Lieke: ‘Mijn moeder heeft een relatie met een man uit Gambia’

31 augustus 2023

Stapelverliefd kwam de moeder van van Lieke (35) terug uit Gambia, op een véél jongere man. Echte liefde? Niet volgens Lieke: “Malick voelt niets voor haar.”

Lieke: “Mijn moeder is een naïeve vrouw, altijd al geweest. We haalden als kinderen vaak de gekste grappen met haar uit; ze trapte overal in. Dat was toen nog lachen. Later merkte ik dat die naïeve kant van mijn moeder ook een enorm nadeel had. Mensen maakten nogal makkelijk misbruik van haar. Ik hoorde mijn vader regelmatig zeggen dat ze dom was. Dat vond ik heel heftig om te horen. Een beetje onnozel vond ik haar meer. En toegegeven, ook niet heel slim. Als iets ‘too good to be true’ was, kocht mijn moeder het. Ons hele huis stond vol met van die gekke Tell Sell-artikelen waarvan je wist dat ze in het echt nooit zo goed werkten. Feit was dat er tussen mijn ouders en mijn moeder een intelligentieverschil zat en dat brak ze uiteindelijk op. Wat hen ooit bond? Ik denk dat mijn vader viel voor haar looks. Mijn moeder is een heel charmante vrouw. Ze weet zich altijd perfect te kleden en heeft een mooi gezichtje. Mijn vader is een echte zakenman, die goed geld verdient. Met mijn moeder aan zijn arm maakte hij in het begin van zijn carrière indruk op klanten en collega’s. Ze moest alleen in gezelschap wel haar mond houden van hem. Ik heb ze heel wat keren ruzie horen maken om opmerkingen die ze gemaakt had, die ze wat mijn vader betreft beter niet had kunnen maken. Hij kleineerde haar en gaf haar dan, vaak in ons bijzijn, op haar kop. Ik had altijd een beetje medelijden met haar. Bijt toch eens van je af, dacht ik dan. Ik ben zelf totaal anders dan zij. Ik heb veel meer het pittige karakter van mijn vader.”

Aan de kant gezet

“Ik was zeventien toen mijn ouders uit elkaar gingen. Mijn vader was verliefd geworden op een andere vrouw. Het was niet de eerste keer dat dit gebeurde. Mijn vader was een vreemdganger en mijn moeder vergaf hem zijn escapades keer op keer. Ook dat weer, de naïviteit te denken dat hij ooit zou veranderen… Ik was bij de eerste keer al bij hem weggegaan. Nu zette hij haar aan de kant. Om zijn schuldgevoel een beetje af te kopen, regelde hij een mooi appartement voor haar en zorgde hij ervoor dat ze zich financieel geen zorgen hoefde te maken. De boosheid van mijn broer en mij vond hij dan ook onterecht: hij zette haar toch niet op straat? En daarbij, hij had de liefde van zijn leven gevonden, daar had hij zelf ook niet om gevraagd. Ik kon het niet aanhoren. Ons contact is sinds die tijd minimaal. Mijn broer ziet mijn vader helemaal niet meer. Mijn moeder heeft na de scheiding een zware tijd gehad. Ik ging niet veel later op mezelf wonen en mijn broer was het huis al uit. Het legenestsyndroom sloeg in als een bom. Ze had niets of niemand meer om voor te zorgen en dat vond ze moeilijk. Ik heb haar toen gemotiveerd een baan te zoeken. Ze had haar hele leven nog nooit gewerkt, dat hoefde niet van mijn vader. Via een kennis kon ze parttime aan de slag als gastvrouw. Dat doet ze nu nog steeds. Ik ben echt trots hoe ze op dat punt haar leven weer heeft opgepakt. Alleen op het gebied van de liefde maak ik me veel zorgen om haar.”

