Placeholder

Gemeen

Als moeder en werknemer heb je bepaalde verantwoordelijkheden. Angelique heeft steeds meer moeite om deze na te komen door de tumor in haar hoofd.

Als moeder en werknemer heb je bepaalde verantwoordelijkheden. Angelique heeft steeds meer moeite om deze na te komen door de tumor in haar hoofd.

Ik voel me steeds minder fijn in mijn vel zitten. Ik blijf maar moe en de hoofdpijnen worden met de dag erger. Na een dag werken, ben ik letterlijk uitgeput en als ik de kinderen eenmaal in bed heb, stort ik in op de bank met een mega hoofdpijn en een energie niveau van nul. En dat iedere dag weer.

Je kent het wel; je bent moeder, je hebt verantwoordelijkheden die je tegen beter weten in altijd wil nakomen en je gaat dan maar door tot het licht echt uit gaat. Daar komt bij dat je net een week of 6 een nieuwe baan hebt en je niet wil dat mensen rare dingen over je gaan denken. Dus ziekmelden doe je pas op het aller- allerlaatst. Op dat punt ben ik nu aangekomen. Stiekem weet ik met mezelf geen raad. Ik ben moe en waarom weet ik niet. Ik ben boos omdat ik niet weet wat er aan de hand is en ik volgende week pas naar het ziekenhuis moet voor de uitslag van de mri. Ik ben gefrustreerd omdat ik niet kan, wat ik normaal allemaal kan. En om het plaatje nog mooier te kleuren, ben ik teleurgesteld. Teleurgesteld dat ik me dan toch maar ziek moet melden, omdat ik het echt even niet trek! Stomme tumor! Je mag dan wel goedaardig zijn, maar je bent best gemeen!