Intussen op de redactie…
17 mei 2013
Benieuwd hoe het er op de redactie van Vriendin aan toe gaat? Deze week vertelt onze stagiaire van de webredactie Michelle over haar tatoeage.
Benieuwd hoe het er op de redactie van Vriendin aan toe gaat? Deze week vertelt onze stagiaire van de webredactie Michelle over haar tatoeage.
Zoals jullie misschien gezien hebben, zijn we op de redactie op zoek naar dames met een tatoeage. En de voorkeur gaat natuurlijk uit naar een tatoeage met een mooi verhaal erachter.
Zelf heb ik ook een tatoeage. Bij mij thuis waren piercings en tatoeages altijd verboden. ‘Dat doe je maar als je het huis uit bent’, zei mijn moeder dan. Toen ik dan eindelijk uit huis was, wist ik zeker dat ik een tatoeage wilde. Mijn vader vond het wel wat. Die had het over een familie-tribal die we beiden konden laten zetten. Mijn moeder vond het idee van een tatoeage nog steeds niks. Ze had het erover hoe ik eruit zou zien als ik straks 80 ben. Dan antwoordde ik: ‘Wees blij als ik straks 80 wordt!’. Wat mijn moeder ook deed, die tattoo zou er komen. En na lang nadenken wist ik precies wat ik wilde. De handen van mijn ouders op mijn rug.
Om de een of andere reden ben ik gefascineerd van handen. Handen kunnen zoveel vertellen over een persoon. Of iemand een harde werker is door het eelt op de vingers of een ijdeltuit door de lange rode nepnagels. Zelf vind ik de handen van mijn ouders prachtig. Mijn moeder heeft zachte, zorgende handen. Mijn vader daarentegen heeft grote, grove handen met hier en daar een litteken. Handen vertellen wat mensen hebben meegemaakt. Daarom koos ik ervoor om de handen van mijn ouders permanent op mijn rug te laten zetten. Niet alleen omdat ik ze altijd bij mij wil dragen, maar ook omdat ze mijn steuntje in mijn rug zijn.
Ik heb expres voor de rechterhand van mijn moeder gekozen. Aan de vingers van deze hand zitten namelijk 2 ringen die erg belangrijk voor haar zijn: de een heeft ze van mijn vader gehad toen mijn broer werd geboren, de ander is de trouwring van haar ouders. Achteraf bleek dat de datum dat ik mijn tatoeage heb laten zetten, de trouwdatum van mijn opa en oma was. Ze zouden dan precies 65 jaar lang getrouwd zijn. Dat vond mijn moeder toch wel heel speciaal.
Heb jij een tatoeage en ben je daar ook trots op? Geef je dan hier op!
