Leonie: ‘Vlak voor kerst ontdekte ik zijn affaire’
15 januari 2024
Dat de man van Leonie (41) een flirt was, wist ze wel. Maar toen ze een bericht in zijn telefoon las, bleek er veel meer aan de hand te zijn. En dat maakte de kerst er niet bepaald gezelliger op.
Leonie: “Bart en flirten, dat hoort bij elkaar. Dat wist ik toen ik op mijn zesentwintigste verkering met hem kreeg en ik vond het ook niet erg. Sterker nog, ik vond het juist wel leuk, dat losse, dat charmante. Daar was ik zelf immers ook op gevallen. Over de schreef ging hij niet, dat wist ik zeker. Toen ik verliefd op hem werd, was hij nog met iemand anders. Zolang dat zo was, gebeurde er niets tussen ons. Daar was Bart heel netjes in. Pas toen hij zijn relatie had verbroken, zoenden we voor het eerst. Hoewel ik het destijds eindeloos vond duren voor er eens wat gebeurde, was er ik ook blij om dat hij zijn ex-vriendin niet met mij bedroog. Hij won er mijn vertrouwen mee en dat had ik in de jaren van onze relatie soms ook wel nodig. Want bij vlagen was dat flirten wel heel intens. Ik zag vrouwen vaak naar Bart kijken en andersom. Maar hij gaat niet over de grens, vertelde ik mezelf dan. Bart niet. Die hield uiteindelijk alleen van mij.
De komst van onze jongens – nu tien en acht – veranderde wel iets in onze relatie. We waren altijd erg op elkaar gericht geweest en nu moesten we ruimte maken. Dat ging mij beter af dan hem, Bart had regelmatig het gevoel dat hij er voor mij minder toe deed toen we kinderen hadden. Hem vertellen dat dat niet zo was, had niet zoveel zin. Hij had veel bevestiging nodig, het ‘ertoe doen’ was een groot punt voor hem. Ergens had ik wel een vaag idee dat het flirten voor hem ook belangrijk was om dat gevoel te krijgen. Dat gevoel van goed in de markt liggen en meetellen. En ach, aandacht krijgen ís toch ook leuk? Ik liet hem zijn gang gaan en zocht er niet te veel achter. Toen onze jongste naar school ging, had onze relatie zich al weer hersteld. Meer tijd voor elkaar deed wonderen en ik dacht dat we de dip – als het al een dip was – wel te boven waren. Ik merkte aan Bart niet meer dat hij zich niet, of minder, gezien of geliefd voelde. Hij was gewoon weer zijn eigen, vrolijke zelf.”
Zilveren oorbellen
“Soms wel erg vrolijk, dat viel me op. Dan was hij met vrienden gaan stappen of een weekendje weg en leek het daarna alsof hij helemaal was opgeladen, alsof hij nieuwe energie had gekregen. Dat vond ik leuk en ik gunde hem die momenten met vrienden ook. Ik ben niet zo’n vrouw die thuis gaat zitten kniezen omdat haar man er een avond of een paar dagen niet is. Ik heb ook mijn eigen leven en ik was juist blij dat Bart en ik elkaar dat gunden, dat we niet aan elkaar vastgeplakt zaten en elkaar in ons sociale leven beperkten. Achteraf zie ik dat ik heel wat rode vlaggen heb gemist onder het mom van ‘elkaar de vrijheid gunnen’. Zoals die keer dat ik een opmerking maakte tegen een vriend met wie hij een avond op pad zou zijn geweest en die man duidelijk geen idee had waar ik het over had. Logisch, hij had die avond gewoon met z’n vrouw thuis gezeten. Of de uren die Bart op zijn telefoon doorbracht. Of het doosje met nieuwe, zilveren oorbellen dat ik in zijn werktas vond. ‘Cadeautje voor jou’, zei hij snel toen ik het eruit haalde. En hij deed alsof hij die inderdaad voor mij had gekocht, maar ik draag nooit zilver, altijd goud.
