Marieke’s man overleed op 29-jarige leeftijd bij een verkeersongeval
15 november 2018
Marieke (39, holistisch coach) is moeder van Milow (8) en Mitch (4). Haar man Christian overleed vijf jaar geleden op 29-jarige leeftijd bij een verkeersongeval.
Marieke (39, holistisch coach) is moeder van Milow (8) en Mitch (4). Haar man Christian overleed vijf jaar geleden op 29-jarige leeftijd bij een verkeersongeval.
Locatie bermmonument: N348/Raalterweg in Deventer
“Christian kwam eerder naar huis, hij wilde die avond gaan trainen voor de Alpe d’HuZes. Zijn moeder was getroffen door borstkanker en hij wilde met deze actie geld inzamelen voor onderzoek naar kanker. Ik was net vijf weken zwanger van ons tweede kind en heel moe. ‘Ik kook voor je’, zei hij. Maar toen ik thuiskwam, was hij er niet. En toen ik belde, nam hij niet op. Via Find my iPhone vond ik zijn locatie: stilstaand, langs de Raalterweg. Ik had er meteen een naar gevoel bij en googlede op ‘ongeluk Raalterweg’. Er verscheen een foto van mijn auto, die Christian die dag mee naar zijn werk had, liggend op zijn kant. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Kort daarna reed de politie onze straat in. ‘Zeg dat het niet zo is!’ heb ik geroepen. Christian was overleden, hij werd frontaal geraakt door iemand die op zijn weghelft reed.
‘Ik hoop dat mensen door het monument beseffen hoe kwetsbaar het leven is’
Als ik terugkijk, weet ik niet waar ik de kracht vandaan heb gehaald om door te gaan. Ik was zo bang om naast Christian ook nog eens ons kindje te verliezen. Milow heb ik, hoe klein hij ook was, zo veel mogelijk bij het afscheid betrokken. Christians vader wilde eenbermmonument maken. Ik vond dat een mooi eerbetoon. Ik ben nu elk jaar op de dag en het tijdstip van zijn overlijden bij het monument. Als ik langsrijd, stop ik altijd even, behalve als het schemert of al donker is, het is namelijk een heel drukke weg. Als ik er sta en de snelheid van het verkeer voel, ervaar ik hoe kwetsbaar je als mens bent. Ik voel Christians aanwezigheid daar, maar niet alleen daar. Hij is altijd bij me. Hij was zo’n trotse papa en hij keek zo uit naar ons tweede kind. Als ik met de kinderen bij het monument ben, houd ik ze goed vast. Ik sta er dan minder ontspannen en ben er dan maar heel even. Ik hoop dat mensen door het monument beseffen hoe kwetsbaar het leven is en hun rijgedrag aanpassen. Bellen, appen, aan je radio zitten, alcohol, vermoeidheid; het kan de reden zijn dat je leven in een split second voorbij is. Of het leven van een ander.”
Het bermmonument van Christian:
Dit verhaal komt uit de Vriendin van deze week. Daar lees je ook de verhalen van drie andere vrouwen.
