Nina is jaloers op het seksleven van haar buren
10 september 2017
‘Elke avond is het raak: dan hoor ik door de muur heen hun bedgeluiden.’
‘Elke avond is het raak: dan hoor ik door de muur heen hun bedgeluiden.’
Nina (35): “Ik zie nu al op tegen de zomer. Als het bij onze nieuwe buren al zo’n vurige winter was, hoe gaat het dan worden als de zon schijnt? Als de ramen openstaan en we nog beter zullen meekrijgen hoe verliefd ze zijn? Stel dat ze het in de tuin gaan doen! Dan kunnen we niet alleen qua geluid ‘meegenieten’, maar hebben we er nog beeld bij ook. Ik denk dat ons huis dan maar in de verkoop moet. En dat meen ik. Anders overleeft mijn huwelijk het echt niet, want onze buren maken al mijn tevredenheid over mijn eigen relatie kapot.
Ze confronteren me namelijk met wat ik níet heb: een heftig en bevredigend seksleven. Ooit zat het op dat gebied best goed tussen Hans en mij. Vooral toen we nog niet samenwoonden. Al is Hans nooit echt een vurige minnaar geweest, hoor. Maar zijn zorgzame karakter, betrouwbaarheid en humor maakten dat meer dan goed. Elf jaar geleden zijn we vol overtuiging getrouwd. Tijdens onze huwelijksnacht hebben we, dronken van geluk, nog de gekste standjes uitgeprobeerd. Maar sinds die nacht is ons seksleven langzaam ingedut. We kregen drie kinderen, doorslapen was er jarenlang niet bij en dat is killing voor je libido. Ik had weinig zin en merkte dat Hans dat wel prima vond. Hij was ook tevreden met een maandelijks vluggertje. Sinds ook onze jongste naar school is, hebben Hans en ik weer meer tijd voor elkaar. Tenminste, als hij niet eeuwig en altijd achter de computer zou zitten. Ik klaag daar regelmatig over.
Ik vind het niet leuk om alleen op de bank te zitten ’s avonds. Liever neem ik de dag met hem door en maak ik het romantisch met een wijntje en wat kaarsjes. Een lekkere vrijpartij zou het dan echt afmaken. Maar het komt er weinig van. Te weinig. Dat zat me al dwars en sinds die nieuwe buren is het nog erger geworden. Het is een stel van net dertig. Dit is hun eerste huis samen en ze zijn stapelverliefd. Leuk, dat gun ik ze van harte, en ik gun ze ook heus een geweldig seksleven. Alleen lijkt het soms wel of ze bij ons in bed liggen.
Hun huis is gespiegeld aan het onze, en tussen onze slaapkamers is slechts één muur. Ze vrijen zo luidruchtig dat wij ze kunnen horen. Vrijwel elke avond is het raak: de bedgeluiden die we horen, zijn niet mis te verstaan. Nou ja, meestal hoor ik ze in mijn eentje, want dan zit Hans nog beneden achter zijn computer. In het begin vond ik het nog schattig. En het wond me ook wel op. Soms masturbeerde ik bij hun geluiden en droomde ik onschuldig weg. Maar na een tijdje raakte ik er gefrustreerd van. Als ik haar bij het zoveelste hoogtepunt hoorde gillen, dacht ik: wanneer heb ik voor het laatst zo genoten in bed?
Eerst hoopte ik nog dat het voor Hans en mij een stimulans kon zijn. Ik heb op allerlei manieren geprobeerd hem te verleiden. Maar hij gaat er zelden op in en als we het wél doen, is het binnen tien minuten voorbij. In extase, zoals mijn buurvrouw, raak ik niet. Ik krijg amper tijd om op te warmen! Vervolgens valt Hans in slaap en lig ik nog naar de opwinding aan de andere kant van de muur te luisteren. Zo ellendig! Op zulke momenten droom ik Hans gewoon even weg. Dan wil ik opnieuw beginnen. Opnieuw verliefd worden. En net zo begeerd worden als mijn buurvrouw.”
