Melissa (30) heeft een affaire met Rudy (62)

Tekst: Iris te Voert

29 oktober 2025

Melissa (30) deelt regelmatig het bed met de welgestelde Rudy (62), die een kostbare particuliere opleiding in Londen voor haar betaalde. Zou hun affaire bekend worden, dan zullen de vooroordelen niet van de lucht zijn.

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

Meer verhalen die raken? Abonneer je op Mijn Geheim!

Sugardaddy

‘‘Ik weet hoe het in de volksmond heet: een suikeroompje hebben, oftewel een sugardaddy. Mijn minnaar Rudy is ruim dertig jaar ouder dan ik en heeft mij financieel gesteund. Ik kan wel raden hoe dat eruit moet zien voor buitenstaanders.

Het begon ongeveer tien jaar geleden. Ik werkte in een winkel voor tijdschriften en tabak en hij kwam elke zaterdag een doosje sigaartjes halen, van die dunne chique, die je met een speciaal mondstukje moet roken. Hij was begin vijftig en zag er altijd piekfijn uit: jasje, mooi overhemd, zijn golvende haren achterover gekamd.

Hij was anders dan onze meeste klanten uit de buurt, die zonder groeten hun bestelling opdreunden en dan ongeduldig hun pasje door de pinautomaat veegden. Rudy stak daarbij af door zijn rust en eigenlijk heel zijn voorkomen. Hij groette het personeel achter de balie altijd hartelijk en informeerde belangstellend hoe het ging. Heb je een fijne werkdag? Kunnen jullie de drukte een beetje bijbenen? Zó aardig vond ik dat. We waren allemaal op hem gesteld.
Ik was negentien en had naast het werk in de winkel nog een schoonmaakbaantje. Opgeteld draaide ik zo’n vijftig uur per week, maar ik wist waarvoor ik het deed: ik wilde een particuliere fashion and styling-opleiding doen in Londen, die veel geld kostte. Mode had van jongs af aan mijn belangstelling gehad en ik wist zeker dat ik ‘iets’ in die wereld wilde gaan doen.

Ik deed een mbo-opleiding in mode-vormgeving, liep stage en had bijbaantjes in kleding-winkels. Het was het allemaal nét niet. Ik wilde graag een grotere, adviserende rol vervullen. Iemand wees me op de opleiding in Londen, die speciaal gericht was op personal styling van klanten, van kleding tot haar en visagie. Vanaf toen had ik maar één doel voor ogen.”

Toekomstdroom

“Op een dag hoorde Rudy over mijn droom en vroeg of hij eens vrijblijvend met me mee mocht denken. We spraken af dat ik bij hem langs zou gaan. Ik herinner me nog heel goed dat ik de eerste keer voor zijn voordeur stond. Je moest eerst een trapje op en hij had zo’n ouderwetse trekbel. Ik had het gevoel terug te gaan in de tijd, terwijl ik tegelijkertijd verwachtingsvol was over de toekomst. Ik voelde aan alles dat dit bezoek wel eens heel bepalend kon zijn.

Ik was meteen op mijn gemak in zijn verrassend modern en hip ingerichte huis. Hij had kleurige, abstracte kunst aan de muren in een nagenoeg volledig wit interieur.
Hij schonk me een glas cola in en liet er ijsblokjes in rollen, die een enorme Amerikaanse koelkast automatisch ophoestte. ‘Zo, en vertel me nu maar eens wat meer over je mooie ambities.’
Dat deed ik honderduit en ik voel nóg hoe fijn het was dat hij met oprechte interesse naar me luisterde. Menigeen had me al uitgelachen om mijn droom. Hoe dacht ik nou óóit op een peperdure particuliere opleiding in Londen te kunnen belanden? Ruud luisterde naar mijn verhaal, dacht even na en zei toen: ‘Als ik het snel uitreken, moet jij dus nog zeven jaar meer dan fulltime werken om die opleiding te kunnen betalen. Ik vind je droom fantastisch, maar aan de weg ernaartoe moeten we nog even sleutelen.’
Natuurlijk wist ik ergens wel dat de financiering nagenoeg onmogelijk rond te krijgen was met mijn twee baantjes. Ik had die realiteit weggedrukt in de hoop dat er, ergens onderweg, een oplossing of een wonder op mijn pad zou komen. En dat gebeurde, in de hoedanigheid van Rudy.”

