Placeholder

Francesca (32): ‘Als wij een vergaderruimte boeken, is dat niet voor overleg’

‘Ik heb een geheime relatie met mijn baas.’

‘Ik heb een geheime relatie met mijn baas.’

Francesca (32): 

“Toen ik mijn huidige baan vond, was ik al een paar maanden werkloos. Ik deed dan ook erg mijn best tijdens het sollicitatiegesprek, al leek de baan me niet echt spannend. Ik was gewend aan grote zelfstandigheid in mijn vorige werk als secretaresse, nu zou ik vooral rotklusjes moeten doen, zoals het uittikken van brieven voor mijn directe leidinggevende, Koen. Ook hij leek me saai, met zijn pak en dat grijzende haar. Maar ik had niet veel te kiezen en twee weken later begon ik.

Op een avond moest ik overwerken en was ik alleen met Koen op kantoor. Hij bestelde een maaltijd en onverwacht belandden we in een intiem gesprek. Hij vertelde me over het verlies van zijn vrouw en over zijn drie jonge kinderen, voor wie hij nu in zijn eentje zorgt. Ik zag zijn ogen vochtig worden en dat raakte mij. Vanaf dat moment begon ik Koen anders te zien. Ik werd zowaar verliefd op hem. Ik kreeg het idee dat hij ook wel wat voor mij voelde. De lucht leek elektrisch geladen als wij samen waren. Soms raakt hij me terloops aan, als hij achter me stond of langs me liep. Dan ging er een schok door me heen. Op een dag stonden we samen in de lift. Heel dicht bij elkaar. Zijn hand raakte de mijne. Op dat moment kon ik me niet meer inhouden en pakte ik zijn vingers. Hij keek me aan en de bliksem sloeg in.Toen gingen de liftdeuren open. Met trillende benen liep ik naar mijn bureau. Ook Koen schoof ongemakkelijk op zijn plek. Nog geen kwartier later kreeg ik een mail van hem. ‘Ik wil iets met je bespreken, ik heb een vergaderruimte voor ons geboekt, vanmiddag om half drie’. Ik voelde mijn hart bonken. Ging dit over werk of wilde hij iets anders vertellen?

Toen we eenmaal samen in de vergaderruimte waren, en Koen het bordje ‘Niet storen’ op de deur had gehangen, liep hij op me af. ‘Ik heb zo’n zin om je te kussen’, zei hij aarzelend, een tikje verlegen. Mijn big smile gaf hem moed. Toen ik zijn lippen voelde, zijn onderzoekende tong, was ik compleet verkocht. Sinds die middag hebben we een relatie. Maar dat is niet eenvoudig. Hij heeft een zware baan, daarbuiten is hij bij zijn kinderen. Ik kan niet bij hem thuis komen, zijn vrouw is nog te kort geleden overleden. We moeten genoegen nemen met heel veel bellen en appen. En met gestolen zoenen tijdens autoritjes, korte momenten dat hij bij mij kan komen als er oppas is en… met de uren dat we ‘vergaderen’ op kantoor. Die vergaderruimte is nu ons liefdesnestje. Koen heeft mij extra taken gegeven, waarvoor wij veel moeten overleggen. Niemand heeft er zicht op hoeveel precies en zo komen we ermee weg minstens twee keer per week een uur de vergaderzaal te boeken. Het werk raffelen we dan gehaast af en dan vallen we in elkaars armen.

Als onze collega’s zouden weten wat er achter die gesloten deuren gebeurt! Ons helemaal uitkleden durven we nooit – er kan altijd iemand aankloppen, en dan moeten we snel paraat staan. Maar we hebben zalige seks in allerlei standjes. Zodra we de deur openen, stappen we weer in onze werkrol en mompelen nog wat dingen als: ‘Dus jij gaat dat regelen hè?’ Daarna ga ik weer achter mijn bureau zitten en geniet ik in stilte na. Niemand van onze collega’s heeft nog iets door. De werkdruk is hoog, iedereen is te druk om op anderen te letten. Maar dit kan niet zo doorgaan, natuurlijk. Ik verlang ernaar om eindelijk eens in een bed te liggen met Koen. Hopelijk stelt hij mij snel aan zijn kinderen voor…”