Placeholder

Onthaasten

Stefanie vindt het mooi om te merken dat ze op sommige momenten veel kan leren van haar kleine meid.

Stefanie vindt het mooi om te merken dat ze op sommige momenten veel kan leren van haar kleine meid.

De gele chrysanten die ik van Dirk heb gekregen, passen niet in één vaas. Ik zoek er een vaas bij en pak een snijplank om de bloemen schuin op af te snijden. De vazen vul ik met lauw water en voeding. Er moeten veel blaadjes verwijderd worden.
Een extra karweitje als je bloemen krijgt, maar ik houd van bloemen en van Dirk en zet liefdevol één boeket op de eettafel en één op een bijzettafeltje. Zo, nu even het afval weggooien.
‘Dat wil ik doen!’ roept Adriana.
Ik geef haar het verpakkingspapier met de uiteinden van de stelen en vele blaadjes erop.
‘De blaadjes moeten in de groene bak,’ zeg ik als we naar de containers lopen die achter in de tuin staan. Het pad met de onregelmatige tegels voelt warm aan onder onze blote voeten.
Ik schud aan het papier in Adriana’s handjes, zodat de bloemblaadjes goed in het midden komen te liggen en Adriana ze gemakkelijk in de container kan laten glijden. Als ik het deksel van de groene bak optil, wuif ik een paar fruitvliegjes weg. Dan til ik Adriana met papier en al op.
‘Zo niet!’ zegt Adriana een beetje boos, omdat ik haar niet begrepen heb. Ik moet haar neerzetten. Behoedzaam legt zij het papier voor haar voetjes op de grond. Dan pakt ze er een blaadje af en gooit het in de bak. Ze kan er net bij.
‘Wil je helpen?’ vraagt Adriana.
Ik pak een handje vol groenafval.
‘Niet zoveel!’ gebiedt mijn meisje.

We pakken om de beurt één blaadje en gooien die in de container. De verleiding is groot om alles in één keer in de rolemmer te gooien, maar dat zou het spel bederven.
De was hangt, Adriana’s pyjama ligt al klaar in de badkamer, Dirk kookt het eten en ik heb vakantie. En toch is er die drang om de resten van de bloemen snel op te ruimen.
Adriana heeft geen haast. Ze pakt weer een blaadje, gaat op haar tenen staan en laat het in de rolemmer dwarrelen. Ze bukt en pakt met een tevreden glimlach opnieuw een blaadje.

Tijdens het eten geniet ik extra van de bos gele chrysanten die op tafel staat. Ik heb de boodschap begrepen. Ik neem bewust een hap van de Chinese kool, kauw langzaam en laat de smaak goed tot mij doordringen.