Naar school

21 januari 2013

Kyra is 4 jaar geworden en mag dus naar school. Dat is erg spannend, zowel voor haar als voor mama.

Kyra is 4 jaar geworden en mag dus naar school. Dat is erg spannend, zowel voor haar als voor mama.

Hoewel het een hele drukke periode is, met veel regelen en organiseren voordat we 6 weken naar Parijs gaan, is Kyra ook gewoon 4 jaar geworden. Tja, en met 4 jaar ga je naar school! Voor de kerstvakantie heeft ze al eens 3 dagdelen op school rond mogen kijken. Ze was er aan toe: lekker met andere kindjes spelen, nieuwe dingen leren, maar vooral lekker kleuter zijn.

Omdat we een aantal dagen na de operatie nog even naar Parijs toe moesten, was het deze week pas echt schooltijd! Een beetje zenuwachtig zat ze maandagmorgen aan tafel. Terwijl ik haar broodtrommeltje en melkbeker vulde, zag ik Kyra stilletjes haar broodje eten. Wat zou er in dat kleine hoofdje omgaan? Nadat ze papa en haar broer gedag had gezegd, gingen we naar school. Eenmaal daar was het wat onwennig, maar al snel had ze wat bekende kindjes gezien waar ze mee wilde spelen. Na een kleine huilbui – mama moest blijven – namen we afscheid en moest ik haar beloven dat ik haar snel weer op kwam halen.

Daar zat ik dan in de auto, zonder kind! Dat was gek! Ook thuis was het even anders dan anders. Hoewel Sammie het wel prima vond, z’n mama helemaal voor hem alleen, hield ik de klok flink in de gaten. Want stel nou dat ik te laat op school zou komen… Al snel bedacht ik me dat dat niet een optie was en stelde ik een herinnering in op mijn smartphone. Veel effectiever, want van om de 5 minuten kijken of het al tijd is om naar school te gaan, word ik niet productief.

Gelukkig was ze me al snel vergeten en had ze het enorm naar haar zin op school. Iedere dag als ik haar kom ophalen, is ze vol met verhalen over de belevenissen van die dag en heeft ze nog energie voor 10. Hoewel ik er nog steeds aan moet wennen dat ze al “zo groot” is en dat ik haar niet meer fulltime om mij heen heb, ben ik blij dat ze het enorm naar haar zin heeft en zo haar ziekte even kan vergeten. Want over nog geen 2 weken staat de protonenbestraling in Frankrijk weer op ons te wachten. En dat gaat geen pretje worden voor haar!