Placeholder

Stefanie: ‘Mijn eigen sprookje’

Gisteravond heb ik de tweede huiswerkopdracht voor de cursus ‘Kinderverhalen schrijven’ ingestuurd. Ik vond het al spannend om de eerste opdracht, een introductiebrief, te schrijven.

Gisteravond heb ik de tweede huiswerkopdracht voor de cursus ‘Kinderverhalen schrijven’ ingestuurd. Ik vond het al spannend om de eerste opdracht, een introductiebrief, te schrijven.

Ineens was ik weer het kind dat haar huiswerk liet beoordelen. Ik kreeg positieve feedback. Cijfer: 9. Misschien krijgt iedereen voor de eerste les een 9. Bovendien was het maar een introductiebrief. In les 2 moest ik een sprookje schrijven. Ik schreef over een onzeker meisje dat van dieren hield en gepest werd. Ze veranderde in een zelfverzekerd kind dat haar droom, om dierenarts te worden, waarmaakte. Daar werd ze bij geholpen door een tovenaar, die de gedaante van een kat had aangenomen.

Voorlezen
Het lukte de tovenaar niet om weer mens te worden, maar door het meisje, werd hij toch weer een man. Natuurlijk trouwde het meisje met de tovenaar en leefden ze nog lang en gelukkig. Het moest tenslotte een sprookje worden. Onzeker vraag ik mij af of het sprookje wel mooi is. Ik zet de wasmand aan de kant, kijk naar Adriana en zeg: ‘Ik heb voor de cursus een sprookje geschreven. Zal ik het aan je voorlezen?’ Dat wil Adriana wel.

Cijfer geven
‘Jij mag zeggen wat je ervan vindt en een cijfer geven tussen de één en de tien. Eén is heel slecht en tien is heel goed,’ leg ik uit.
‘Mag elf ook? ‘ vraagt Adriana. ‘Nee, dat mag niet,’ zeg ik. ‘En nul?’ ‘Ook niet.’
‘Wacht even, ik schrijf het op,’ zegt Adriana. Ze pakt pen en papier en komt naast mij zitten.
‘Er was eens een meisje…’ Ik probeer mooi voor te lezen. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat Adriana geboeid luistert. Als het sprookje uit is, schrijft en tekent ze op het papiertje.

In jezelf geloven
‘Ik vond het heel mooi. Je hebt een tien,’ zegt ze en draait het papiertje naar mij toe.
‘Dank je,’ zeg ik blij. Ik moet elke les een verhaal schrijven. Als je iets wilt leren, moet je het vaak doen. En je moet in jezelf geloven, net als het meisje in het sprookje. Nu maar afwachten wat de docent ervan vindt. Al is het vooral belangrijk wat een kind van een kinderverhaal vindt. De beoordeling van mijn eigen kind is misschien niet objectief, maar het is wel de mooiste beoordeling die ik ooit heb gehad.

OVER STEFANIE

Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 7 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar!