Anke en Nathalie werden na hun scheiding vriendinnen

6 december 2017

Anke (43) miste na haar scheiding een vriendin die ook single was en haar écht goed begreep. Begin dit jaar ontmoette ze de eveneens gescheiden Nathalie (42). “We zijn in korte tijd enorm naar elkaar toe gegroeid, het voelt alsof ik haar al jaren ken.”

Anke (43) miste na haar scheiding een vriendin die ook single was en haar écht goed begreep. Begin dit jaar ontmoette ze de eveneens gescheiden Nathalie (42). “We zijn in korte tijd enorm naar elkaar toe gegroeid, het voelt alsof ik haar al jaren ken.”

Anke: ‘‘Tijdens het koken kreeg ik laatst een appje van Nathalie. Ze was onderweg van haar werk naar huis. Ik belde haar op en zei: ‘Kom gezellig hier eten.’ Even later trokken we een fles wijn open. En daarna nog een, want ze bleef de hele avond.

Tijdens mijn huwelijk sprak ik niet vaak onverwachts met een vriendin af. Met een gezin heeft je leven een bepaalde structuur en moet je agenda’s trekken om vriendinnen te zien. Nu ik single ben, en Nathalie is dat ook, gaat dat een stuk spontaner.”

Nathalie: “Anke kwam eind 2015 bij mij in de straat wonen. Ze lag in scheiding en huurde een appartement. We kenden elkaar nauwelijks – alleen van gezicht, want onze dochters zitten bij elkaar in de klas. Verder dan elkaar groeten op het schoolplein kwam het niet. Tot begin dit jaar. We keken op school naar een opvoering van onze kinderen, toen zij me aansprak: ‘Ik weet dat je gescheiden bent. Zal ik je eens wat zeggen, mijn man en ik zijn ook uit elkaar.’ Ze was vrij direct, maar dat vond ik niet erg. Ze kwam op me over als iemand met een vrolijk, pittig karakter. We besloten eens af te spreken.” Anke: “Een paar dagen later gingen we samen wandelen in het bos. We spraken uitgebreid over onze scheidingen, ons werk en onze kinderen. Het gesprek ging gelijk de diepte in. Diezelfde avond stelde ik voor om samen op vakantie te gaan naar Ibiza, met de kinderen erbij. Heel impulsief, want we kenden elkaar net, maar zo ben ik. Nathalie schrok een beetje van dat voorstel, maar ze vond het wel een goed en leuk idee.” Nathalie: “Het voelde meteen vertrouwd met Anke, alsof ik haar al jaren kende. Ze is extravert, maar ik leerde die avond ook haar kwetsbare en serieuze kant kennen toen ze vertelde over haar scheiding. Ze stelde zich open en zette geen masker op. Ik evenmin, dat maakte het echt. We konden onszelf zijn bij elkaar.” 

Relatietherapie
Nathalie: “Anke was de enige andere single vrouw die ik toen kende. Al mijn andere vriendinnen hadden een relatie of gezin. Het ontredderde gevoel en de eenzaamheid die Anke ervoer, begreep ik heel goed. Ik stuurde appjes om haar op te vrolijken en toen ze jarig was, stond ik bij haar op de stoep met een bloemetje. Andersom kon ik mijn hart ook bij haar luchten als ik verdrietig was. Mijn scheiding is anders verlopen dan die van Anke. Mijn ex, Stefaan, en ik gingen in 2014 na een relatie van zeventien jaar uit elkaar. De laatste jaren waren we elkaar uit het oog verloren. Ik werkte als zelfstandig coach op het gebied van leiderschap en communicatie en investeerde veel in mijn carrière door workshops en opleidingen te volgen. Dat vergde veel energie, waardoor ik de aandacht voor onze relatie langzaam verloor. Stefaan was ook druk met zijn werk en de verantwoordelijkheid voor een gezin – we hebben een dochter van tien en een zoon van zeven – viel hem zwaar. We groeiden steeds meer uit elkaar. Ik wilde hem niet kwijt en stelde voor om in relatietherapie te gaan. Dat deden we, en we beleefden samen een aantal mooie momenten, bijvoorbeeld tijdens een tripje naar New York. Maar tegelijkertijd waren er diepe dalen met discussies en veel spanningen thuis. Op een dag zei Stefaan dat hij onze relatie wilde beëindigen. Dat overviel me, want ik bleef hoop houden dat het goed kwam. Maar Stefaan wist het zeker: hij wilde niet verder.

Met tranen in mijn ogen vertelde ik het nieuws aan onze kinderen. De jongste was vier, hij besefte het amper, maar onze dochter was zeven en had het er erg moeilijk mee, ook omdat ze destijds de enige in haar klas was met gescheiden ouders. Stefaan verhuisde naar een andere woning en ik bleef met de kinderen in ons huis wonen. Ik vond het beangstigend om weer alleen te zijn. Stefaan en ik waren samen volwassen geworden en ineens was de persoon die er altijd was, niet meer aan mijn zijde. Ik richtte me op mijn werk en de zorg voor de kinderen en kreeg daarbij steun van familie en vrienden. Sinds de scheiding rond is, hebben Stefaan en ik nog wel contact, maar alleen over de kinderen. Dat vind ik misschien nog wel het moeilijkste. Bij Anke gaat dat heel anders, zij heeft ondanks alles nog steeds goed contact met haar ex-man.” 

Dankbaar
Anke: “Ik weet nog dat ik na mijn scheiding dacht: ik heb een vriendin nodig die net als ik single is, die mij begrijpt. Die heb ik gevonden in Nathalie en daar ben ik zo dankbaar voor. Soms omhelzen we elkaar spontaan en zeggen we: ‘Ik ben zo blij dat ik jou heb leren kennen.’ We lachen en huilen samen, zijn elkaar echt tot steun. Nathalie haalt ook het beste in mij naar boven. Zo kan ze mij temperen als ik iets te impulsief wil doen. Zij denkt tien keer na voordat ze een beslissing neemt, daar leer ik van.”

Lees het hele verhaal in Vriendin 49.

Net als Nathalie en Anke iets heftigs meegemaakt en is daar toch iets moois uit voortgekomen? Mail je verhaal naar post@vriendin.audax.nl.