Placeholder

Eva is helderziend: ‘Ik zet mijn gave in om vrouwen te helpen’

Jarenlang wilde Eva (31) niets doen met haar helderziendheid, maar twee jaar geleden kon ze er niet meer omheen. Nu helpt ze vrouwen hun talenten te vinden. “Niet alles ligt al vast, ik geloof in eigen keuze.”

Jarenlang wilde Eva (31) niets doen met haar helderziendheid, maar twee jaar geleden kon ze er niet meer omheen. Nu helpt ze vrouwen hun talenten te vinden. “Niet alles ligt al vast, ik geloof in eigen keuze.”

Eva: “Waarom ik mijn gave zo lang heb genegeerd, begrijp ik zelf eigenlijk ook niet. Mijn moeder, die mij grotendeels in haar eentje heeft opgevoed, stond juist erg open voor spiritualiteit. Ze deed aan reiki en gaf zelfs cursussen familieopstellingen, ook nam ze me weleens mee naar een medium. Dat ik zelf af en toe ook dingen zag, vond ze ook heel normaal. Ik kreeg als kind bijvoorbeeld vaak ’s nachts beelden door, voornamelijk van enorme mensenmassa’s. Mijn moeder legde me uit dat ik daar niet bang voor hoefde te zijn, maar dat ik die mensen ‘naar het licht kon sturen’.”

Afwijzingen
“Pas op de middelbare school merkte ik voor het eerst dat ik anders was. Voor mij was het heel vanzelfsprekend dat ik altijd meteen voelde wat er bij iemand van binnen speelde, dat sprak ik ook gewoon uit. Toen ik bijvoorbeeld vermoedde dat een van mijn vriendinnen een eetprobleem had, ging ik daarover het gesprek met haar aan. Wat ik toen nog niet snapte, is dat mensen soms bewust dingen voor zichzelf houden, omdat ze er nog niet aan toe zijn om erover te praten. Dat is een stukje privacy waar je als medium rekening mee moet houden, weet ik nu. Doordat ik alles wat ik aanvoelde er gewoon uitgooide, kwam ik voor veel mensen te dichtbij. Twee vriendinnen verbraken om die reden het contact. Vriendjes had ik ook al niet, want jongens renden keihard bij me weg als ik zei dat ik dacht dat ze verliefd op me waren. Te confronterend.

Door al die afwijzingen kreeg ik het gevoel dat mensen blijkbaar niet bij me wilden zijn als ik mezelf was. Het gevolg was dat ik me ging gedragen zoals anderen dat wilden. Onbewust heb ik daardoor een stuk van mezelf afgesloten, waardoor ik zwaar depressief werd. Soms dacht ik er zelfs over om met mijn scooter de autoweg op te rijden. Wat voor toekomst had ik, als ik niet eens mezelf kon zijn?”

Eva schreef een boek dat je nu kunt winnen: doe mee

Onverklaarbare klachten
“Alles veranderde toen ik Ajay ontmoette. Ik volgde een cursus over leiderschap voor jongeren, waarbij gebruik werd gemaakt van meditatietechnieken. Ik wilde naar de kleinkunstacademie en volgde verschillende lessen en cursussen, maar deze leek me ook interessant. Ajay was mijn coach. Ik was 19 en hij 32, dus in eerste instantie zag ik hem als een soort mentor. Maar ik was zo enthousiast over de training, dat ik besloot me als vrijwilliger voor de organisatie te gaan inzetten door te helpen met het organiseren van de trainingen. Ajay en ik kwamen elkaar steeds vaker tegen en werden verliefd.

‘Helderziendheid associeerde ik met zigeunervrouwtjes met glazen bollen en met types als Jomanda’

En toen ging het snel: al op mijn 21ste werd onze oudste dochter geboren. Zij is nu tien, haar broertje vijf en onze jongste dochter drie maanden. Ik heb een tijdje in de communicatiebranche gewerkt, maar al gauw besloot ik een stapje terug te doen om voor het gezin te zorgen. Ajay heeft een goedlopend bedrijf. We wonen in een villa, kunnen veel reizen en de kinderen gaan naar een internationale school. Alles ging dus goed.”

Ongelukkig
“Toch merkte ik tweeënhalf jaar geleden dat ik helemaal niet gelukkig was. Daar voelde ik me schuldig over: ik had toch alles, waarom kon ik er dan niet van genieten? Ik was intens moe en kreeg steeds meer onverklaarbare fysieke klachten. Op een dag lukte het me niet eens meer om van de bank op te staan, mijn ledematen wilden simpelweg niet meer. Meerdere keren hebben we een ambulance gebeld, maar in het ziekenhuis konden ze niets vinden.

Pas toen de huisarts vroeg of ik misschien stress had, begon ik te beseffen wat er aan de hand kon zijn. Ik wist namelijk dat er een innerlijke stem was die ik al tijden negeerde. Die stem zei dat ik een helderziende gave had en daar iets mee moest doen. Maar dat wilde ik tot dan toe helemaal niet! Helderziendheid associeerde ik met zigeunervrouwtjes met glazen bollen en met types als Jomanda. Ik was toch niet zo’n zweverig type in spirituele gewaden, maar gewoon een leuke vrouw?”

Eva schreef een boek dat je nu kunt winnen: doe mee

Het volledige interview met Eva lees je in Vriendin 35.