Toch waren deze signalen niet sterk genoeg om me echt achterdochtig te maken. Als je het niet wil zien, zie je het ook niet, dat is echt zo. Dat veranderde toen ik een bericht op Barts telefoon ontdekte. Wij hadden in principe de regel dat we in elkaars telefoons mogen kijken en we hebben elkaars codes, maar ik deed daar nooit iets mee. Waarom zou ik zijn appjes gaan lezen? Ik wilde helemaal niet wantrouwend zijn, ook al zat Bart soms avonden lang alleen maar te appen. Als ik vroeg met wie, zei hij iets over groepsapps met vrienden.”
Bericht vol hartjes
“Ik denk dat dat vele appen bij mij toch iets van achterdocht opriep, net als het feit dat hij zijn telefoon eigenlijk nooit meer liet slingeren. Op een avond, net voor het eten, zat Bart ook weer te appen. Maar toen sneed een van onze kinderen zich aan het mes waarmee hij een wortel stond te snijden. Het bloedde nogal en Bart schoot overeind, legde zijn telefoon weg en nam onze zoon mee naar de badkamer. Terwijl ik het aanrecht schoonmaakte, viel mijn blik op Barts telefoon, waar ene Annemiek hem een bericht vol hartjes stuurde. Zo simpel was het. Geen andere naam waaronder ze stond opgeslagen, geen afgeschermde berichtjes. Hij had ook niet zijn code veranderd, dus ik kon de hele conversatie openen. En die was, op z’n zachtst gezegd, erotisch. Ik wist niet wat ik las, zulke dingen had Bart in elk geval nog nooit tegen mij gezegd. Het ging ook heel ver terug, meer dan een jaar. Ik was verdoofd en niet alles drong tot me door, maar ik zag wel dat er werd geappt over weekendjes die ze samen weg waren geweest, nachten die hij bij of met haar had doorgebracht en hotels die ze per uur hadden geboekt op dagen dat ik niet beter wist dan dat Bart aan het werk was. Ik wist meteen: mijn huwelijk is over. En het enige wat ik dacht was: maar het is over twaalf dagen kerst…”
Verschrikkelijke timing
Annemiek bleek niet de enige te zijn, er was ook nog een Sandra en een Beate. In vijf jaar tijd had Bart me met drie vrouwen langdurig bedrogen. Hij gaf het allemaal dezelfde avond nog toe, nadat ik eerst de kinderen vlug naar mijn ouders had gebracht. Een verklaring kreeg ik niet, behalve ‘ach nou ja, het gebeurde’, ‘je weet hoe die dingen soms lopen’ en ‘ja oké, misschien niet zo netjes’. Hij liet uit niets blijken dat hij voor ons huwelijk wilde vechten, al kwam dat misschien ook doordat ik die deur meteen dichtknalde. Mijn vertrouwen was aan gruzelementen en ik verdroeg Bart niet om me heen. Daarom vertrok hij naar een vriend – althans, dat zei hij, het kan net zo goed Annemiek zijn geweest – en ik deed natuurlijk geen oog dicht. Ik kón gewoon niet met hem verder, zo simpel was het. Maar de timing was natuurlijk verschrikkelijk. De feestdagen, familie, gezelligheid, warmte, hoe moesten we daarmee omgaan? ‘Doe niet zo moeilijk’, stelde Bart voor. ‘Dan speel je maar even alsof we het leuk hebben en gaan we in het nieuwe jaar uit elkaar, als dat is wat je echt wil.’ Maar dat kreeg ik echt niet voor elkaar. Ik voelde me alsof ik vanbinnen echt helemaal kapot was geslagen. Ik heb gehuild en geschreeuwd, ik kon Bart niet zien zonder dat ik hysterisch werd. En dus moesten we een oplossing bedenken. Of nou ja, we… Ik. Want hij vond dat we prima met elkaar aan de kersttafel konden zitten.”
