Lucy Locket lost her pocket
27 juni 2014
Stefanie leest Adriana Engelse boeken voor. Ze had nooit gedacht het zo leuk te vinden en het blijkt nog ergens goed voor te zijn ook…
Stefanie leest Adriana Engelse boeken voor. Ze had nooit gedacht het zo leuk te vinden en het blijkt nog ergens goed voor te zijn ook…
Adriana heeft een paar Engelse boekjes in haar mandje met miniboekjes. Volgens mij komen ze bij de kringloop vandaan. Soms kiest zij zo’n Engelstalig boekje uit, dan lees ik bijvoorbeeld: ‘Lucy Locket lost her pocket’.
Bij de bibliotheek zie ik ook een Engels boekje staan en besluit het te lenen. Adriana vindt het leuk. Het is dan ook een schattig, mooi geïllustreerd verhaal over een babyolifantje dat zichzelf groot genoeg vindt om alleen op stap te gaan. Maar elke keer als hij dat doet, gebeurt er iets waar hij bang van wordt. Zijn moeder volgt hem stiekem en is er op het juiste moment om hem te beschermen. Uiteindelijk besluit het olifantje dat het toch nog niet groot genoeg is om er alleen op uit te gaan.
Het bevalt zo goed dat ik drie weken later weer een Engels boekje leen. Dit keer over Daisy die met Darkness danst.
‘Daisy was thinking of a game to play. When Darkness slipt in at the end of the day.’
Prachtzinnen!
Uiteindelijk zijn Daisy en Darkness moe van het dansen. Daisy gaat in bed liggen. ‘It’s time to say good….’
‘Morning,’ vult Adriana steevast aan.
Dat vind ik zo grappig. Het moet natuurlijk ‘night’ zijn, maar hoe schudt Adriana zomaar het Engelse woord ‘morning’ uit haar mouw?
Nu hebben we ‘Duck says don’t!’ Dirk lacht als ik een zinnetje herhaal om de woorden beter uit te spreken. Mijn uitspraak is niet zoals die van Elizabeth Bennet uit Pride and Prejudice. Ooit zei een leraar Engels na mijn voorleesbeurt: ‘Ik weet niet in welke taal jij hebt voorgelezen. Het kan elke taal zijn, behalve Engels.’
Het was vernederend. Ik heb er nog last van. The son-of-a-bitch!
Ik probeer ‘Duck says don’t!’ nog maar eens. Er rijzen twee vragen:
A: Is het nodig, Engels voor kinderen? ‘Je moet ze niet teveel proberen te leren,’ weet je nog Stefanie!
B: Als je het toch doet, is het dan verstandig om dat door iemand te laten doen met een beroerde uitspraak Engels? (Mocht de bastard vroeger op school tenminste gelijk hebben gehad.)
‘Net zo beroerd als je moeder!’ zal er dan later tegen Adriana gezegd worden.
Maar ja, ik wil niet overal bij stil staan. Kinderen voelen het wanneer je piekert en dat is zeker niet goed. Het Engels lezen is spontaan ontstaan. Adriana vindt het leuk en het is een goede oefening voor mezelf.