Weer zin in de liefde

“Toen mijn ouders net uit elkaar waren, riep mijn moeder dat ze nooit meer een man wilde. Dat veranderde een paar jaar later. Ze kon het wel erg goed vinden met een man die bij haar in de straat woonde en ik zag aan ze dat ze het echt fijn hadden samen. Hij was net als zij gescheiden. Het leven lachte haar weer toe, zo met die nieuwe relatie en haar baan. Maar toen kreeg hij kanker. Alvleesklierkanker. De vooruitzichten waren bar slecht en zes weken na de diagnose overleed hij al. Mijn moeder was ontroostbaar. Ik vond het moeilijk zo lijdzaam toe te moeten kijken. Ik probeerde haar zo veel mogelijk mee op sleeptouw te nemen, maar ze had echt hartzeer en dat neem je niet weg met een weekendje Maastricht of een avondje theater. Ze raakte in een depressie en heeft een tijd thuisgezeten. Met behulp van therapie en antidepressiva kwam ze er weer bovenop. En nu is ze dus opnieuw verliefd. Op een man uit Gambia. Je raadt het al: een veel jongere man. Mijn moeder is 59, de man op wie ze verliefd is 28. Althans, dat zegt hij. Het zou mij niets verbazen als hij nog veel jonger is.
Een paar jaar voor corona had mijn moeder het reizen een beetje ontdekt. Ze maakte steeds vaker een leuk tripje in haar eentje en daar genoot ze enorm van. Ik moedigde dat alleen maar aan. Tot een van haar vriendinnen voorstelde een keer samen naar Gambia te gaan, zij was daar al vaker geweest. Ik schoot meteen in de lach toen ik dat hoorde. ‘Moet je vooral doen, mam, daar staan de kerels je hongerig op te wachten’, zei ik cynisch. Onzin, vond mijn moeder. Haar vriendin kwam er ook iedere keer weer single vandaan en daarbij; ze wilde écht geen man meer en al helemaal geen liefde in het buitenland. Ik moest me niet zo druk maken, verzekerde ze me. Ik kon me ook niet voorstellen dat mijn moeder zich op die manier zou laten inpalmen. Ze was naïef, maar zo gek toch weer niet? Nou, wel dus…”

Stralend thuis

“Ik wist het meteen toen ik haar van Schiphol ophaalde, nu een half jaar terug. Ik zag het aan haar gezicht, ze straalde. ‘Je lijkt wel verliefd’, zei ik, nadat ik haar begroet had en haar koffer had overgenomen. Het gegiechel wat daarop volgde, zal ik niet snel vergeten. Zo lachte ik ook als het om jongens ging, toen ik puber was. Ik was echt in shock toen ze me een foto liet zien. Ik zag een knappe, donkere man die overduidelijk heel jong was. Jonger dan ikzelf. ‘Qua lijf is hij 28, maar hij heeft een oude geest’, hoorde ik mijn moeder zeggen. Ik werd woest. ‘Mam, alsjeblieft! Een oude geest? Wat is dat voor cliché? Je weet dat dit soort mannen aast op vrouwen als jij, hè? Hoeveel rekeningen heb je inmiddels al voor hem betaald? Wat heb je hem allemaal beloofd? En bedenk je, terwijl jij nu met vlinders in je buik zit, heeft hij alweer een volgende toerist om zijn vinger gewonden!’ Ik kon er niet bij dat ze zich zó had laten meeslepen. Haar vriendin was deze vakantie ook verliefd geworden. Ze hadden elkaar helemaal gek gemaakt, iedere vorm van reflectie was weggevallen. Ineens begreep ik waarom ik amper iets van haar gehoord had al die dagen. Van het idee dat ze met hem naar bed was gegaan, kreeg ik de rillingen. Ik durfde het niet te vragen, ik wilde het niet weten. Mijn moeder werd op haar beurt boos op mij. Ze was volwassen, ze had mij niet nodig om haar keuzes in het leven te veroordelen, riep ze. Ik heb haar bij haar thuis voor de deur afgezet. Ik kon het niet opbrengen met haar mee naar haar appartement te gaan. Ik hoefde de vakantiekiekjes niet te zien en wilde vooral zo snel mogelijk naar huis, naar mijn vriend. In de auto belde ik mijn broer op. ‘Bas, we hebben een groot probleem’, opende ik het gesprek. Ik hoefde niet eens te zeggen wat er speelde. Hij raadde het al.”

