Stefanie: vanaf de zijlijn Adriana speelt achter huis met een vriendinnetje. Ik zit aan de picknicktafel, als ik vanuit mijn ooghoek beweging bij het voorraam zie. Het is Nico.
Stefanie: Eiland van Maurik We zitten midden in de vakantiestress, maar we gaan niet eens op vakantie!
Stefanie: Gevaar ‘Komt er iets aan?’ vraag ik als we bij de weg staan. ‘Nee!’ zegt Adriana en ze rent de straat over naar het speeltuintje. Ik duw de schommel en kijk naar een kunstje op de koprolstang. Dan ga ik op de tafeltennistafel zitten lezen.
Stefanie: Snoepfestijn Met een broodbak vol stukken komkommer en een bidon met water beginnen Adriana en ik aan de laatste avond van de avondvierdaagse.
Stefanie: Troost Ik ben uit mijn evenwicht. We wonen intussen door de week nog maar met vier personen. In het weekend zijn we met z’n vijven. Alles verandert snel. Al zijn Dirk, Adriana en ik nog steeds vaak met z’n drieën.
