Na twee huwelijken met een man kwam Diana uit de kast

4 augustus 2021

Diana (36) had alles wat haar hartje begeerde, maar toch was ze niet gelukkig. Na een flinke worsteling ontdekte ze waarom. Diana: “Ik ben lesbisch, maar wilde dat niet zien. Onbewust streefde ik het ideaalbeeld van huisje-boompje-beestje na. Inmiddels weet ik dat dat ook kan als lesbienne.”

Diana (36): “Als je verliefd op iemand bent, krijg je het warm, voel je kriebels in je buik en word je een beetje giechelig, dacht ik als puber. Samen met mijn vriendinnen praatte ik over hoe dat zou voelen: verliefd worden op een jongen. Dat ik ook gevoelens voor een meisje kon hebben, kwam niet in mij op. Ik kende geen lesbische meiden. Mijn ouders waren op jonge leeftijd getrouwd en mij leek het ook mooi om me snel te settelen. Ik was gek op kinderen en wilde na de havo als pedagogisch medewerker aan de slag. Hoewel ik jong was, wist ik wat ik wilde voor de toekomst. Toen ik op mijn vijftiende een leuke jongen ontmoette die me deed giechelen en me ook nog eens kriebels in mijn buik bezorgde, was ik ervan overtuigd dat ik verliefd op hem was. Het gevoel voldeed immers aan alle kenmerken. Met de wetenschap van nu kan ik zeggen dat het een heel rationeel proces was. Want échte verliefdheid voelt alsof je recht in je hart wordt geraakt en je hele lijf in vuur en vlam wordt gezet.
Mijn eerste vriend en ik konden goed met elkaar opschieten, maar we waren maatjes. Toen we na drie jaar verkering een huis kochten waar we als broer en zus in woonden, wisten we allebei dat we zo niet ons verdere leven wilden leiden. Er was geen enkele passie tussen ons. Hoe anders was dat tussen mij en Anna, een jonge vrouw die ik op mijn twintigste leerde kennen en met wie ik een paar weken iets had. Anna zag ik voor het eerst op het station. Toen onze blikken elkaar kruisten, leek het alsof ik door de bliksem werd getroffen. Ik weet nog steeds welke kleren ze die dag droeg en hoe ze rook. Dit is échte verliefdheid wist ik toen. Toch had ik toen niet door dat ik lesbisch ben. Ik vond het interessant wat ik allemaal voelde en had echt een mooie tijd met Anna, maar toen aan onze tijd samen een einde kwam, groeide mijn twijfel. Ik vroeg me af of ik wel lesbisch kon zijn, want echte lesbo’s gruwelen toch van piemels en seks met mannen? Weer ontbrak het me aan rolmodellen, want natuurlijk is het niet zo zwart-wit als ik dacht.”

Huwelijk redden

“Toen ik het tijdens mijn studietijd gezellig had met een leuke man, die net als ik Verpleegkunde studeerde, was ik best opgelucht. Mijn leven zou een stuk ingewikkelder zijn als gay, dacht ik. En toen het serieus werd tussen ons, leek alles ook goed. Mijn eerste echtgenoot was een sociaal type met een ontzettend groot netwerk van lieve familieleden en aardige vrienden, die allemaal naar dezelfde kerk gingen. Mijn leven werd gemoedelijk en overzichtelijk toen ik me bij die kerk aansloot. We trouwden en ik dacht echt dat dit huwelijk voor altijd zou zijn. Toch liep het allemaal anders. Na een paar jaar wilde hij scheiden. De breuk kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel. Ik had het er erg moeilijk mee.
Een half jaar na mijn scheiding ontmoette ik mijn tweede echtgenoot. Het voelde zo goed tussen ons en ik voelde me zo veilig bij hem, dat alles snel ging. Een jaar nadat we elkaar ontmoetten, trouwden we al. Onbewust speelde ook mee dat ik het perfecte plaatje nastreefde. Ik wilde ontzettend graag een fijne relatie en, als het ons gegeven was, ook kinderen. Mijn ex-man en ik bouwden samen een mooi leven op. We woonden in een twee-onder-een-kap en kregen samen twee prachtige kinderen, een meisje en een jongen.
Ik had alles wat mijn hartje begeerde, maar toch was ik niet gelukkig. Ik voelde me rot dat ik niet tevreden kon zijn en zocht de schuld vaak bij mezelf, maar ook bij anderen. Ik vond bijvoorbeeld dat mijn man niet genoeg hielp in het huishouden en dacht dat dit de bron was van mijn ergernissen. Onbewust hield ik mezelf voor de gek. Ik wilde maar niet zien en voelen dat ik eigenlijk op vrouwen val. Maar als je langdurig in een situatie zit die niet bij je past, ga je mechanismen ontwikkelen om te overleven.
Mijn manier om de dag door te komen, was keihard werken. Ik had een hondenschool, trainde speurhonden, had een webshop en een opleidingsprogramma. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat was ik bezig. Ik leek wel een soort wonderwoman. Mensen uit mijn omgeving vonden het indrukwekkend wat ik deed, maar zij hadden niet door dat ik zo hard werkte om mijn emoties te verdringen. Ikzelf trouwens ook niet. Iedere keer als ik op de bank zat, was ik hartstikke ongelukkig. Waarom ik me zo voelde, wist ik niet. Mijn ex-man en ik waren al een tijd niet echt intiem meer omdat ik een afkeer kreeg van lichamelijk contact. Misschien kon tantra, een spirituele manier van seks, ons dichter bij elkaar brengen? Ik had er alles voor over om mijn huwelijk te laten slagen.”

