Pril geluk

3 januari 2014

Stefanies Oudejaarsavond verloopt rustig en dat vindt ze heerlijk.

Stefanies Oudejaarsavond verloopt rustig en dat vindt ze heerlijk.

We hebben veel lekkers in huis gehaald. Een vriend van Dirk neemt ook nog zelfgemaakte oliebollen en appelflappen mee.

Ik heb zelden zin in feestdagen. Ze veroorzaken een druk, waardoor ik nooit echt ontspannen ben, maar nu voel ik dat niet.
 

Christianne en Deborah vieren de jaarwisseling niet thuis. ‘Vind je dat niet erg?’ wordt er gevraagd. ‘Nee hoor, helemaal niet.’ Oudejaarsavond heeft voor mij geen meerwaarde ten opzichte van andere avonden en opgedrongen gezelligheid brengt juist die druk teweeg.
Nico komt met een kameraad binnenwaaien, maar gaat weer naar buiten om vuurwerk af te steken.

Op de normale tijd ga ik met Adriana naar boven. Ondanks het geknal slaapt ze snel.
Dirk en ik zitten samen met Faith en de vriend van Dirk op de grote hoekbank. We kletsen en kijken televisie. Lenzen uit, bril op en pantoffels aan. Ik hoef in dit gezelschap niet extra leuk te doen en dat maakt mij leuker. Eigenlijk ben ik best saai en dat bevalt me wel.

We kijken naar Theo Maassen. Lastig dat de oudejaarsconference op oudejaarsavond wordt uitgezonden, want op zo’n avond wordt er toch doorheen gepraat.
‘Ik heb jullie nog nooit zo hard horen lachen’, merkt Faith op.
Zo saai ben ik toch niet?
Hoewel de kleine tafeltjes vol lekkers staan, vraagt Faith of ze komkommer mag pakken.
‘Willen jullie ook?’
‘Moet er kaas bij?’
Gestoord in de voorstelling, antwoord ik iets te kortaf: ‘Doe maar gewoon wat!’
Om het goed te maken, zeg ik: ‘Ah, lekker Faith!’ als zij even later een gevuld schaaltje op één van de tafeltjes zet.

Kort voor twaalven roept Adriana plotseling. Ik til haar uit bed en neem haar mee naar beneden. Ze wil bij mij drinken. Ondertussen wordt het twaalf uur. Wij gaan niet uit ons dak, maar geven elkaar rustig de beste wensen.

Nico is weer even binnengekomen en laat Happy New Year van ABBA uit zijn laptop klinken.
‘Ik heb je deze muzikale voorkeur toch niet bijgebracht!’ zegt Dirk ironisch.
‘Mooi hoor, jongen’, zeg ik.
Adriana komt overeind. Door het raam kijkt ze naar de gekleurde sterren die in de lucht kapot spatten, haar wang tegen de mijne gedrukt.
2014 is zo pril, dat ik mijn voornemens nog niet waar hoef te maken, maar er nog wel in geloof. Met Adriana tegen mij aan en Happy New Year op de achtergrond, voel ik mij gelukkig.