Marina: ‘Ik ben pas 33 en heb zeven dochters’
29 maart 2017
De gemiddelde Nederlandse vrouw krijgt rond haar 29ste haar eerste kind. Marina (33) had er toen al zeven. Allemaal dochters. En ze is een alleenstaande moeder. “Als mensen horen hoe oud ik ben, beginnen ze verbaasd te rekenen.”
De gemiddelde Nederlandse vrouw krijgt rond haar 29ste haar eerste kind. Marina (33) had er toen al zeven. Allemaal dochters. En ze is een alleenstaande moeder. “Als mensen horen hoe oud ik ben, beginnen ze verbaasd te rekenen.”
'Ik hield het twee weken geheim'
Marina: “Ik ben een paardenmeisje en was altijd op de boerderij in het dorp. Daar kwam ik hem tegen. Hij was twintig jaar ouder, een heel verschil als je pas vijftien bent. Maar ik was verliefd en wilde niets liever dan bij hem zijn. Al snel raakte ik zwanger. In tegenstelling tot wat veel mensen dachten, was dat gepland. Toch vond ik het moeilijk om te vertellen: ik hield het twee weken geheim. Alleen wij tweeën wisten ervan. Uiteindelijk heb ik het mijn moeder als eerste verteld. Ze bleef heel rustig. Ik zei dat we de baby wilden houden en dat begreep ze. Mijn vader schrok wel. Hij vond me veel te jong en was bang dat ik mijn toekomst op het spel zette. Ik beloofde mijn ouders dat ik mijn opleiding zou afmaken. Die belofte heb ik gehouden: hoogzwanger nam ik mijn mavodiploma in ontvangst.”
'Ik zat er helemaal doorheen na de geboorte van mijn jongste'
Slecht aan toe
“Op mijn 28ste werd mijn zevende dochter geboren: ik had het grote gezin waarvan ik altijd al had gedroomd. Mensen vroegen vaak of het niet zwaar was, zeven kinderen. Maar ik heb ze natuurlijk niet tegelijk gekregen…
Zwanger zijn, bevallen, de eerste ontmoeting met je kind, de kraamtijd: ik vond het allemaal even geweldig. Maar hoewel ik enorm genoot van mijn kinderen, ondervond ik in mijn huwelijk steeds meer problemen. Uit respect voor mijn ex, maar ook voor mijn kinderen, wil ik niet op de details en de reden van onze scheiding ingaan, maar ik zat er helemaal doorheen na de geboorte van mijn jongste. Ik was depressief, onze huwelijksproblemen hadden hun tol geëist en ik was er slecht aan toe. Met behulp van intensieve psychologische begeleiding, kwam ik er weer bovenop. Het was een heftige tijd, voor mij en voor de kinderen. Ik wilde er zo graag voor ze zijn, maar moest aan mezelf werken voordat ik weer goed voor hen kon zorgen.”
Het hele verhaal van Marina lees je in Vriendin 13. Meepraten kun je op ons forum.