Kantelpunt

“Het is ontzettend belangrijk dat je wijze mensen in je omgeving hebt bij wie je jezelf kunt zijn en die je een spiegel kunnen voorhouden. Ik durf zelfs te stellen dat deze mensen kunnen zorgen voor een kantelpunt in je leven. Een van de mensen die mij op een ander spoor zette was Els, een coach die ik bezocht om me beter te voelen. Toen ze me tijdens een van onze gesprekken vroeg: ‘Maar val jij niet gewoon op vrouwen?’ raakte ik van slag.
Diep van binnen wist ik het antwoord. Lang had ik verdrongen dat ik op vrouwen val, maar nu moest ik er wel mee aan de slag omdat ik mezelf dreigde te verliezen. Op internet vond ik een weekend voor vrouwen met lesbische gevoelens die in een heterorelatie zaten. Ik vertelde mijn man álles en ook dat ik naar dat weekend zou gaan om mijn lesbische gevoelens te onderzoeken. Hij reageerde begripvol en zag ook dat het niet goed met me ging.
Het weekend was fijn, maar ook confronterend. Er was veel herkenning en veel pijn. Samen met tien andere vrouwen voerde ik gesprekken en deed ik oefeningen. Ik vond het opvallend dat meer dan de helft van de vrouwen ouder was dan vijftig en antidepressiva slikte. Op zondagmiddag, vlak voordat we naar huis gingen, maakten we een collage en bespraken we onze gevoelens. Toen ik eerlijk vertelde dat ik soms niet meer wilde leven omdat ik het leven zo zwaar vond, brak er iets. Ik was heel dat weekend vrij emotieloos geweest, maar toen barstte ik in huilen uit. Mijn kinderen waren destijds 2 en 3 jaar oud. Ik vond het verschrikkelijk dat ze geen blije moeder hadden. Er móést iets veranderen.”

Coming-out

“Op weg naar huis zag ik in dat ik geen keus had: ik was een lesbische vrouw. Als ik me weer goed wilde voelen, moest ik dat accepteren en daarnaar durven leven. Ik voelde me ontzettend schuldig naar mijn man toe en had het gevoel dat ik zijn leven geruïneerd had. Ik was bang dat hij zich misleid en bedrogen zou voelen. Want waarom zou een lesbische vrouw een heteroman trouwen? Gelukkig lukte het me om me na verloop van tijd te verlossen van alle schuld, spijt en schaamte. Ik zag in dat het een proces is geweest om achter mijn geaardheid te komen.
Toen ik mijn ex-man tijdens de huwelijksceremonie trouw beloofde, was het echt mijn intentie om voor altijd bij hem te blijven. Mijn gevoelens voor hem waren oprecht. Gelukkig begreep hij dit. We voerden een goed gesprek waarin we allebei tot de conclusie kwamen dat we niet meer verder konden met elkaar. Want als heteroman met een lesbische vrouw zou hij ook niet echt gelukkig kunnen worden binnen dit huwelijk.
Ik ben blij dat we elkaar zo goed begrepen en nu zo’n goed contact met elkaar hebben. We hebben onze modus gevonden in hoe we de kinderen grootbrengen. Anders dan veel mensen denken, is het niet zo dat al mijn problemen waren opgelost nadat ik uit de kast kwam. Ik had me zo euforisch in mijn nieuwe leven als lesbische vrouw gestort, dat ik mezelf voorbijliep. Ik kluste in mijn nieuwe huis, zorgde voor de kinderen, werkte, en onderzocht hoe dat nou ging, een relatie hebben met een vrouw. Ik gaf mezelf geen tijd om te rouwen om de scheiding, terwijl ik dat wel nodig had. Toen ik met een burn-out thuis kwam te zitten, wilde ik hulp van iemand die net als ik uit de kast was gekomen en wist waar ik doorheen ging. Maar waar ik ook zocht, ik kon zo iemand niet vinden.”

Droomvrouw

“Toen ik voldoende was hersteld, besloot ik mijn ervaringen op te schrijven op mijn blog vrouwuitdekast.nl. Daarnaast volgde ik opleidingen om mensen te kunnen begeleiden die twijfelen aan hun geaardheid omdat ik uit ervaring weet dat het belangrijk is als er iemand is die je in dit proces kan begeleiden. Ik werk nu als geaardheidscoach. De vraag ‘Val ik op mannen of op vrouwen?’ is niet de belangrijkste vraag in de sessies. Wél: wie ben ik en hoe wil ik mijn leven leiden? Er zijn vrouwen met lesbische gevoelens die ervoor kiezen om getrouwd te blijven met een man. En dat is helemaal prima, zolang ze maar het leven leiden dat ze willen en bij hen past.
Ook onderzoeken we de reden waarom iemand zo lang in de kast heeft gezeten. Soms speelt het gezin waar ze uitkomen een rol, maar ook wanneer ouders openminded zijn kan het gevoel van anders zijn een worsteling met zich meebrengen. Veel vrouwen streven onbewust naar het ideaalbeeld van huisje-boompje-beestje. Maar als je lesbisch bent, kan dat óók. Iedereen is anders en kan het leven leiden dat hij of zij ambieert. Je moet alleen wel weten wie je bent en wat je wilt.
Ik ben inmiddels alweer 3,5 jaar ontzettend gelukkig met mijn vriendin. Toen ik haar zag, was ik op slag verliefd. Een verliefdheid zoals die moet zijn. Het voelde alsof ik in mijn hart werd geraakt en elk deeltje van mijn lijf bij haar wilde zijn. Er was een aantrekkingskracht op fysiek, maar ook op emotioneel vlak tussen ons. En ik wist meteen: ik heb mijn droomvrouw en levenspartner gevonden.”