Volkstuinblog: tulpen in Amsterdam

5 november 2016

Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.” Marieke blogt over haar volkstuin, lees je mee?

Ze komt uit een tuindersfamilie, maar dacht dat ze zelf geen groene vingers had.Tot ze een volkstuintje nam. Ontwerpster, styliste en volkstuinblogster Marieke de Geus: “Als ik hier ben, heb ik meteen een vakantiegevoel.” Marieke blogt over haar volkstuin, lees je mee?

Voorjaarsbollen & Verjaardagsbollen 
Vorig jaar heb ik een bescheiden aantal tulpen geplant, misschien maar 25 of zo, maar wat was het fijn in het voorjaar toen ze gingen bloeien! Ze stonden her en der wat verspreid maar het gaf toch al lekker kleur aan de nog kale tuin. Dat wil ik volgend jaar weer, dacht ik, maar dan nòg meer!

Het leek me leuk om voor mijn verjaardag bollen te vragen. Nou, dat heb ik geweten! Een kist vol, zo’n 240 bollen van Tulpen, Alliums, Sneeuwklokjes en Blauwe Druifjes. En dan moeten ze de grond nog in.

Wist je dat… je Marieke ook kunt volgen op Facebook? Bekijk hier haar pagina. 

Boren in de zware klei 
Vorig jaar had ik er ook één, een bollenplanter, want een plantgat maken in die zware en natte klei is niet te doen met een tuinschepje. De (goedkope) bollenplanter van vorig jaar overleefde het zware werk maar nauwelijks, terwijl ik heel weinig bollen had geplant. Tijd voor een iets betere dit jaar (helaas niet gesponsord!).  En hoewel er diverse tuinhandschoenen in mijn schuurtje liggen, gebruik ik ze maar weinig. Ik houd gewoon van vieze handen krijgen en prut onder de nagels…

Vette klei
Charmant he? Die klompen. Dat is ook zo lekker aan tuinieren, het maakt me echt niet uit hoe ik er bij loop, lekker in oude kleren en na een tijdje met zo’n 5 cm klei onder mijn zolen rondbanjeren. Dat is wel echt heftig hoor, die kleigrond op Amstelglorie. Het boren van de gaten was ook een hele klus. En nu weet ik niet of ik hier goed aan heb gedaan: per gat heb ik 2 bollen geplant. A: scheelt het gaten boren B: zag het er zo zielig uit, 1 bolletje in zo’n zwart, donker gat. Sentimentele tuthola die ik ben, maar ja, het is gebeurd. In mijn achterhoofd zat ook nog een opmerking van mijn tuin-buurvrouw: bij haar waren heel veel bollen niet opgekomen… We zullen zien. Voor de zekerheid (en het gemak) heb ik ook nog wat tulpen geplant in zinken teilen, dat ging heel gemakkelijk.

Tip: Diepte van het plantgat is ongeveer 3 x de hoogte van je bol. Best diep dus. Ik heb ze weer toegestopt met zachte tuinaarde en daarna bedekt met een laag bladeren. Dat isoleert, mocht het gaan vriezen, en het blad verteerd uiteindelijk tot vruchtbare grond.

Overzichtelijk voorjaarstuintje
En als ik die foto’s van afgelopen voorjaar bekijk denk ik: sla die winter maar over! Ik heb nu al weer zin in het nieuwe tuinjaar. Alles is dan weer zo overzichtelijk, de vaste planten zijn nog klein, steeds schiet er weer iets nieuws in bloei en de kleuren zijn zo fris. Wanneer ik dan weer wegglijd op mijn blubberige grasveld, want het zó nat in November, kan ik me bijna niet voorstellen dat het weer zó wordt als op de foto’s. Nog maar vijf maanden….

Marieke deelt op haar blog Volkstuinverhalen.nl nog veel meer leuke blogs! Nieuwsgierig? Kijk hier. 

Over Marieke 

"Mijn volkstuin in Amsterdam, wanneer ik daarover vertel reageren veel mensen met 'wat leuk!' Maar al snel volgen er veel vragen: “kun je er ook slapen? heb je een moestuin? is er een wachtlijst?" Volkstuinieren is voor mij een ontdekkingstocht. Ik vertel over mijn kleine huisje en grote tuin en ga op pad. Want kijken in andermans tuinen is ook leerzaam (en leuk!). Lees mee en laat je inspireren".