Kerstavond in mijn eentje
“Het moeilijkste dat ik ooit heb gedaan, is aan onze kinderen vertellen dat papa en mama uit elkaar zouden gaan. Het kwam zó onverwacht, ik zag die gezichtjes gewoon breken. ‘Vieren we dan nog wel kerst?’, vroeg de jongste. De oudste zag onze midweek in Center Parcs in het water vallen. ‘Nee, we gaan gewoon’, beloofde Bart ook nog tot overmaat van ramp. Die moesten we dus delen, hij de eerste twee dagen, ik de laatste drie. En voor kerst kocht ik een stapel extra cadeaus, alsof ik daarmee ook maar iets kon goedmaken richting de kinderen.
Door de timing moesten we het ook meteen aan onze families vertellen. Bart wilde dat liever nog niet, maar ik moest wel. Ik ben close met mijn ouders en mijn broer en nu het voelde alsof mijn leven was ontploft, had ik hen hard nodig. Mijn ouders waren verdrietig, de zijne boos op hem. Zo boos dat ze riepen dat ze hem met kerst niet aan tafel hoefden, maar hoe lief het ook bedoeld was richting mij, dat maakte de puzzel alleen maar ingewikkelder. Uiteindelijk besloten we de dagen te verdelen zoals ze al waren gepland: Eerste Kerstdag ik met de kinderen bij mijn ouders, Tweede Kerstdag hij met de kinderen bij de zijne. En Kerstavond thuis, ik in mijn eentje met de kinderen. Bart was bij Annemiek – dat verzin je toch niet? Rechtstreeks in de armen van zijn liefje terwijl ik onder de boom cadeaus uitpakte met onze jongens.”
Afhaaleten
“Die kerstdagen werden, niet erg verrassend, een drama. De jongens waren afwisselend boos, verdrietig of ronduit dwars. Barts overspel domineerde het gesprek aan tafel en ik heb begrepen dat het bij zijn ouders thuis niet anders was. Ik voelde me uitgewrongen en dat terwijl ik zó van kerst hou, ik kan daar echt weken naar uitkijken. Maar alles was grauw en donker nu. En dan heb ik het nog niet eens over Tweede Kerstdag. In mijn eentje zat ik uiteindelijk met afhaaleten omdat ik in de stress niet had bedacht dat ik ook iets moest eten. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld, ik lag om half acht in bed en heb urenlang gehuild. Op dat moment dacht ik echt dat de zon nooit meer zou gaan schijnen, maar ergens was het ook goed. Eén avond van zelfmedelijden heb ik mezelf toegestaan, de volgende dag besloot ik: ik ga aan de slag. Een huis, een omgangsregeling, er moest heel veel worden geregeld. Terwijl Bart met de jongens in Center Parcs was, ben ik maar gewoon aan de slag gegaan. Kerstmuziek aan en googelen. Het was niet wat ik had bedacht, maar gek genoeg ook niet zo treurig als het klinkt.”
Dubbele gevoelens
“Het is nu bijna een jaar geleden dat ik Barts affaire ontdekte. Afgelopen kerst had ik dubbele gevoelens. Bart en ik hebben de scheiding goed geregeld, als dat al bestaat. We kunnen met elkaar communiceren en hebben allebei het beste met de jongens voor. Natuurlijk ben ik boos en voel ik me bedrogen, dat zal nooit veranderen. Maar voor mijn kinderen doe ik alles, dus ook mijn gevoel opzij zetten.
De kinderen hadden we net als vorig jaar verdeeld, dus op Tweede Kerstdag was ik alleen. Ik ging met een vriendin naar de sauna, want heb geleerd van vorig jaar. Terwijl Bart leuk moest doen tegen mijn ex-schoonouders, zat ik in het stoombad, dat heeft ook z’n voordelen. Het enige is dat Annemiek met míjn jongens aanschoof aan de kersttafel. Daar denk ik maar niet te veel aan.”
Tip van Vriendin
Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
