Placeholder

Sanne: ‘Ik ontmoette mijn vroegere Spaanse minnaar opnieuw en ontdekte een ontluisterend geheim’

Sanne beleefde 5 jaar geleden een kortstondige vakantieliefde met een beeldschone Spaanse bewaker. Kort geleden liep ze hem bij toeval weer tegen het lijf. Dat zette alles in een heel ander perspectief.

Sanne beleefde 5 jaar geleden een kortstondige vakantieliefde met een beeldschone Spaanse bewaker. Kort geleden liep ze hem bij toeval weer tegen het lijf. Dat zette alles in een heel ander perspectief.

Sanne (32): ‘5 jaar geleden was ik met een vriendin op vakantie naar Tenerife. Bij ons appartementen-complex ontmoette ik de mooiste man die ik ooit had gezien. Diego – alleen die naam al! – liep er ’s nachts rond als bewaker. Prachtig vond ik hem: zwart haar, donkere huid, lange wimpers… echt de ideale man in mijn ogen. En hij vond mij, juist heel blond met blauwe ogen, duidelijk ook leuk. We flirten continu met elkaar.

Praten lukte helaas amper: hij sprak geen Engels, ik kwam niet verder dan een paar woorden Spaans. Maar met handen, voeten én een woordenboek wisten we elkaar toch te begrijpen. En dan was er natuurlijk de internationale taal van de liefde… Een zoen mondde uit in gepassioneerde seks, tijdens zijn nachtdienst. In het washok, of all places. Niet echt handig, zo zittend op een wasmachine, ik ben er zelfs een keer vanaf gegleden. De keren erna nam hij kussens mee die hij daar op de grond legde. Heel romantisch. Vooral de laatste avond was bijzonder. We hebben toen alleen maar geknuffeld en hij deed zó lief tegen me. Ik vond het erg om afscheid te nemen, hij ook. Toch wisselden we geen nummers uit. We wisten dat dit geen toekomst had, met de afstand en de taalbarrière tussen ons in.

In de jaren erna dacht ik soms aan Diego. Ik herinnerde hem altijd als de allermooiste man met wie ik het ooit gedaan had. Ik vroeg me weleens af hoe het met hem zou zijn. Maar ik had niet gedacht dat ik hem terug zou zien. 2 jaar geleden, toen ik weer op Tenerife was, had ik nog naar hem uitgekeken, maar hij werkte niet meer op dezelfde plek. Dus toen ik onlangs weer die kant op vloog, vermoedde ik geen moment dat ik hem nu wel zou treffen. Wél dus! Even was ik bang dat hij me niet zou herkennen maar dat was gelukkig niet het geval. Hij reageerde zelfs heel enthousiast. Ik vond hem nog altijd even mooi en sexy. Ik vertelde hem op welke kamer mijn vriendin en ik sliepen en ’s nachts schoof hij een briefje onder onze deur door om te laten weten dat hij de volgende avond aan de overkant van ons complex zou werken.

Ik besloot bij hem langs te gaan, als bewaker deed hij toch niets anders dan wat heen en weer lopen, dus tijd voor een praatje had hij wel. Nu ja, een ‘praatje’… hij sprak nog altijd even slecht Engels als ik Spaans! Gelukkig bestaat er tegenwoordig Google Translate maar echt soepel ging onze communicatie nog altijd niet. We hebben een beetje gezoend, die avond, verder niet. Een paar dagen later spraken we opnieuw af. Die keer hebben we een paar uur in een soort van kantine gezeten. Hij stuurde aan op seks. Ik had best zin, veel zelfs, maar de ruimte waar we waren stond me tegen: het was er groezelig, er liepen nota bene kakkerlakken over de vloer. Als hij nu een bed had kunnen regelen… Maar die vieze ruimte was niet het enige dat me weerhield. Ik had een witte streep op zijn ringvinger ontdekt. Wanneer ik ernaar vroeg, zei hij alleen maar: 'no problemo'. Verder ging hij er niet op in. Dat zat me niet helemaal lekker.

Hierna heb ik hem nog een paar berichtjes gestuurd maar vreemd genoeg reageerde hij nergens meer op. Toen ik weer thuis was, heb ik hem opgezocht op Facebook, ik wist nu namelijk zijn achternaam. En jawel, daar zag ik hem staan. Met een vrouw, zonder twijfel zijn echtgenote. En: honderden foto’s van hun 2 kinderen. Een van hen was overduidelijk ouder dan 5… Diego was dus al getrouwd en vader geweest toen ik hem die eerste keer ontmoette! Ik herinnerde me nog dat hij indertijd een foto van een kind op zijn mobiel had; maar dat was zijn nichtje, had hij toen gezegd. Hij had gewoon zijn eigen kind verraden, dat dóe je toch niet? Ik voelde me flink beet genomen. Die eerste vakantie was het echt romantisch geweest tussen ons, ik had dit niet verwacht. Uit wraak heb ik hem een aantal foto’s gestuurd die ik indertijd van ons had genomen met pal daar achteraan een foto van zijn gezin, die ik van Facebook had geplukt. Ik wilde hem laten weten dat ik het wist hoe de vork in de steel zat. Daar heb ik niets op gehoord, laf van hem. Ik ben blij dat ik mij dit jaar niet heb laten verleiden tot seks. Maar toch… hoe verontwaardigd ik ook ben, ik blijf in stilte een zwak voor Diego hebben. Hij was mijn allermooiste man ooit. ’