De eerste week
4 februari 2013
Angelique en haar gezin zijn vertrokken naar Parijs. Ze hebben zich opgemaakt voor een lange periode in deze stad, maar hun verblijf verloopt ineens heel anders dan verwacht…
Angelique en haar gezin zijn vertrokken naar Parijs. Ze hebben zich opgemaakt voor een lange periode in deze stad, maar hun verblijf verloopt ineens heel anders dan verwacht…
Nou, daar zitten we dan, in een overvolle auto. Op weg naar Parijs. Gelukkig zitten we niet in het centrum van Parijs, maar in een voorstadje. De reis er naartoe verloopt voorspoedig en gedurende de reis begin ik me over te geven aan het idee dat we de komende 6 weken niet in ons heerlijke vertrouwde huis en onze vertrouwde omgeving leven.
Na een dag acclimatiseren, de lokale supermarkt bezoeken en echt alle patisserietjes afgaan is het zomaar ineens “D”-day, of beter gezegd “S”-day: de dag van de simulatie. Het droogtesten, zeg maar. Dan wordt de exacte locatie van de bestraling getest, onder narcose.
Nadat we even in de wachtkamer hebben moeten wachten, worden we opgehaald door een secretaresse die ons, of beter gezegd Remy, in het Frans uitlegt wat er allemaal gaat gebeuren. Ik zit er een beetje als kinderoppas bij. Hoewel ik wel iets opvang, is het niet genoeg om het hele verhaal mee te krijgen. Tot ik denk te horen dat de simulatie maar 1 dag is. Niet begrijpend kijk ik Remy aan: “1 dag? Dus…” “Dus, daarna de rest van de week niet!”vult hij mij aan. Ik hoor hem iets zeggen van huis, thuis.. en ik weet al wat hij denkt; wij gaan gewoon nog een weekje naar huis!
En ja hoor, in de wachtkamer zegt hij dat hij graag naar huis toe wil. Ik krijg het direct benauwd. Natuurlijk wil ik naar huis, maar ik was net aan het idee gewend dat we hier 6 weken gaan vertoeven. En dan alles weer inpakken! Ineens lijkt alles 10x groter te zijn dan ik zelf. Maar ik stem toe. Straks gaan we alles inpakken en morgenochtend rijden we naar huis.
Maar na de simulatie, als we al bijna in de auto zitten, komt er een dame naar ons toe. Donderdag wil ze nog een simulatie en daarna even een week rust voordat we gaan beginnen. We kunnen dus toch naar huis, maar dan wat later.
Gedurende de week begin ik steeds meer aan het idee te wennen dat we naar huis gaan. Doordat we later beginnen met de behandeling, zullen we ook een week later thuis zijn. Dus een weekje extra thuis, is even een heerlijke afwisseling.
