De Dolfijn
29 mei 2015
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 4 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al bijna 18 jaar!
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 4 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al bijna 18 jaar!
Het begon met het aanvragen van een brochure van De Dolfijn. De Dolfijn organiseert begeleide reizen voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Faith wilde naar de zon. De teleurstelling was enorm toen de gekozen reis naar Italië wegens te weinig deelname niet door ging.
Het werd Turkije, haar tweede keuze. Naarmate de vakantie dichter bij kwam, foto’s van Alanya bekeken waren en alles geregeld was, werd de tweede keuze een eerste keus.
Faith heeft zelf veel geregeld. Ik sta versteld van mijn dochter, zo zelfstandig en ondernemend! En dat terwijl er vroeger werd beweerd dat zij zelfs nooit zou gaan praten.
‘Kent ze echt helemaal niemand van het reisgezelschap?’ vroeg mijn schoonmoeder, half verwonderd, half bezorgd.
Op Schiphol stelt Faith zich giechelend voor aan haar medereizigers. Op een pleziervluchtje na, heeft ze nooit gevlogen. Ik merk een gezonde spanning bij haar op en betrap mezelf op een soortgelijk gevoel. Ik ben alleen een keer naar Londen gevlogen. Dirk heeft nooit in een vliegtuig gezeten. Dirk en ik zijn zelfs nooit samen op vakantie geweest.
Met het gezin bleven we vroeger altijd in Nederland en we waren nooit langer dan een week weg. Toch hebben we warme herinneringen aan onze vakanties.
Voor dit Pinksterweekend, waarin we Faith uitzwaaien, hebben Dirk en ik voor ons zelf en Adriana, een bed & breakfast geregeld en hebben zin in ons uitje.
Over Faith zitten we niet in. De Dolfijn staat prima aangeschreven en mijn eerste indruk is goed. Toch heb ik een vreemd gevoel als we onze dochter uitzwaaien. Daar gaat ze…
Terwijl Dirk en ik op het panoramaterras van Schiphol koffie drinken en Adriana aan een ijsje likt, fantaseren we stiekem over een vakantie naar Schotland.
Maar dan gaan we naar het strand van Noordwijk. Het is een stralende Pinksterdag en Adriana staat gillend van plezier in de golven. Geluk hangt in de lucht en Schotland is vergeten.
‘s Avonds in het bed & breakfast eten Dirk en ik chocolade pinda’s, terwijl Adriana slaapt. We hebben nog steeds geen bericht van Faith.
Ik vraag me af of je op internet kunt bekijken welke vliegtuigen van Transavia geland zijn.
Net als ik dat wil uitzoeken, komt er een appje van Faith. Ze zit in een bus op weg naar het hotel.
Wij kruipen naast Adriana tussen het frisse, hagelwitte beddengoed en kunnen gerust gaan slapen met nog één dagje van onze minivakantie voor de boeg.
