Placeholder

Stefanie: ‘Adriana blijkt een paardenmeisje te zijn’

De poezenposters op de slaapkamermuur werden vervangen door paardenposters en de film ‘Penny’s Shadow’ bekeek Adriana wel twintig keer.

De poezenposters op de slaapkamermuur werden vervangen door paardenposters en de film ‘Penny’s Shadow’ bekeek Adriana wel twintig keer.

Mijn dochter raakte steeds meer geïnteresseerd in paarden. Daarom gingen we paarden spotten. We fietsten naar een landweggetje, waaraan veel weilanden liggen. In één van die weilanden stond een groot, zwart paard. Daar zetten Adriana en ik onze fietsen tegen een boom.

Appel voeren
‘Kom dan’, riepen we, terwijl we met onze tong klakten. Het paard kwam naar ons toe. Adriana voerde het met de stukjes appel die ik had meegenomen. Voorzichtig pakte het edel dier met zijn lippen de appelpartjes van Adriana’s hand. Met haar vrije hand aaide Adriana het voorhoofd van het paard. Ze ging op het houten hek zitten en was dichtbij het grote dier.

Bijzondere band
Ik vind paarden erg mooi, maar heb zelf nooit op paardrijles gezeten en was vroeger ook geen paardenmeisje. Toch kreeg ik, via mijn dochter, bij dat zwarte en glanzende paard een speciaal gevoel. Het was niet de eerste keer dat ik dit voelde. Toen Adriana drie jaar was en wij ergens op vakantie een paard aaiden, kreeg ik dat gevoel ook. Adriana stond daar ook heel dichtbij een groot paard dat zich helemaal naar haar toe boog. Slechts een ijzerdraad scheidde mijn peuter van dat grote beest. Adriana aaide het dier. Ik had geen vrees, maar voelde dat het een speciale ontmoeting was tussen kind en paard. Ik bedacht mij toen nog niet dat Adriana later op paardrijles zou willen.

Paardrijles
Nu sta ik op het mulle zand van een manege ergens in een buitendorp. Naast mij ligt een Fries stabijtje loom op de grond. Als ik naar buiten kijk, zie ik mooie paarden staan, maar in de binnenbak voor mij, zit mijn dochter op een grote Fjord. ‘Sta-zit, sta-zit’, ze gaat mee in het ritme van het dravende paard.

Genieten
Onder de geleende cap zie ik een rode blos op Adriana’s wangen. Of die van inspanning, moeheid of de warmte komt, weet ik niet, maar ik zie dat ze geniet. Dat doe ik ook. Paarden hebben een positieve uitwerking op mensen. Daarvan ben ik me nu pas bewust. Dit is Adriana’s tweede paardrijles. Ze is er helemaal vol van. We zullen zien of dat zo blijft. Ik vind het in ieder geval niet erg om haar hier naartoe te brengen en getuige te zijn van de bijzondere verbinding die Adriana met de paarden heeft.

OVER STEFANIE

Stefanie (44) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 7 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar!