Wendy: ‘Ik smelt als ik mijn peuter en puber samen zie’

1 november 2017

Het was best even schakelen toen Wendy (38) weer zwanger bleek te zijn. Haar oudste was inmiddels al een tiener. Nu, drie jaar later, zorgen de twee jongens samen voor heel wat reuring in huis. “Kevin van dertien is een echte puber, met alles erop en eraan. En Liam is een ondeugende peuterpuber.”

Het was best even schakelen toen Wendy (38) weer zwanger bleek te zijn. Haar oudste was inmiddels al een tiener. Nu, drie jaar later, zorgen de twee jongens samen voor heel wat reuring in huis. “Kevin van dertien is een echte puber, met alles erop en eraan. En Liam is een ondeugende peuterpuber.”

Wendy: “Liam is echt een cadeautje. Ik wilde altijd al graag een gezin met twee kinderen, maar mijn lijf gooide roet in het eten. Anderhalf jaar na Kevins geboorte kreeg ik buikpijn, een grote cyste op een van mijn eierstokken bleek de oorzaak. Na het verwijderen van de eierstok was de kans op een tweede zwangerschap kleiner geworden, maar niet uitgesloten.

Pijn
Dat bleek wel toen ik, tot onze grote blijdschap, opnieuw zwanger werd. Helaas maakte een miskraam een einde aan dat geluk. Ik bleef pijn houden en onderzoek wees uit dat mijn overgebleven eierstok er niet best aan toe was. De arts achtte het nagenoeg uitgesloten dat ik nog zwanger kon worden. Dat was heel verdrietig om te horen, ik heb echt even tijd nodig gehad om het een plekje te geven. Toch prezen mijn man Daniël en ik ons ook gelukkig, met alleen Kevin. Het verlangen naar een tweede bleef op de achtergrond wel aanwezig, maar ik had voor honderd procent uitgesloten dat het ooit nog zou gebeuren.

Zwanger
Vier jaar geleden overleed mijn vader plotseling aan een hartinfarct. Hij was pas 59 jaar en zijn dood kwam voor mij als een enorme schok. We hadden altijd een heel goede band en hij was voor mij het eerste verlies in mijn directe omgeving. Ik kon er maar moeilijk mee omgaan en zat nog midden in de eerste weken van rouw, toen ik op een zaterdagochtend opstond met een heel vreemd besef. Ik ben zwanger, dacht ik. Sterker nog, ik dacht het niet alleen, ik wist het zeker. Zonder iets tegen Daniël te zeggen, ging ik naar de apotheek voor een zwangerschapstest, al was ik er heilig van overtuigd dat ik in verwachting was. De zwangerschap van Kevin was dan wel tien jaar geleden, ik wist nog heel goed hoe mijn lichaam toen aanvoelde. Nu voelde ik weer hetzelfde. De test bevestigde wat ik al wist.

‘Ga maar even zitten’, zei ik tegen Daniël. Ik vertelde hem dat we nog een kind zouden krijgen. Hij sprong niet meteen een gat in de lucht toen hij het hoorde. Ook hij had een tweede kindje uitgesloten, het nieuws moest even bezinken. We hadden hier totaal geen rekening mee gehouden, ondanks dat we al jaren geen anticonceptie meer gebruikten. Zelf was ik eerlijk gezegd ook niet direct heel enthousiast.

Lichtpuntje
Tegelijkertijd kwam er een bijzonder gevoel bij me naar boven: hoe kon het dat ik uitgerekend nu, zo kort na het overlijden van mijn vader, zwanger was geworden? Ik ben normaal gesproken heel nuchter, maar had sterk het idee dat mijn vader er iets mee te maken had. Dat dit gestuurd was. Deze zwangerschap werd het lichtpuntje in de duisternis waarin ik zat. In al het verdriet had ik weer iets om naar uit te kijken.

Zó aandoenlijk
“Kevin was meteen hartstikke gek op zijn broertje. Ik weet nog goed dat hij Liam een keer de es gaf en ik nog even snel wat in het huishouden deed. Ineens werd het wel heel stil in de woonkamer. Op de bank zat Kevin, stokstijf en muisstil, met een slapende Liam in z’n armen. Hij wilde hem niet wakker maken. Dat was zo aandoenlijk om te zien. Hoewel er een behoorlijk leeftijdsverschil tussen hen zit, zijn er ook overeenkomsten.

‘Kevin was meteen hartstikke gek op z’n broertje. De jongens zijn twee handen op één buik’

Zo zitten ze momenteel allebei in de puberteit. Kevin, die inmiddels dertien is, is een echte puber, met alles erop en eraan. En Liam van drie is een ondeugende peuterpuber. Allebei zoeken ze hun grenzen op en bij vlagen is het behoorlijk hectisch bij ons thuis. Als Liam ’s ochtends rond zeven uur wakker wordt, hoor ik hem uit zijn bedje springen en meteen naar de kamer van Kevin rennen. Vanaf dat moment is de dag onmiskenbaar begonnen.”

Komt in jouw gezin ook een groot leeftijdsverschil voor en wil je daarover vertellen? Mail je verhaal naar post@ vriendin.audax.nl of praat verder op ons forum. 

Lees het hele verhaal in Vriendin 44.