Antonia: ‘Dit wordt mijn eerste Kerst zonder jou’
11 december 2018
De feestdagen vier je het liefst met de mensen van wie je houdt. Antonia moet haar maatje voor het eerst dit jaar missen tijdens Kerst. Ze vertelde aan ons haar verhaal.
De feestdagen vier je het liefst met de mensen van wie je houdt. Antonia moet haar maatje voor het eerst dit jaar missen tijdens Kerst. Ze vertelde aan ons haar verhaal.
Deze week lees je in Vriendin nog meer verhalen van vrouwen die iemand missen tijdens de kerstdagen.
Antonia: “Rob en ik werden verliefd op een vreemde plek; de dialyse-afdeling. Hier worden mensen met nierproblemen behandeld. Hij was patiënt en ik verpleegkundige. Een verboden liefde, want als verpleegkundige is het absoluut verboden om een liefdesrelatie aan te gaan met een patiënt. We hadden het niet gepland, het gebeurde gewoon. We waren zo verliefd dat we besloten ervoor te gaan. Voor Rob ging ik zelfs op zoek naar ander werk.”
Tegenpolen
“Onze relatie was bijzonder, speciaal en intens. Het was veel meer dan een verliefdheid, dat was wel duidelijk. Waar de meeste mensen dachten dat de relatie geen kans van slagen had, werden wij steeds closer. We waren enorme tegenpolen en juist daarom leerden we veel van elkaar.”
Medische tegenslagen
“Natuurlijk hadden we ook onze problemen. Rob was chronisch ziek en dat was voor ons beiden heftig. Rob had vanaf de start van onze relatie te kampen met veel medische tegenslagen. Zijn lichaam ging hierdoor best snel achteruit. Soms vond Rob het beter om onze relatie te beëindigen, omdat hij het niet eerlijk vond tegenover mij. Maar ik bleef steeds de positieve helft die hem na elke tegenslag er bovenop hielp. We bleven samen hopen op een niertransplantatie.”
Nieuwe energie
“De transplantatie kwam er! Wat waren we blij, vooral toen bleek dat de nier het goed deed en Rob steeds meer energie terugkreeg. Een half jaar na de transplantatie vond Rob een baan en was de koning te rijk. Hij vroeg mij ten huwelijk. Ik zou de zomer daarna vijftig worden en we besloten de dag ervoor te trouwen. En dat terwijl we beiden na een eerder huwelijk besloten hadden niet nog eens te trouwen. In het najaar kreeg Rob een controle in het ziekenhuis. Er bleek iets mis met zijn longen. De arts dacht dat het wel mee zou vallen. Dat was natuurlijk een enorme opluchting.”
De wereld stortte in
“Drie maanden later kregen we verschrikkelijk nieuws. Rob had longkanker en er was geen behandeling meer mogelijk. Mijn wereld stortte in. Mijn beste maatje zou dood gaan. In januari 2018 dachten ze dat Rob nog een jaar te leven had, maar dat heeft hij niet mogen halen.”
Laatste mooie maanden
“In die laatste maanden was Rob onze positieve helft. Hij wilde zo veel mogelijk genieten en daar deed hij alles voor. In april was Rob volledig afhankelijk geworden van hulp en kon niet meer zelfstandig ademen. Ik kreeg van mijn werk de kans om met zorgverlof te gaan en voor hem te kunnen zorgen. In die periode kregen we van Stichting Ambulance Wens een zogenaamde Honeymoon naar Zoutelande. Een nachtje weg met hulp, echt fantastisch was dat. We vierden het leven met familie en vrienden. Het zijn dierbare herinneringen.”
Nooit meer vergeten
“Rob stierf na een hele heftige nacht op 23 juni in de ochtend, twee weken voor onze bruiloft. Hij laat een enorme leegte achter en ik mis hem meer dan ik voor mogelijk hield. Zonder hem zie ik tegen de decembermaand op. Daarom werk ik met Kerst. In de avond ben ik met mijn dochter die Rob ook mist. Samen zullen we aan hem denken. Zijn humor en bijzondere kijk op het leven zullen we nooit vergeten.”
Deze week lees je in Vriendin nog meer verhalen van vrouwen die iemand missen tijdens de kerstdagen. Wie mis jij tijdens de kerstdagen? Praat hieronder mee.