Contract

“Een week na ons gesprek liet hij me opnieuw langskomen en schoof hij een contract over tafel. Hij zou mij de kosten van het eerste opleidingsjaar lenen. Mocht ik doorgaan naar jaar twee, dan werd het eerste jaar kwijtgescholden en zo verder tot aan de diplomering aan het einde van het derde jaar. Zou ik afhaken, dan betaalde ik het voorgaande jaar in vijf jaar terug. De termijnen stonden er netjes bij vermeld.

Het duizelde me. Dit zou klip en klaar betekenen dat ik aan de opleiding kon beginnen, maar waarom zo genereus? Rudy vertelde via een eigen fonds vaker te investeren in ambitieuze, jonge mensen. Hij had geen kinderen, geen vrouw en nauwelijks familie om zijn geld voor te bewaren. Hij steunde onder meer diverse beginnende kunstenaars in hun eerste schreden en rekende mij daar ook toe. ‘Mode is toegepaste kunst, niets meer en niet minder. Het maakt de wereld een stukje mooier.’ Dat hij net als ik mode op die manier bekeek, ontroerde me enorm.

We waren anderhalf jaar verder toen onze vriendschappelijke relatie een andere wending nam. Ik was inmiddels toegelaten tot het Londense mode-instituut en moest de kamer uit die ik in onderhuur bewoonde. Rudy had wel wat contacten in de Londense vastgoedwereld en kwam langs om met mij rond te kijken.
We hadden al die tijd heel intensief contact gehouden via telefoon en mail en zijn aanmoedigingen hadden me door het eerste, zéér pittige jaar gesleept. De taal, de nieuwe omgeving en de snoeiharde manier van beoordelen door de Engelse docenten dreven me soms tot wanhoop. Rudy zei altijd: ‘Hou je oog op het doel. De rest is ruis.’

Tijdens zijn bezoek zaten we op mijn krappe kamer. Ik zie nog voor me hoe hij zijn colbert zorgvuldig over mijn uitpuilende wasmand vouwde en plaatsnam op mijn bed. Een andere zitplaats was er niet in mijn rommelig, tot de nok toe gevuld studentenhok. Ik schonk goedkope wijn en moest op enig moment huilen, waarschijnlijk om een slecht cijfer. Rudy sloeg een arm om me heen. Hij was mijn geldschieter, maar hij was ook een vriend en vertrouweling geworden. En op dat moment werd hij ook nog mijn minnaar.”

Vertrouwd en vrijblijvend

“Dat is hij sindsdien gebleven. Rudy is wat je noemt een verstokte vrijgezel. Hij heeft een druk zakelijk leven in de financiële wereld en geen tijd voor, noch behoefte aan een vaste relatie. Ik timmer inmiddels goed aan de weg als personal shopper en styliste voor privéklanten. De opleiding in Londen heeft voor mij vele deuren geopend en is het beste geweest wat ik ooit heb gedaan. Ik ben Rudy eeuwig dankbaar voor zijn onverzettelijk geloof in mij en voor het feit dat hij me alle kosten heeft kwijtgescholden toen ik de opleiding met vlag en wimpel afrondde.

Is het die dankbaarheid die me een paar keer per jaar in zijn armen en in zijn bed drijft?
Ik sluit niet uit dat het meespeelt, maar op een positieve manier. Ik voel enorm veel warmte en genegenheid voor hem. Samen met het feit dat ook ik momenteel verkies ongebonden te zijn, maakt het fijn elkaars gezelschap op te zoeken. Het is warm, vertrouwd, maar ook vrijblijvend. Hij geeft me nooit het gevoel dat ik hem ook maar iets verschuldigd ben. Net als ik hem nooit het gevoel geef seksuele gunsten te verlenen als een soort ruil. Ik ben oprecht graag bij hem, vind hem aantrekkelijk en ons leeftijdsverschil speelt totaal geen rol.

We zien elkaar op zeer onregelmatige basis, onze drukke agenda’s moeten het maar net toelaten. Omdat wel bekend is dat Rudy mij ‘een beetje op weg’ geholpen heeft, kijkt niemand ervan op dat we een vorm van vriendschap onderhouden. Hoeveel mijn opleiding precies kostte en dat Rudy die volledig heeft gefinancierd, laten we onbenoemd. Het zou alleen maar achterklap opleveren, helemaal als óók bekend zou worden dat we het bed delen. Je hoort ze denken: hij heeft haar liefde gekocht. Of: zij is een gold digger. Ze zouden het niet begrijpen.”

Foto: Getty Images

Geraakt door dit verhaal? Word abonnee van Mijn Geheim en ontvang nog meer échte verhalen in je brievenbus!