Rolpatroon ontwricht
21 november 2014
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!
Wat werd ik toch verwend! Zelden hoefde ik te koken. Dat deed Dirk altijd.
Nu gaat het toch wel een beetje anders. Dirk heeft een nieuwe baan. Bij zijn vorige werkgever liep het werk terug. We waren verbaasd en trots dat hij zo snel ander werk vond. Deze baan biedt meer perspectief en hij vindt het leuk. Het zijn wel lange dagen. Vooral in het begin was Dirk laat thuis.
Daar zat ik dan, alleen met de kinderen en ik moest nog koken ook!
Koken doe ik, omdat het moet. Net als de was doen. Maar koken is voor mij geen routinewerkje, zoals een was draaien dat is. Als ik vrij ben, gaat het nog wel. Het is leuk om samen met Adriana spruitjes te pellen of wortels te raspen. Dan begin ik vroeg, zodat er geen hectiek ontstaat.
Op dagen dat ik zelf werk, vond ik het in het begin lastiger. Soms warmde ik kliekjes op. Ook aten we een keer brood met rauwkost en knakworstjes.
Ik wilde gezond blijven eten en schakelde op een drukke dag de hulp van Faith in. Zij kookt geregeld als zij in het logeerhuis is. Ik had het haar nog niet eerder gevraagd. Delegeren is niet mijn sterkste punt.
Met een voorzichtig: ‘Zou jij misschien…’Stond er direct een bereidwillige Faith voor mijn neus. Ze maakte er echt iets van en was zo enthousiast, dat ze de volgende dag naar mijn werk belde om te vragen of ze met koken kon beginnen.
Dirk zet in het weekend nog steeds de heerlijkste gerechten op tafel. Ook bereidt hij geregeld eten voor, waardoor ik het op werkdagen gemakkelijker heb.
Gelukkig is Dirk nu vaak op tijd thuis, maar meestal is hij niet zo vroeg, dat hij nog kan koken. Als hij dat wel is, neemt Dirk de keuken van mij over en word ik gedegradeerd tot tafeldekker. Een rolpatroon waar ik geen moeite mee heb.
Met wat voorbereiding, mijn vrije dagen en de hulp van Faith gaat het best goed. Vanavond bereid ik het eten voor en maak stevige maaltijdsoep klaar.
Als ik de kamer in kom, zie ik Dirk een beetje moe op de bank zitten.
‘Wil je een kopje soep?’ Zo laat op de avond heeft hij wel zin in iets hartigs.
‘Lekker soepje hoor. Jij moet voortaan de soep maar maken!’ zegt Dirk uitgelaten.
Misschien is koken toch leuker dan ik dacht.
