Placeholder

Mijn eerste lezer in spe

Dit jaar won Aline van Wijnen Vriendin’s verhalenwedstrijd. Haar boek Halsoverkop verschijnt eind deze maand (30 juni). Aline schreef een blog over deze bijzondere ervaring.

Dit jaar won Aline van Wijnen Vriendin’s verhalenwedstrijd. Haar boek Halsoverkop verschijnt eind deze maand (30 juni). Aline schreef een blog over deze bijzondere ervaring.

Sommige dingen vergeet je nooit. De dag dat ik te horen kreeg dat mijn boek uitgegeven gaat worden, is er een van. Maar ook de naam van mijn eerste lezer in spe zal mij voor altijd bijblijven. Fannie. Een Hebban – lezeres die een reactie heeft geplaatst onder het stukje over mijn boek.

O ja, Hebban. Dat was natuurlijk ook voor het eerst. Een bezoekje aan deze site behoort tot mijn dagelijkse ochtendritueel (waar treinritjes naar het werk en smartphones niet goed voor zijn!). En ineens stond er een bericht over mijn boek! Soms moet je iets twee keer bekijken voordat je erin gaat geloven.

De enige reactie onder dat stukje was van Fannie. 'Het lijkt mij wel wat. Wil ik wel lezen,' schreef ze kort. Dit was de eerste persoon buiten mijn vriendenkring die zoiets heeft gezegd. Althans de enige van wie ik de naam weet. Fannie werd bij dezen mijn officiële eerste lezer (in spe). Voor altijd. Ik kon haar wel zoenen. Sterker nog, ik zou mijn boek hoogstpersoonlijk naar haar willen brengen, gesigneerd en wel, met een flesje wijn erbij voor het betere leesplezier.

Nieuwsgierig als ik was klikte ik op haar naam, scrolde door haar boekenlijst en krabde achter mijn oren. Deze Fannie had een indrukwekkende leesgeschiedenis die voornamelijk uit serieuze boeken bestond. Zal ze mijn feelgood roman wel leuk vinden? Ik dacht daarover na en werd boos op mezelf. Want heb ik niet net zelf gedacht dat een feelgood roman geen serieus boek kan zijn? Ik moest me schamen.

Het leven van mijn hoofdpersonen gaat heus niet over rozen. Het is niet alleen lachen, gillen, brullen en wijn drinken (dat laatste reken ik trouwens wel tot serieuze zaken). In mijn visie is een roman feelgood als je na het lezen met een goed gevoel achterblijft. Tussen het boek voor het eerst openslaan en voor de laatste keer dichtdoen, mag de lezer wat mij betreft best nadenken over verschillende kwesties. Vele zullen dan wel over de liefde gaan, maar dat is ook in literaire boeken vaak het geval. De rest zijn angsten, twijfels of lastige situaties die we allemaal wel eens hebben meegemaakt. Hoezo niet serieus?

Nee, de lezer zal niet teleurgesteld zijn. Mijn boek is een aaneenschakeling van gebeurtenissen, herkenbare situaties, een lach en een traan op zijn tijd. En als de lezer er een goed gevoel aan over houdt, is mijn missie geslaagd.