartjes, waarvan er dertien in een dozijn gaan, so what!

Lees ook: ‘Ik heb geen universitaire achtergrond, maar ik volg mijn passie’

Over Stefanie

Stefanie (48) adopteerde de kinderen van haar vriend. Tien jaar geleden kregen zij en haar partner samen nog een dochter. De adoptiekinderen zijn intussen uitgevlogen. Er is zowel intens als afstandelijk contact met de kinderen die het ouderlijk huis hebben verlaten, maar de verbinding met hen blijft hoe dan ook bestaan. Thuis zorgt de jongste telg voor gelukkige en knusse momenten. Na jaren worstelen gaat Stefanie steeds beter om met de balans tussen geluk en verdriet. Lees alle blogs van Stefanie op Vriendin.nl/stefanie.