Brenda ontdekte dat haar vader niet haar biologische vader is

4 september 2015

Brenda heeft een hechte band met haar vader, maar dan blijkt dat hij niet haar biologische vader is. ‘Ik ben uit lust verwekt, niet uit liefde.’

Brenda heeft een hechte band met haar vader, maar dan blijkt dat hij niet haar biologische vader is. ‘Ik ben uit lust verwekt, niet uit liefde.’

Brenda: 'Ik hoor wel eens verhalen over kinderen die niet wisten dat zij geadopteerd waren, maar wel altijd iets vreemds voelden. Alsof ze niet helemaal bij hun familie pasten. Bij mij heeft dat nooit gespeeld. Ik voelde me helemaal thuis in ons gezin en vooral met mijn vader heb ik altijd een bijzondere band gehad. Het was dan ook een harde klap om te horen dat hij mijn echte vader niet was en bij vlagen doet het nog altijd pijn.

Ik was achttien toen mijn moeder het me hiervan op de hoogte bracht. Een paar dagen na mijn verjaardag nam ze me mee uit eten. Daar vertelde ze me details over haar jeugd. Mijn ouders waren jong tijdens de seksuele revolutie eind jaren zestig. Ze woonden als hippies in een commune. Daar ben ik ook geboren. Toen ik anderhalf jaar was, kregen ze een eigen huis, dus ik ken de commune alleen uit verhalen. Mijn moeder vertelde me uitvoerig hoe ze in die commune met een groep samenleefden en hoe vrij het was geweest. Op alle gebieden. Ze ging er maar over door. Ik snapte niet waar ze naar toe wilde, vond het zelfs vrij gênant toen ze vertelde dat vrije seks in die tijd heel normaal was. Dat iedereen het zo ongeveer met iedereen deed.

Juist toen ik het gesprek op een ander onderwerp probeerde te brengen, zei ze: ‘Dit vertel ik natuurlijk niet zomaar’. En toen kwam het. In die commune was ze zwanger geworden, ondanks de pil. En ze had niet geweten van wie. Er waren maar liefst drie mogelijke vaders. Eén daarvan was de man met wie ze een liefdesrelatie had, de man met wie ik ben opgegroeid. Beiden voelden ze dat ze het kindje wilden houden, ondanks de onzekerheid over wie de verwekker was. Dus werd ik geboren en accepteerde mijn vader mij volledig. Na anderhalf jaar besloten ze weg te gaan uit de commune en een gewoon gezin te vormen.

Mijn vader heeft altijd gehoopt dat hij mijn biologische vader was, maar bij een ziekenhuisopname op mijn achtste bleek mijn bloedgroep niet hetzelfde te zijn als die van mijn vader. Hoewel het een schok voor hem was, heeft hij er verder geen punt van gemaakt. En hij ziet mij net zo zeer als zijn dochter als mijn zusjes, die met zekerheid wél van hem zijn. Ze hadden er lang over getwijfeld om het mij te vertellen, maar vonden dat ze het toch moesten doen. Na dit nieuws stond ik te tollen op mijn benen. Dat ik zó was verwekt, louter uit lust, niet uit liefde: afschuwelijk. Ik ben lang van slag geweest. Met mijn vader heb ik veel gesprekken gevoerd en gelukkig is onze band niet veranderd. Hoewel mijn moeder mij de namen van de mannen die mijn biologische vader kunnen zijn heeft gegeven, heb ik nooit de behoefte gevoeld er iets mee te doen. Ik heb al een vader en dat is genoeg. Toch heeft het grote invloed op mijn leven. Zo ben ik zelf erg terughoudend met seks. Ik heb in mijn leven maar drie sekspartners gehad en ik heb geen enkele behoefte om te experimenteren. Voor mij is seks iets bijzonders; dat doe je niet zomaar met iedereen.'