Placeholder

Ivy

Een uitgesproken hondenmens is Stefanie niet, maar de vertederende hondenliefde van haar dochter Christianne voor haar pup, doet haar hart smelten.

Een uitgesproken hondenmens is Stefanie niet, maar de vertederende hondenliefde van haar dochter Christianne voor haar pup, doet haar hart smelten.

Christianne vraagt of ze Ivy mee mag nemen.
‘Natuurlijk!’
Als Ivy eenmaal bij ons is, rent ze door de kamer en springt ze op de bank.
Adriana deinst terug en onze kat, Boeddha, vliegt naar buiten.
‘Bij ons thuis is ze niet zo druk’, verdedigt Christianne haar.
‘Ach, het geeft niet. Ze is nog jong.’
Wanneer Ivy ook nog per ongeluk op het tapijt plast en het knuffeltje van Boeddha kapot bijt, heeft Dirk liever dat ze naar buiten gaat.
Ivy staat voor het raam met haar poten op de vensterbank. Ze is een glanzende, gespierde, bijna volwassen pup. Een kruising tussen een old English bulldog en een Amerikaanse stafford.

Als wij naar Christianne en haar vriend gaan, zegt Adriana: ‘Ivy niet lief.’ Onze jongste vindt haar spannend, maar als Ivy in de bench zit, kijkt Adriana bij haar en zegt: ‘Oh, lief.’
Ivy trekt een snoezig scheef koppie.
‘Oh!’ zegt ook Christianne. ‘Zo kan ik je niet weerstaan.’ Ze kijkt verliefd naar haar hond.
Christianne heeft Ivy waarschijnlijk voor ons in de bench gedaan. Ik houd Adriana goed in de gaten, want je weet maar nooit, maar van mij hoeft de hond niet in de hondenkooi. Ik zeg er niets over, want ik ben in het huis van Christianne en haar vriend en respecteer hun manieren.

Beweging krijgt de hond wel. In het middagje dat wij op bezoek zijn, wordt het dier twee keer uitgelaten.

Christianne wilde vroeger graag een hond. Dat mocht niet van ons. De kinderen waren al druk genoeg. Bovendien hebben we altijd katten gehad.
Niet lang nadat Christianne ging samenwonen, schaften zij en haar vriend een puppy aan. Ik zie dat het geen bevlieging is.

Als Christianne weer bij ons komt, heeft ze Ivy bij haar vriend gelaten. Wel praat ze over haar viervoeter. Ze zegt dat Ivy rustiger is geworden en dat ze zo lief is. Ook beweert ze dat andere puppy’s vervelend kunnen zijn en dingen kapot bijten. Ivy doet dat niet.
Ik moet een beetje lachen.
‘En Boeddha’s knuffeldier dan?’
Hoewel Christianne’s bewering misschien niet helemaal objectief is, straalt haar uitspraak liefde voor haar hond uit.
Een uitgesproken hondenmens ben ik niet, maar ik houd veel van dieren.
Fijn om in Christianne’s woorden te horen dat zij zo van haar hond houdt. Ik houd hoe dan ook heel veel van Christianne en die vertederende hondenliefde van haar geeft een extra warm gevoel.