Placeholder

Stefanie: energie voor het nieuwe jaar

Van mijn zus krijg ik een e-mailtje waarin ze haar goede voornemens voor 2017 opnoemt. Ze wil minder chagrijnig zijn en minder snoepen. Volgens mij is ze nooit chagrijnig en neemt ze bij de koffie slechts een stuk ontbijtkoek.

Van mijn zus krijg ik een e-mailtje waarin ze haar goede voornemens voor 2017 opnoemt. Ze wil minder chagrijnig zijn en minder snoepen. Volgens mij is ze nooit chagrijnig en neemt ze bij de koffie slechts een stuk ontbijtkoek.

Ik vind het sowieso maar onzin om precies op 1 januari met zulke voornemens aan de slag te gaan. Toch moet ik bekennen dat een nieuw jaar iets magisch heeft en ik daar ook niet geheel ongevoelig voor ben… Begin januari geloof ik meer in mezelf dan in welke maand dan ook. Ik wilde mijn voornemens eigenlijk aan het begin van de kerstvakantie al uitvoeren. Maar het is niet gelukt om alle kasten uit te mesten en de papierwinkel door te nemen.

Op de eerste vakantiedag werd Adriana ziek. De dagen erna bleef ze moe en verkouden. Ik was ook moe. Om zes uur opstaan en om acht uur de boel aan kant hebben, was er niet bij. Soms sliepen we wel tot negen uur uit en bleven de rest van de ochtend in onze pyjama’s. Ik voelde me pas weer een beetje mens na het douchen en aankleden.

Ik voelde me zo nutteloos. Wasjes draaien, stofzuigen, een sollicitatiebrief voor Dirk typen, dat ging allemaal nog wel. Maar kasten uitmesten, papieren uitzoeken, bezoekjes afleggen, het lukte me allemaal niet. Adriana knapte gelukkig op. We gingen wel een keer met haar naar het zwembad, deden spelletjes en er kwam een vriendinnetje spelen, maar daar bleef het bij.

Aan het begin van de vakantie vond ik het vreselijk dat ik te weinig deed. Ik moest mij nuttig maken, speciale dingen doen met mijn dochtertje en familie en vrienden bezoeken. Daar had ik in de vakantie namelijk tijd voor. Toen ik op een middag met mijn pantoffels aan op de bank zat en naar Adriana keek, betrapte ik mezelf op een tevreden gevoel. Ze had de woonkamer omgebouwd tot een speelplaats en liet haar poppen naar een goochelshow gaan. Ze gebruikte moeilijke woorden als ‘assistent’. Dirk zat aan tafel en bouwde van Nico’s oude Lego een vliegtuig. Wat een heerlijke vakantie eigenlijk!

Ik had gewoon een denkfout gemaakt. Ik had beter kunnen denken: ‘Nu heb ik de tijd, dus nu moet ik uitrusten', in plaats van: 'Nu heb ik de tijd, dus nu moet ik achterstallige werkjes doen en sociale contacten onderhouden'. Energie opbouwen is nuttig, want wie weet wat 2017 voor mij in petto heeft.


Stefanie (43) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 18 jaar!

Ook de blogs van onze blogger Kim lezen? Dat kan hier. Elke dinsdag verschijnt haar nieuwste blog.