Anne zag de vorige, overleden bewoonster van haar woning

19 april 2024

Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren. Anne (33) kan erover meepraten. Nadat ze samen met haar ex verhuisde, kreeg ze onverwachts bezoek. En twee jaar later nog eens…

Anne: “Op mijn 22ste bezichtigde ik samen met mijn voormalige partner een appartement. In het complex woonden vooral ouderen en de vorige bewoonster was volgens de makelaar ook een vrouw op leeftijd geweest. Omdat ze veel had gerookt, was de woning volledig gereinigd en opnieuw gewit. Alles zag er keurig uit en mijn ex en ik waren enthousiast. Wel was ik nieuwsgierig naar wat er met de vorige bewoonster was gebeurd. De makelaar vertelde ze in de laatste maanden van haar leven in een verpleeghuis had gewoond. Daar was ze overleden en de makelaar benadrukte dat ze dus níet in onze nieuwe woning was gestorven. Omdat we geen reden hadden om aan zijn antwoord te twijfelen, geloofde ik hem. Totdat ik twee maanden na onze verhuizing opeens bezoek kreeg…”

Boos

“Het gebeurde ’s avonds toen mijn ex in de badkamer zijn tanden aan het poetsen was. Ik zat in bed op mijn telefoon. Opeens zag ik een oudere vrouw met wit haar in de gang staan. Ze had een nette, zwarte pantalon en een donker shirt met daaroverheen een grijs vest aan. Boos en doordringend keek ze me aan. Van de schrik riep ik direct mijn ex. Vragend liep hij vanuit de badkamer naar onze slaapkamer en onderweg passeerde hij de vrouw die nog steeds naar me stond te kijken. Het was duidelijk dat hij haar niet zag. ‘Wat is er?’ vroeg hij.
Bang vertelde ik over de vrouw, maar toen ik weer naar de gang keek, was ze verdwenen. Mijn ex vond het maar een verhaal. Toch had ik zelf heel sterk het gevoel dat de vrouw de geest van de vorige bewoonster was.”

Paar dagen vermist

“Een week later ging ik op de thee bij onze nieuwe buren. Voorzichtig vroeg ik of ze wisten hoe de vorige bewoonster van ons appartement was overleden. Dat ik haar waarschijnlijk had gezien, liet ik achterwege. Ik had geen idee hoe ze daarop zouden reageren en wilde vooral weten wat zij van de vrouw wisten.
De buren vertelden dat de vorige bewoonster altijd erg chagrijnig was geweest. Ze kreeg weinig bezoek en had bijna geen contact met andere mensen. Af en toe zagen ze haar wel bij de lift, maar daar bleef het verder bij. Toen ze haar op een gegeven moment al een paar dagen niet meer hadden gezien, belden ze de politie. Samen met de brandweer trapten zij de deur in en het bleek dat de bewoonster al een paar dagen dood in de gang lag. Precies op de plek waar ik haar had gezien.”

Niet meer prettig

“Met kippenvel op mijn armen hoorde ik het aan. Het kon niet anders dan dat de geest van de vorige bewoonster was. Hoewel ik haar daarna niet meer zag, voelde ik me niet meer echt prettig thuis. Gelukkig verhuisden we twee jaar later naar een koopwoning, maar ook daar werd ik bezocht door een vorige bewoner.”

Andere bewoner

“Onze nieuwe woning was een jaren ’30 huis. We woonden er nog maar net toen ik ’s nachts opeens een magere man met zwart haar naast mijn bed zag staan. Hij zei niks, maar keek alleen vragend op me neer. Alsof hij wilde zeggen: ‘wat doe jij hier?’.
Opnieuw schrok ik me kapot. Ik durfde niks te zeggen, maar zei in gedachten tegen hem dat hij weg moest gaan. Blijkbaar hielp het, want plotseling was hij niet meer te zien.”

Moeder

“Mijn ex wist niet zo goed wat hij ermee aan moest. Hij geloofde niet in paranormale ervaringen, maar ik was er als kind mee opgegroeid. Mijn moeder overleed namelijk toen ik vijf jaar was en daarna heb ik haar nog regelmatig gezien. Vooral als ik ’s avonds bang was in mijn kamer. Dan zag ik mijn moeder opeens bij mij op bed zitten en zei ze dat ik lekker moest gaan slapen. Hierdoor voelde ik me vaak minder angstig. Voor mijn gevoel zorgde mijn moeder (en soms ook mijn overleden oma) nog steeds voor mij.”

Tweede Wereldoorlog

“Omdat mijn ex erg gefascineerd was door de Tweede Wereldoorlog las hij vaak dingen over wat er in die tijd allemaal was gebeurd. Hij was erg benieuwd wat er zich in onze woonplaats had afgespeeld en op een dag ontdekte hij een oud krantenartikel over een vermoorde verzetsstrijder. De man was in 1944 door de Duitsers omgebracht, vlak voor ons huis. Het bleek dat hij op dat moment in onze woning woonde. Een foto van de man zat er niet bij, maar ik wist direct dat het om de geest ging die ik ’s nachts had gezien. Ik vermoedde dat hij na zijn dood al die tijd in ons huis was gebleven.”

Klein jongetje

“Ook deze vorige bewoner zag ik daarna niet meer. Uiteindelijk woonde ik nog zeven jaar in het huis, totdat ik van mijn ex scheidde. Inmiddels woon ik samen met mijn huidige vriend in een andere woning. Ook hier werd ik in het begin verrast door de geest van een klein jongetje. Wat zijn connectie met ons huis was, weet ik helaas niet. Nadat ik hem had weggestuurd, kwam hij gelukkig niet meer terug.”

Leren

“Hoewel ik al meerdere geesten heb gezien, zal ik er nooit helemaal aan wennen. Ik blijf het eng vinden en het liefst had ik deze gave nooit gehad. Maar helaas kan ik daar weinig aan veranderen. Daarom ben ik nu aan het leren hoe ik ermee om kan gaan. Dat is voor nu het beste wat ik kan doen…”

Tekst: Renée Brouwer
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.