Geen geld

“We zijn een half jaar verder nu. Mijn moeder is nog steeds in de zevende hemel. Ze appt en belt vrijwel dagelijks even met Malick en is ervan overtuigd dat het ware liefde is. Zij en haar vriendin zijn alweer een keer teruggeweest en hebben daar opnieuw de tijd van hun leven gehad, zoals ze zelf zeggen. Mijn broer wil er echt niets over horen, die is alleen maar heel kwaad. Ik voel inmiddels naast mijn initiële boosheid ook medelijden voor mijn moeder. Dit gaat natuurlijk weer op een fiasco uitlopen. Mijn moeder wordt opnieuw teleurgesteld in de liefde. En dat zal ook dit keer voor haar zelfbeeld en geestelijke gesteldheid niet zonder gevolgen blijven. Gelukkig heeft ze niet zo veel geld dat ze maandelijks naar Gambia kan afreizen en is er ook niet voldoende armslag om Malick, mocht hij dat verlangen, financieel te ondersteunen. Ze ontkent dat hij haar om geld vraagt. Ik weet niet zeker of ze daarin de waarheid spreekt. Bas is heel bang dat ze, zonder het ons te vertellen, ergens geld wegsluist of misschien wel een lening heeft afgesloten. ‘Moeten we haar niet onder financieel bewind laten stellen?’ opperde hij al eens. Ik heb online opgezocht wat dat precies inhoudt, maar dat gaan we echt niet voor elkaar krijgen. Daar heb je wel zwaarwegendere redenen voor nodig dan een vermoeden dat je moeder zo nu en dan geld overmaakt naar haar vriend in Gambia.”

Volledig ingepakt

“Wat we nu moeten doen, is hopen dat de liefde dooft en ze weer bij zinnen komt. Ik zie dat echter niet snel gebeuren zolang zij en haar vriendin allebei nog zo in de ban van hun vakantieliefdes zijn. Ze zoeken elkaar meer op dan ooit en hebben het dan vrijwel nergens anders over, als je het mij vraagt. De zus van mijn moeder vindt het vreselijk wat er gaande is. Zij zal het geen seconde laten om mijn moeder te zeggen wat ze ervan vindt. Ook mijn vader heeft haar al eens toegesproken en ik weet dat een paar vriendinnen haar sinds haar Gambia-reis ook links laten liggen, die vinden het ook maar een gek gebeuren. Ik weet dat je eigenlijk niet mag oordelen over de liefde van een ander en ik geloof ook oprecht wel dat mijn moeder gevoelens voor Malick heeft. Maar hij voelt niets voor haar. Deze mannen weten precies wat ze moeten doen om je helemaal in te pakken. Ze laten zich in de vakanties van die vrouwen volledig onderhouden en niet zelden worden er daarna verzoekjes gestuurd om even een rekening te betalen of ergens even financieel bij te springen omdat er nood is. Misdadig vind ik het. Je liegt een ander gewoon een leven voor en in dit geval mijn moeder. ‘Het is haar eigen verantwoordelijkheid, niet de jouwe’, zegt mijn vriend regelmatig. Daar heeft hij gelijk in, maar ik kan het maar moeilijk loslaten. Ik hou van mijn moeder en wil haar niet weer ongelukkig zien. Zolang ze met hem gaat, zal ik blijven waarschuwen en ik zal op alles extra alert zijn. Meer kan ik niet doen. Ja, hopen dat ze hier in Nederland tegen een echt leuke vent van haar eigen leeftijd aanloopt…”

Tekst: Hester Zitvast. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.